Jobi 38
1 Atëherë Zoti iu përgjigj Jobit në mes të furtunës dhe i tha:
Respondens autem Dominus Iob de turbine, dixit:
2 “Kush është ai që e errëson planin tim me fjalë që nuk kanë kuptim?
Quis est iste involvens sententias sermonibus imperitis?
3 Mirë, pra, ngjishe brezin si një trim; unë do të të pyes dhe ti do të më përgjigjesh.
Accinge sicut vir lumbos tuos: interrogabo te, et responde mihi.
4 Ku ishe kur unë hidhja themelet e tokës? Thuaje, në rast se ke aq zgjuarsi.
Ubi eras quando ponebam fundamenta terræ? indica mihi si habes intelligentiam.
5 Kush ka vendosur përmasat e saj, në rast se e di, ose kush ka vënë mbi të litarin për ta matur?
Quis posuit mensuras eius, si nosti? vel quis tetendit super eam lineam?
6 Ku janë vendosur themelet e saj, ose kush ia vuri gurin qoshes,
Super quo bases illius solidatæ sunt? aut quis demisit lapidem angularem eius,
7 kur yjet e mëngjesit këndonin të gjithë së bashku dhe tërë bijtë e Perëndisë lëshonin britma gëzimi?
Cum me laudarent simul astra matutina, et iubilarent omnes filii Dei?
8 Kush e mbylli me porta detin kur shpërtheu duke dalë nga gjiri i nënës,
Quis conclusit ostiis mare, quando erumpebat quasi de vulva procedens:
9 kur i dhashë retë për rroba dhe terrin për pelena?
Cum ponerem nubem vestimentum eius, et caligine illud quasi pannis infantiæ obvolverem?
10 Kur i caktova një kufi dhe i vendosa shufra hekuri dhe porta,
Circumdedi illud terminis meis, et posui vectem, et ostia:
11 dhe thashë: “Ti do të arrish deri këtu, por jo më tutje; këtu do të ndalen valët e tua krenare!”?
Et dixi: Usque huc venies, et non procedes amplius, et hic confringes tumentes fluctus tuos.
12 Që kur se ti jeton a ke dhënë urdhra në mëngjes ose i ke treguar vendin agimit,
Numquid post ortum tuum præcepisti diluculo, et ostendisti auroræ locum suum?
13 që ai të kapë skajet e tokës dhe të tronditë njerëzit e këqij?
Et tenuisti concutiens extrema terræ, et excussisti impios ex ea?
14 Ndërron trajtë si argjila nën vulë dhe shquhet si një veshje.
Restituetur ut lutum signaculum, et stabit sicut vestimentum:
15 Njerëzve të këqij u mohohet drita dhe krahu i ngritur u copëtohet.
Auferetur ab impiis lux sua, et brachium excelsum confringetur.
16 A ke arritur vallë deri në burimet e detit ose a ke vajtur vallë në kërkim të thellësirave të humnerës?
Numquid ingressus es profunda maris, et in novissimis abyssi deambulasti?
17 Të janë treguar portat e vdekjes, apo ke parë vallë portat e hijes së vdekjes?
Numquid apertæ sunt tibi portæ mortis, et ostia tenebrosa vidisti?
18 A e ke vënë re gjerësinë e tokës. Thuaje, në rast se i di të gjitha këto!
Numquid considerasti latitudinem terræ? indica mihi, si nosti, omnia.
19 Ku është rruga që të çon në banesën e dritës? Dhe terri, ku është vendi i tij,
In qua via lux habitet, et tenebrarum quis locus sit:
20 që ti të mund t’i çosh në vendin e tij, dhe të mund të njohësh shtigjet që të çojnë në shtëpinë e tij?
Ut ducas unumquodque ad terminos suos, et intelligas semitas domus eius.
21 Ti e di, sepse atëherë kishe lindur, dhe numri i ditëve të tua është i madh.
Sciebas tunc quod nasciturus esses? et numerum dierum tuorum noveras?
22 Vallë, a ke hyrë ndonjë herë në depozitat e borës ose a ke parë vallë depozitat e breshërit
Numquid ingressus es thesauros nivis, aut thesauros grandinis aspexisti,
23 që unë i mbaj në ruajtje për kohërat e fatkeqësive, për ditën e betejës dhe të luftës?
Quæ præparavi in tempus hostis, in diem pugnæ et belli?
24 Nëpër çfarë rruge përhapet drita ose përhapet era e lindjes mbi tokë?
Per quam viam spargitur lux, dividitur æstus super terram?
25 Kush ka hapur një kanal për ujërat që vërshojnë dhe rrugën për bubullimën e rrufeve,
Quis dedit vehementissimo imbri cursum, et viam sonantis tonitrui,
26 që të bjerë shi mbi tokë të pabanuar, mbi një shkretëtirë, ku nuk ka asnjë njeri,
Ut plueret super terram absque homine in deserto, ubi nullus mortalium commoratur,
27 për të shuar etjen e shkretëtirave të mjeruara, për të bërë që të mbijë dhe të rritet bari?
Ut impleret inviam et desolatam, et produceret herbas virentes?
28 Shiu, vallë, a ka një baba? Ose kush i prodhon pikat e vesës?
Quis est pluviæ pater? vel quis genuit stillas roris?
29 Nga gjiri i kujt del akulli dhe kush e krijon brymën e qiellit?
De cuius utero egressa est glacies? et gelu de cælo quis genuit?
30 Ujërat ngurtësohen si guri dhe sipërfaqja e humnerës ngrin.
In similitudinem lapidis aquæ durantur, et superficies abyssi constringitur.
31 A mund t’i bashkosh ti lidhjet e Plejadave, apo të zgjidhësh vargjet e Orionit?
Numquid coniungere valebis micantes stellas Pleiadas, aut gyrum Arcturi poteris dissipare?
32 A i bën ti të duken yllësitë në kohën e tyre, apo e drejton ti Arushën e Madhe me të vegjlit e saj?
Numquid producis Luciferum in tempore suo, et Vesperum super filios terræ consurgere facis?
33 A i njeh ti ligjet e qiellit, ose a mund të vendosësh ti sundimin e tyre mbi tokë?
Numquid nosti ordinem cæli, et pones rationem eius in terra?
34 A mund ta çosh zërin tënd deri në retë me qëllim që të mbulohesh nga shiu i bollshëm?
Numquid elevabis in nebula vocem tuam, et impetus aquarum operiet te?
35 Mos je ti ai që hedh rrufetë atje ku duhet të shkojnë, duke thënë: “Ja ku jam?”.
Numquid mittes fulgura, et ibunt, et revertentia dicent tibi: Adsumus?
36 Kush e ka vënë diturinë në mendje, ose kush i ka dhënë gjykim zemrës?
Quis posuit in visceribus hominis sapientiam? vel quis dedit gallo intelligentiam?
37 Kush numëron retë me anë të diturisë, dhe kush derdh shakujt e qiellit
Quis enarrabit cælorum rationem, et concentum cæli quis dormire faciet?
38 kur pluhuri shkrihet në një masë dhe plisat bashkohen midis tyre?
Quando fundebatur pulvis in terra, et glebæ compingebantur?
39 A mund ta gjuash ti gjahun për luaneshën apo të ngopësh të vegjlit e uritur të luanit,
Numquid capies leænæ prædam, et animam catulorum eius implebis,
40 kur struken në strofkat e tyre apo rrinë në pritë në strukën e tyre?
Quando cubant in antris, et in specubus insidiantur?
41 Kush i siguron korbit ushqimin e tij, kur zogjtë e tij i thërrasin Perëndisë dhe enden pa ushqim?
Quis præparat corvo escam suam, quando pulli eius clamant ad Deum, vagantes, eo quod non habeant cibos?
