< Jobi 38 >

1 Atëherë Zoti iu përgjigj Jobit në mes të furtunës dhe i tha:
S felelt az Örökkévaló Jóbnak a viharból és mondta:
2 “Kush është ai që e errëson planin tim me fjalë që nuk kanë kuptim?
Ki az, ki elhomályosítja a tanácsot, tudás nélküli szavakkal.
3 Mirë, pra, ngjishe brezin si një trim; unë do të të pyes dhe ti do të më përgjigjesh.
Övezd csak föl férfiként ágyékodat, hadd kérdelek, s te tudasd velem.
4 Ku ishe kur unë hidhja themelet e tokës? Thuaje, në rast se ke aq zgjuarsi.
Hol voltál, midőn alapítottam a földet, jelentsd ki, ha tudsz értelmet!
5 Kush ka vendosur përmasat e saj, në rast se e di, ose kush ka vënë mbi të litarin për ta matur?
Ki vonta méreteit, ha tudod, vagy ki nyújtotta ki reá a mérőzsinórt?
6 Ku janë vendosur themelet e saj, ose kush ia vuri gurin qoshes,
Mire süllyesztettek le oszloplábai, vagy ki vetette oda sarokkövét?
7 kur yjet e mëngjesit këndonin të gjithë së bashku dhe tërë bijtë e Perëndisë lëshonin britma gëzimi?
Midőn együtt ujjongtak a reggel csillagai s riadoztak mind az Istenfiak;
8 Kush e mbylli me porta detin kur shpërtheu duke dalë nga gjiri i nënës,
s elrekesztette ajtókkal a tengert, midőn előtörve kijött a méhből;
9 kur i dhashë retë për rroba dhe terrin për pelena?
midőn felhőt tettem öltözetévé és sűrű ködöt pólyájává,
10 Kur i caktova një kufi dhe i vendosa shufra hekuri dhe porta,
és reája szabtam törvényemet és elhelyeztem reteszt meg ajtókat,
11 dhe thashë: “Ti do të arrish deri këtu, por jo më tutje; këtu do të ndalen valët e tua krenare!”?
és mondtam, idáig jöjj s ne tovább, s itt legyen határa vetve hullámaid gőgjének!
12 Që kur se ti jeton a ke dhënë urdhra në mëngjes ose i ke treguar vendin agimit,
Világéletedben rendeltél-e reggelt, tudattad-e a hajnallal az ő helyét?
13 që ai të kapë skajet e tokës dhe të tronditë njerëzit e këqij?
Hogy megragadja a földnek széleit, hogy lerázassanak róla a gonoszok:
14 Ndërron trajtë si argjila nën vulë dhe shquhet si një veshje.
elváltozik mint pecsét agyag, a minden előáll mint egy ruha;
15 Njerëzve të këqij u mohohet drita dhe krahu i ngritur u copëtohet.
s megvonatik a gonoszoktól világosságuk, s a fölemelt kar megtöretik.
16 A ke arritur vallë deri në burimet e detit ose a ke vajtur vallë në kërkim të thellësirave të humnerës?
Eljutottál-e a tenger örvényéig, s a mélység fenekén járkáltál-e?
17 Të janë treguar portat e vdekjes, apo ke parë vallë portat e hijes së vdekjes?
Feltárultak-e neked a halál kapui s láttad-e a vakhomálynak kapuit?
18 A e ke vënë re gjerësinë e tokës. Thuaje, në rast se i di të gjitha këto!
Figyeltél-e a föld tágasságáig? Jelentsd ki, ha mindezt tudod.
19 Ku është rruga që të çon në banesën e dritës? Dhe terri, ku është vendi i tij,
Melyik az út oda, a hol lakik a világosság, és a sötétségnek merre van helye,
20 që ti të mund t’i çosh në vendin e tij, dhe të mund të njohësh shtigjet që të çojnë në shtëpinë e tij?
hogy elvinnéd határához, a hogy értenéd házának ösvényét?
21 Ti e di, sepse atëherë kishe lindur, dhe numri i ditëve të tua është i madh.
Tudhatod, mert akkor születtél, és sok a te napjaidnak száma!
22 Vallë, a ke hyrë ndonjë herë në depozitat e borës ose a ke parë vallë depozitat e breshërit
Eljutottál-e a hó tárházaihoz, és a jégeső tárházait láttad-e,
23 që unë i mbaj në ruajtje për kohërat e fatkeqësive, për ditën e betejës dhe të luftës?
melyet tartogattam szorongatás idejére, harcz és háború napjaira.
24 Nëpër çfarë rruge përhapet drita ose përhapet era e lindjes mbi tokë?
Melyik az út oda, a hol szétoszlik a világosság, szétterjed a keleti szél a földre?
25 Kush ka hapur një kanal për ujërat që vërshojnë dhe rrugën për bubullimën e rrufeve,
Ki hasított csatornát az áradatnak és utat a mennydörgés villámának,
26 që të bjerë shi mbi tokë të pabanuar, mbi një shkretëtirë, ku nuk ka asnjë njeri,
hogy esőt hullasson földre, hol nincs férfi, pusztára, melyben ember nincs.
27 për të shuar etjen e shkretëtirave të mjeruara, për të bërë që të mbijë dhe të rritet bari?
Hogy jól lakasson pusztát és pusztaságot, és hogy sarjasztóvá tegye a pázsit eredőjét?
28 Shiu, vallë, a ka një baba? Ose kush i prodhon pikat e vesës?
Van-e az esőnek apja, vagy ki nemzette a harmat cseppjeit?
29 Nga gjiri i kujt del akulli dhe kush e krijon brymën e qiellit?
Kinek méhéből eredt a jég, s az égnek derét ki szülte?
30 Ujërat ngurtësohen si guri dhe sipërfaqja e humnerës ngrin.
Mint a kő összezsugorodnak a vizek, s a mélység felszíne összefogódzik.
31 A mund t’i bashkosh ti lidhjet e Plejadave, apo të zgjidhësh vargjet e Orionit?
Megkötöd-e a fiastyúknak kötelékeit, vagy megoldod-e órión pórázait;
32 A i bën ti të duken yllësitë në kohën e tyre, apo e drejton ti Arushën e Madhe me të vegjlit e saj?
kihozod-e a csillagzatokat idején, és a gönczölszekeret fiaival együtt vezeted-e?
33 A i njeh ti ligjet e qiellit, ose a mund të vendosësh ti sundimin e tyre mbi tokë?
Ismered-e az ég törvényeit, avagy te állapítod-e meg kormányát a földön?
34 A mund ta çosh zërin tënd deri në retë me qëllim që të mbulohesh nga shiu i bollshëm?
Emeled-e a hangodat a felhőhöz, hogy víznek bősége borítson el téged?
35 Mos je ti ai që hedh rrufetë atje ku duhet të shkojnë, duke thënë: “Ja ku jam?”.
Kiküldesz-e villámokat, hogy menjenek s hogy azt mondják neked: íme itt vagyunk?
36 Kush e ka vënë diturinë në mendje, ose kush i ka dhënë gjykim zemrës?
Ki helyezett a vesékbe bölcsséget, vagy ki adott a gondolatba értelmességet?
37 Kush numëron retë me anë të diturisë, dhe kush derdh shakujt e qiellit
Ki számlálja meg a fellegeket bölcsséggel s az ég tömlőit ki folyatja ki?
38 kur pluhuri shkrihet në një masë dhe plisat bashkohen midis tyre?
Mikor tömörré tömörül a por s a göröngyök összetapadnak?
39 A mund ta gjuash ti gjahun për luaneshën apo të ngopësh të vegjlit e uritur të luanit,
Vadászol-e a nőoroszlánnak ragadmányt, s a fioroszlánok vágyát kitöltöd-e;
40 kur struken në strofkat e tyre apo rrinë në pritë në strukën e tyre?
midőn guggolnak az odúkban, lesre ülnek a bozótban?
41 Kush i siguron korbit ushqimin e tij, kur zogjtë e tij i thërrasin Perëndisë dhe enden pa ushqim?
Ki készíti el a hollónak az ő prédáját, midőn gyermekei Istenhez fohászkodnak, kóvályognak eledel nélkül?

< Jobi 38 >