< Jobi 37 >

1 Prandaj zemra ime dridhet dhe brof jashtë vendit të saj.
“Sí, ante esto mi corazón tiembla, y es desplazado de su lugar.
2 Dëgjoni me vëmendje shungullimën e zërit të saj, gjëmimin që del nga goja e saj!
Escucha, oh, escucha el ruido de su voz, el sonido que sale de su boca.
3 Ai lëshon vetëtimën e tij nën gjithë qiellin dhe deri në skajet e tokës.
Lo envía bajo todo el cielo, y sus rayos hasta los confines de la tierra.
4 Prapa tij një zë vrumbullon; ai gjëmon me zërin e tij madhështor; ai nuk i përmban kur dëgjohet zëri i tij.
Tras ella ruge una voz. Truena con la voz de su majestad. No se guarda nada cuando se escucha su voz.
5 Perëndia gjëmon në mënyrë të mrekullueshme me zërin e tij dhe bën gjëra të mëdha që nuk mund t’i kuptojmë.
Dios truena maravillosamente con su voz. Él hace grandes cosas, que no podemos comprender.
6 I thotë në fakt borës: “Bjerë mbi tokë”, ia thotë si shirave të lehta ashtu dhe shirave të rrebeshta.
Porque dice a la nieve: “Cae sobre la tierra”. también a la lluvia, y a los chubascos de su poderosa lluvia.
7 Ai ndal dorën e çdo njeriu, me qëllim që të gjithë vdekatarët të mund të njohin veprat e tij.
Él sella la mano de cada hombre, para que todos los hombres a los que ha hecho lo conozcan.
8 Bishat hyjnë në strukat e tyre dhe rrinë në strofkat e tyre.
Entonces los animales se ponen a cubierto, y permanecen en sus guaridas.
9 Nga vendet më të largëta të jugut vjen stuhia dhe të ftohtit nga erërat e acarta të veriut.
De su habitación sale la tormenta, y el frío del norte.
10 Me frymën e Perëndisë formohet akulli dhe shtrirja e ujërave tërhiqet.
Por el soplo de Dios se da el hielo, y la anchura de las aguas está congelada.
11 I ngarkon retë e dendura me lagështirë dhe i shpërndan larg retë e tij dritëplota.
Sí, carga la espesa nube con humedad. Extiende la nube de su rayo.
12 Ato enden në qiell kudo, duke ndryshuar drejtimin në bazë të drejtimit të tij, për të kryer çfarëdo gjë që ai urdhëron mbi faqen e tokës së banuar.
Se ha dado la vuelta gracias a su guía, para que hagan todo lo que él les mande en la superficie del mundo habitable,
13 I dërgon o për dënim, o për tokën e tij o për mirësi.
ya sea por la corrección, o por su tierra, o por la bondad amorosa, que la hace venir.
14 Dëgjo këtë, o Job, ndalu dhe merr parasysh mrekullitë e Perëndisë!
“Escucha esto, Job. Quédate quieto y considera las obras maravillosas de Dios.
15 A e di ti si i drejton Perëndia dhe si bën të shkëlqejë shkrepëtima e reve të tij?
¿Sabes cómo los controla Dios? y hace brillar el rayo de su nube?
16 A e di ti si rrinë pezull retë në ajër, mrekullitë e atij që i di të gjitha?
¿Conoces el funcionamiento de las nubes, las obras maravillosas de aquel que es perfecto en el conocimiento?
17 A e di ti përse rrobat e tua janë të ngrohta, kur toka pushon për shkak të erës së jugut?
Tú, cuya ropa es cálida cuando la tierra está quieta a causa del viento del sur?
18 Vallë a e ke shtrirë ti bashkë me të kupën qiellore, duke e bërë të fortë si një pasqyrë prej metali të shkrirë?
¿Puedes, con él, extender el cielo, que es fuerte como un espejo de metal fundido?
19 Na mëso se çfarë duhet t’i themi, sepse ne nuk mund të përgatisim shkakun tonë për errësirën.
Enséñanos lo que le vamos a decir, porque no podemos hacer nuestro caso a causa de la oscuridad.
20 A mund t’i thuhet vallë se unë dua të flas? Në rast se një njeri duhet të fliste, do të shkatërrohej me siguri.
¿Se le dirá que voy a hablar? ¿O debería un hombre desear ser tragado?
21 Edhe tani askush nuk mund ta shikojë diellin me ngulm kur shkëlqen në qiell, mbas kalimit të erës që e ka bërë pa re.
Los hombres no ven la luz que brilla en los cielos, pero el viento pasa y los despeja.
22 Koha e bukur vjen nga veriu, por rreth Perëndisë kemi një madhështi të hatashme.
Del norte viene el esplendor dorado. Con Dios hay una majestuosidad impresionante.
23 Të Plotfuqishmin ne nuk mund ta arrijmë. Ai është i madhërishëm për nga fuqia, nga ndershmëria dhe nga drejtësia; ai nuk shtyp asnjeri.
No podemos llegar al Todopoderoso. Está exaltado en el poder. Con justicia y gran rectitud, no oprimirá.
24 Prandaj njerëzit e kanë frikë; por ai nuk e përfill atë që e quan veten të ditur”.
Por eso los hombres lo veneran. No tiene en cuenta a los sabios de corazón”.

< Jobi 37 >