Jobi 39
1 A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?
“Do you know when mountain goats give birth? Have you watched the doe bear her fawn?
2 A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?
Can you count the months they are pregnant? Do you know the time they give birth?
3 Mblidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.
They crouch down and bring forth their young; they deliver their newborn.
4 Të vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.
Their young ones thrive and grow up in the open field; they leave and do not return.
5 Kush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,
Who set the wild donkey free? Who released the swift donkey from the harness?
6 të cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?
I made the wilderness his home and the salt flats his dwelling.
7 Ai përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.
He scorns the tumult of the city and never hears the shouts of a driver.
8 Hapësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.
He roams the mountains for pasture, searching for any green thing.
9 Bualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?
Will the wild ox consent to serve you? Will he stay by your manger at night?
10 A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?
Can you hold him to the furrow with a harness? Will he plow the valleys behind you?
11 A do t’i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t’ia lësh atij punën tënde?
Can you rely on his great strength? Will you leave your hard work to him?
12 A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?
Can you trust him to bring in your grain and gather it to your threshing floor?
13 Krahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.
The wings of the ostrich flap joyfully, but cannot match the pinions and feathers of the stork.
14 Ai në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.
For she leaves her eggs on the ground and lets them warm in the sand.
15 duke harruar që një këmbë mund t’i shtypë ose një kafshë e fushave mund t’i shkelë.
She forgets that a foot may crush them, or a wild animal may trample them.
16 I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,
She treats her young harshly, as if not her own, with no concern that her labor was in vain.
17 sepse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.
For God has deprived her of wisdom; He has not endowed her with understanding.
18 Por kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.
Yet when she proudly spreads her wings, she laughs at the horse and its rider.
19 A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?
Do you give strength to the horse or adorn his neck with a mane?
20 A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.
Do you make him leap like a locust, striking terror with his proud snorting?
21 Çukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.
He paws in the valley and rejoices in his strength; he charges into battle.
22 Përbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.
He laughs at fear, frightened of nothing; he does not turn back from the sword.
23 Mbi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.
A quiver rattles at his side, along with a flashing spear and lance.
24 Me zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.
Trembling with excitement, he devours the distance; he cannot stand still when the ram’s horn sounds.
25 Që në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: “Aha”!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.
At the blast of the horn, he snorts with fervor. He catches the scent of battle from afar— the shouts of captains and the cry of war.
26 Mos vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?
Does the hawk take flight by your understanding and spread his wings toward the south?
27 Éshtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?
Does the eagle soar at your command and make his nest on high?
28 Banon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.
He dwells on a cliff and lodges there; his stronghold is on a rocky crag.
29 Nga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.
From there he spies out food; his eyes see it from afar.
30 Të vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo”.
His young ones feast on blood; and where the slain are, there he is.”
