< Jobi 38 >

1 Atëherë Zoti iu përgjigj Jobit në mes të furtunës dhe i tha:
Daarna antwoordde de HEERE Job uit een onweder, en zeide:
2 “Kush është ai që e errëson planin tim me fjalë që nuk kanë kuptim?
Wie is hij, die den raad verduistert met woorden zonder wetenschap?
3 Mirë, pra, ngjishe brezin si një trim; unë do të të pyes dhe ti do të më përgjigjesh.
Gord nu, als een man, uw lenden, zo zal Ik u vragen, en onderricht Mij.
4 Ku ishe kur unë hidhja themelet e tokës? Thuaje, në rast se ke aq zgjuarsi.
Waar waart gij, toen Ik de aarde grondde? Geef het te kennen, indien gij kloek van verstand zijt.
5 Kush ka vendosur përmasat e saj, në rast se e di, ose kush ka vënë mbi të litarin për ta matur?
Wie heeft haar maten gezet, want gij weet het; of wie heeft over haar een richtsnoer getrokken?
6 Ku janë vendosur themelet e saj, ose kush ia vuri gurin qoshes,
Waarop zijn haar grondvesten nedergezonken, of wie heeft haar hoeksteen gelegd?
7 kur yjet e mëngjesit këndonin të gjithë së bashku dhe tërë bijtë e Perëndisë lëshonin britma gëzimi?
Toen de morgensterren te zamen vrolijk zongen, en al de kinderen Gods juichten.
8 Kush e mbylli me porta detin kur shpërtheu duke dalë nga gjiri i nënës,
Of wie heeft de zee met deuren toegesloten, toen zij uitbrak, en uit de baarmoeder voortkwam?
9 kur i dhashë retë për rroba dhe terrin për pelena?
Toen Ik de wolk tot haar kleding stelde, en de donkerheid tot haar windeldoek;
10 Kur i caktova një kufi dhe i vendosa shufra hekuri dhe porta,
Toen Ik voor haar met Mijn besluit de aarde doorbrak, en zette grendel en deuren;
11 dhe thashë: “Ti do të arrish deri këtu, por jo më tutje; këtu do të ndalen valët e tua krenare!”?
En zeide: Tot hiertoe zult gij komen, en niet verder, en hier zal hij zich stellen tegen den hoogmoed uwer golven.
12 Që kur se ti jeton a ke dhënë urdhra në mëngjes ose i ke treguar vendin agimit,
Hebt gij van uw dagen den morgenstond geboden? Hebt gij den dageraad zijn plaats aangewezen;
13 që ai të kapë skajet e tokës dhe të tronditë njerëzit e këqij?
Opdat hij de einden der aarde vatten zou; en de goddelozen uit haar uitgeschud zouden worden?
14 Ndërron trajtë si argjila nën vulë dhe shquhet si një veshje.
Dat zij veranderd zou worden gelijk zegelleem, en zij gesteld worden als een kleed?
15 Njerëzve të këqij u mohohet drita dhe krahu i ngritur u copëtohet.
En dat van de goddelozen hun licht geweerd worde, en de hoge arm worde gebroken?
16 A ke arritur vallë deri në burimet e detit ose a ke vajtur vallë në kërkim të thellësirave të humnerës?
Zijt gij gekomen tot aan de oorsprongen der zee, en hebt gij in het onderste des afgronds gewandeld?
17 Të janë treguar portat e vdekjes, apo ke parë vallë portat e hijes së vdekjes?
Zijn u de poorten des doods ontdekt, en hebt gij gezien de poorten van de schaduw des doods?
18 A e ke vënë re gjerësinë e tokës. Thuaje, në rast se i di të gjitha këto!
Zijt gij met uw verstand gekomen tot aan de breedte der aarde? Geef het te kennen, indien gij dit alles weet.
19 Ku është rruga që të çon në banesën e dritës? Dhe terri, ku është vendi i tij,
Waar is de weg, daar het licht woont? En de duisternis, waar is haar plaats?
20 që ti të mund t’i çosh në vendin e tij, dhe të mund të njohësh shtigjet që të çojnë në shtëpinë e tij?
Dat gij dat brengen zoudt tot zijn pale, en dat gij merken zoudt de paden zijns huizes?
21 Ti e di, sepse atëherë kishe lindur, dhe numri i ditëve të tua është i madh.
Gij weet het, want gij waart toen geboren, en uw dagen zijn veel in getal.
22 Vallë, a ke hyrë ndonjë herë në depozitat e borës ose a ke parë vallë depozitat e breshërit
Zijt gij gekomen tot de schatkameren der sneeuw, en hebt gij de schatkameren des hagels gezien?
23 që unë i mbaj në ruajtje për kohërat e fatkeqësive, për ditën e betejës dhe të luftës?
Dien Ik ophoude tot den tijd der benauwdheid, tot den dag des strijds en des oorlogs!
24 Nëpër çfarë rruge përhapet drita ose përhapet era e lindjes mbi tokë?
Waar is de weg, daar het licht verdeeld wordt, en de oostenwind zich verstrooit op de aarde?
25 Kush ka hapur një kanal për ujërat që vërshojnë dhe rrugën për bubullimën e rrufeve,
Wie deelt voor den stortregen een waterloop uit, en een weg voor het weerlicht der donderen?
26 që të bjerë shi mbi tokë të pabanuar, mbi një shkretëtirë, ku nuk ka asnjë njeri,
Om te regenen op het land, waar niemand is, op de woestijn, waarin geen mens is;
27 për të shuar etjen e shkretëtirave të mjeruara, për të bërë që të mbijë dhe të rritet bari?
Om het woeste en het verwoeste te verzadigen, en om het uitspruitsel der grasscheutjes te doen wassen.
28 Shiu, vallë, a ka një baba? Ose kush i prodhon pikat e vesës?
Heeft de regen een vader, of wie baart de druppelen des dauws?
29 Nga gjiri i kujt del akulli dhe kush e krijon brymën e qiellit?
Uit wiens buik komt het ijs voort, en wie baart den rijm des hemels?
30 Ujërat ngurtësohen si guri dhe sipërfaqja e humnerës ngrin.
Als met een steen verbergen zich de wateren, en het vlakke des afgrond wordt omvat.
31 A mund t’i bashkosh ti lidhjet e Plejadave, apo të zgjidhësh vargjet e Orionit?
Kunt gij de liefelijkheden van het Zevengesternte binden, of de strengen des Orions losmaken?
32 A i bën ti të duken yllësitë në kohën e tyre, apo e drejton ti Arushën e Madhe me të vegjlit e saj?
Kunt gij de Mazzaroth voortbrengen op haar tijd, en den Wagen met zijn kinderen leiden?
33 A i njeh ti ligjet e qiellit, ose a mund të vendosësh ti sundimin e tyre mbi tokë?
Weet gij de verordeningen des hemels, of kunt gij deszelfs heerschappij op de aarde bestellen?
34 A mund ta çosh zërin tënd deri në retë me qëllim që të mbulohesh nga shiu i bollshëm?
Kunt gij uw stem tot de wolken opheffen, opdat een overvloed van water u bedekke?
35 Mos je ti ai që hedh rrufetë atje ku duhet të shkojnë, duke thënë: “Ja ku jam?”.
Kunt gij de bliksemen uitlaten, dat zij henenvaren, en tot u zeggen: Zie, hier zijn wij?
36 Kush e ka vënë diturinë në mendje, ose kush i ka dhënë gjykim zemrës?
Wie heeft de wijsheid in het binnenste gezet? Of wie heeft den zin het verstand gegeven?
37 Kush numëron retë me anë të diturisë, dhe kush derdh shakujt e qiellit
Wie kan de wolken met wijsheid tellen, en wie kan de flessen des hemels nederleggen?
38 kur pluhuri shkrihet në një masë dhe plisat bashkohen midis tyre?
Als het stof doorgoten is tot vastigheid, en de kluiten samenkleven?
39 A mund ta gjuash ti gjahun për luaneshën apo të ngopësh të vegjlit e uritur të luanit,
Zult gij voor den ouden leeuw roof jagen, of de graagheid der jonge leeuwen vervullen?
40 kur struken në strofkat e tyre apo rrinë në pritë në strukën e tyre?
Als zij nederbukken in de holen, en in den kuil zitten, ter loering?
41 Kush i siguron korbit ushqimin e tij, kur zogjtë e tij i thërrasin Perëndisë dhe enden pa ushqim?
Wie bereidt de raaf haar kost, als haar jongen tot God schreeuwen, als zij dwalen, omdat er geen eten is?

< Jobi 38 >