Jobi 38

1 Atëherë Zoti iu përgjigj Jobit në mes të furtunës dhe i tha:

Nanoiñe Iobe boak’ an-talio amy zao t’Iehovà ami’ty hoe:

2 “Kush është ai që e errëson planin tim me fjalë që nuk kanë kuptim?

Ia ze o mampaieñe vere añ’enta’e tsy aman-kilalao?

3 Mirë, pra, ngjishe brezin si një trim; unë do të të pyes dhe ti do të më përgjigjesh.

Midiaña vania hoe ondaty; le hañontaneako, vaho ho toiñe’o.

4 Ku ishe kur unë hidhja themelet e tokës? Thuaje, në rast se ke aq zgjuarsi.

Taia v’iheo te ­najadoko o faha’ ty tane toio? Taroño kanao mahilala.

5 Kush ka vendosur përmasat e saj, në rast se e di, ose kush ka vënë mbi të litarin për ta matur?

Ia ty nisafiry o zehe’eo naho fohi’o? he ia ty namavatse taly ama’e?

6 Ku janë vendosur themelet e saj, ose kush ia vuri gurin qoshes,

Najadoñe ami’ty inoñ’ o faha’eo? ia ka ty nampitsatoke ty vato-lahi’e?

7 kur yjet e mëngjesit këndonin të gjithë së bashku dhe tërë bijtë e Perëndisë lëshonin britma gëzimi?

Ie hene nitrao-pisaboañe o vasia-maraiñeo vaho fonga nipoñak’ an-drebeke o anan’ Añahareo.

8 Kush e mbylli me porta detin kur shpërtheu duke dalë nga gjiri i nënës,

Ke ia ty nampigabeñe i riakey an-dalam-bey, ie vaho niboloañe boak’an-koviñe ao.

9 kur i dhashë retë për rroba dhe terrin për pelena?

Ie nitseneako saroñe an-drahoñe, naho sokotry an-kamoromoroñañe.

10 Kur i caktova një kufi dhe i vendosa shufra hekuri dhe porta,

Ie nafepèko o efe’eo vaho nampijadoñe ty sikada’e naho o lala’eo,

11 dhe thashë: “Ti do të arrish deri këtu, por jo më tutje; këtu do të ndalen valët e tua krenare!”?

Ami’ty hoe: Efets’ etoa ty homba’o, le tsy ilikoarañe; etoañe ty hanjirañe o onja’o mitoabotseo.

12 Që kur se ti jeton a ke dhënë urdhra në mëngjes ose i ke treguar vendin agimit,

Fa linili’o hao i maraiñey, sikal’am-pifotoran’ andro’o añe, he nampahafohine’o i fanjirik’androy hao i toe’ey,

13 që ai të kapë skajet e tokës dhe të tronditë njerëzit e këqij?

hamihina’e o indran-taneo, hañifihañe ama’e o lo-tserekeo?

14 Ndërron trajtë si argjila nën vulë dhe shquhet si një veshje.

Ie miova hoe lietse ambanem-boli-pitomboke, miboake hoe volon-tsaroñe ty vinta’e.

15 Njerëzve të këqij u mohohet drita dhe krahu i ngritur u copëtohet.

Fe tanañe amo tsereheñeo ty hazavà’iareo, vaho ampipozaheñe ty sira mizonjoñe.

16 A ke arritur vallë deri në burimet e detit ose a ke vajtur vallë në kërkim të thellësirave të humnerës?

Fa niziliha’o hao ty figoangoaña’ i riakey? hera nijelanjelañe an-goledo’ i lalekey?

17 Të janë treguar portat e vdekjes, apo ke parë vallë portat e hijes së vdekjes?

Fa nibentareñ’ ama’o hao o lalam-bein-kavilasio? fa niisa’o hao o lalan-talinjom-pihomahañeo?

18 A e ke vënë re gjerësinë e tokës. Thuaje, në rast se i di të gjitha këto!

Apota’o hao ty fienene’ ty tane toy? abejaño naho hene fohi’o?

19 Ku është rruga që të çon në banesën e dritës? Dhe terri, ku është vendi i tij,

Aia ty lalam-bam-pimoneña’ i hazavàñey? Naho i ieñey, aia ty akiba’e?

20 që ti të mund t’i çosh në vendin e tij, dhe të mund të njohësh shtigjet që të çojnë në shtëpinë e tij?

Hanesea’o mb’am-pifaritsoha’e añe: hitinoña’o o lalam-ban-kiboho’e mb’eo?

21 Ti e di, sepse atëherë kishe lindur, dhe numri i ditëve të tua është i madh.

Fohi’o kanao zay ty nisamahañ’ azo, vaho tsivatse o andro’oo!

22 Vallë, a ke hyrë ndonjë herë në depozitat e borës ose a ke parë vallë depozitat e breshërit

Fa nimoaha’o hao ty fañajañe i fanalay? Nioni’o hao ty famandroñañe o havandrao?

23 që unë i mbaj në ruajtje për kohërat e fatkeqësive, për ditën e betejës dhe të luftës?

I nahajako ho an-tsan-kasotriañey, ho amy andron-kotakotake naho fialiañey?

24 Nëpër çfarë rruge përhapet drita ose përhapet era e lindjes mbi tokë?

Lalañe aia ty ifampirià’ i hazavàñey, ty ifampitsiriaria’ i tiok’atiñanañey an-tane atoy?

25 Kush ka hapur një kanal për ujërat që vërshojnë dhe rrugën për bubullimën e rrufeve,

Ia ty nihaly talaha ho a i fisorotombahañey, ndra ty lalan-kombà’ i àmpin-kotrokey?

26 që të bjerë shi mbi tokë të pabanuar, mbi një shkretëtirë, ku nuk ka asnjë njeri,

Hahavia’ ty orañe an-tane tsy ama’ondaty, ndra an-diolio pok’ olombeloñe,

27 për të shuar etjen e shkretëtirave të mjeruara, për të bërë që të mbijë dhe të rritet bari?

hahaeneñe i fatram-bey mangoakoakey hitovoaña’ i ahetsey hitiry?

28 Shiu, vallë, a ka një baba? Ose kush i prodhon pikat e vesës?

Manan-drae hao i orañey? Ke ia ty nampiareñe o tsopan-jonoo?

29 Nga gjiri i kujt del akulli dhe kush e krijon brymën e qiellit?

Boak’ an-kovi’ ia o fanalao? Le i pilitem-panalan-dikerañey, ia ty nisamak’ aze?

30 Ujërat ngurtësohen si guri dhe sipërfaqja e humnerës ngrin.

Ie mihagàñe hoe vato ty rano, vaho mijihetse ty tarehe’ i lalekey?

31 A mund t’i bashkosh ti lidhjet e Plejadave, apo të zgjidhësh vargjet e Orionit?

Lefe’ o feheñe hao o silisili’ i Kimào, ndra ampibalaheñe ty vahots’ i Kesileo?

32 A i bën ti të duken yllësitë në kohën e tyre, apo e drejton ti Arushën e Madhe me të vegjlit e saj?

Hampiakare’o an-tsà’e hao t’i Mazarote? Ho tehafe’o hao t’i Aiìse rekets’ o ana’eo?

33 A i njeh ti ligjet e qiellit, ose a mund të vendosësh ti sundimin e tyre mbi tokë?

Fohi’o hao o fañèn-dikerañeo? Ho lefe’o ajadoñe hao ty fifehea’ iareo ty tane toy?

34 A mund ta çosh zërin tënd deri në retë me qëllim që të mbulohesh nga shiu i bollshëm?

Mahafipoña-peo mb’an-drahoñe mb’eo v’iheo, hahaliporañ’ azo an-drano bey?

35 Mos je ti ai që hedh rrufetë atje ku duhet të shkojnë, duke thënë: “Ja ku jam?”.

Mahafañirake hotroke v’iheo, hihiririña’e mb’eo, hanoa’iareo ty hoe: Intoan-jahay?

36 Kush e ka vënë diturinë në mendje, ose kush i ka dhënë gjykim zemrës?

Ia ty nampipoke hihitse an-troke ao? Ia ka ty nanolotse hilala añ’ arofo?

37 Kush numëron retë me anë të diturisë, dhe kush derdh shakujt e qiellit

Ia ty mahafañiake o rahoñeo ami’ty hihi’e? ke mahafañiliñe o zonjon-dikerañeo,

38 kur pluhuri shkrihet në një masë dhe plisat bashkohen midis tyre?

ie ampibokobokoeñe ty deboke, vaho mifampipiteke o vonga’eo?

39 A mund ta gjuash ti gjahun për luaneshën apo të ngopësh të vegjlit e uritur të luanit,

Ho tsatsae’o haneñe hao ty liona? Ho eneñe’o hao ty hatea-hane’ o liona tora’eo,

40 kur struken në strofkat e tyre apo rrinë në pritë në strukën e tyre?

Ie mikoloto an-dakato ao, ie misimotse ami’ty mangongòñe ao?

41 Kush i siguron korbit ushqimin e tij, kur zogjtë e tij i thërrasin Perëndisë dhe enden pa ushqim?

Ia ty mamahan-tsindroke o koàkeo, ie mikoaik’ aman’Añahare o ana’eo, naho mikariokariok’ avao tsy aman-kaneñe?