Jobi 37

1 Prandaj zemra ime dridhet dhe brof jashtë vendit të saj.

Myn herte dredde of this thing, and is moued out of his place.

2 Dëgjoni me vëmendje shungullimën e zërit të saj, gjëmimin që del nga goja e saj!

It schal here an heryng in the feerdfulnesse of his vois, and a sown comynge forth of his mouth.

3 Ai lëshon vetëtimën e tij nën gjithë qiellin dhe deri në skajet e tokës.

He biholdith ouere alle heuenes; and his liyt is ouere the termes of erthe.

4 Prapa tij një zë vrumbullon; ai gjëmon me zërin e tij madhështor; ai nuk i përmban kur dëgjohet zëri i tij.

Sown schal rore aftir hym, he schal thundre with the vois of his greetnesse; and it schal not be souyt out, whanne his vois is herd.

5 Perëndia gjëmon në mënyrë të mrekullueshme me zërin e tij dhe bën gjëra të mëdha që nuk mund t’i kuptojmë.

God schal thundre in his vois wondurfulli, that makith grete thingis and that moun not be souyt out.

6 I thotë në fakt borës: “Bjerë mbi tokë”, ia thotë si shirave të lehta ashtu dhe shirave të rrebeshta.

Which comaundith to the snow to come doun on erthe, and to the reynes of wijntir, and to the reynes of his strengthe.

7 Ai ndal dorën e çdo njeriu, me qëllim që të gjithë vdekatarët të mund të njohin veprat e tij.

Which markith in the hond of alle men, that alle men knowe her werkis.

8 Bishat hyjnë në strukat e tyre dhe rrinë në strofkat e tyre.

An vnresonable beeste schal go in to his denne, and schal dwelle in his caue, `ethir derke place.

9 Nga vendet më të largëta të jugut vjen stuhia dhe të ftohtit nga erërat e acarta të veriut.

Tempestis schulen go out fro the ynnere thingis, and coold fro Arturus.

10 Me frymën e Perëndisë formohet akulli dhe shtrirja e ujërave tërhiqet.

Whanne God makith blowyng, frost wexith togidere; and eft ful brood watris ben sched out.

11 I ngarkon retë e dendura me lagështirë dhe i shpërndan larg retë e tij dritëplota.

Whete desirith cloudis, and cloudis spreeden abrood her liyt.

12 Ato enden në qiell kudo, duke ndryshuar drejtimin në bazë të drejtimit të tij, për të kryer çfarëdo gjë që ai urdhëron mbi faqen e tokës së banuar.

Whiche cloudes cumpassen alle thingis bi cumpas, whidur euere the wil of the gouernour ledith tho, to al thing which he comaundith `to tho on the face of the world;

13 I dërgon o për dënim, o për tokën e tij o për mirësi.

whether in o lynage, ethir in his lond, ether in what euer place of his merci he comaundith tho to be foundun.

14 Dëgjo këtë, o Job, ndalu dhe merr parasysh mrekullitë e Perëndisë!

Joob, herkene thou these thingis; stonde thou, and biholde the meruels of God.

15 A e di ti si i drejton Perëndia dhe si bën të shkëlqejë shkrepëtima e reve të tij?

Whethir thou woost, whanne God comaundide to the reynes, that tho schulen schewe the liyt of hise cloudis?

16 A e di ti si rrinë pezull retë në ajër, mrekullitë e atij që i di të gjitha?

Whether thou knowist the grete weies of cloudis, and perfit kunnyngis?

17 A e di ti përse rrobat e tua janë të ngrohta, kur toka pushon për shkak të erës së jugut?

Whether thi cloothis ben not hoote, whanne the erthe is blowun with the south?

18 Vallë a e ke shtrirë ti bashkë me të kupën qiellore, duke e bërë të fortë si një pasqyrë prej metali të shkrirë?

In hap thou madist with hym heuenes, which moost sad ben foundid, as of bras.

19 Na mëso se çfarë duhet t’i themi, sepse ne nuk mund të përgatisim shkakun tonë për errësirën.

Schewe thou to vs, what we schulen seie to hym; for we ben wlappid in derknessis.

20 A mund t’i thuhet vallë se unë dua të flas? Në rast se një njeri duhet të fliste, do të shkatërrohej me siguri.

Who schal telle to hym, what thingis Y speke? yhe, if he spekith, a man schal be deuourid.

21 Edhe tani askush nuk mund ta shikojë diellin me ngulm kur shkëlqen në qiell, mbas kalimit të erës që e ka bërë pa re.

And now men seen not liyt; the eir schal be maad thicke sudenli in to cloudis, and wynd passynge schal dryue awei tho.

22 Koha e bukur vjen nga veriu, por rreth Perëndisë kemi një madhështi të hatashme.

Gold schal come fro the north, and ferdful preisyng of God.

23 Të Plotfuqishmin ne nuk mund ta arrijmë. Ai është i madhërishëm për nga fuqia, nga ndershmëria dhe nga drejtësia; ai nuk shtyp asnjeri.

For we moun not fynde him worthili; he is greet in strengthe, and in doom, and in riytfulnesse, and may not be teld out.

24 Prandaj njerëzit e kanë frikë; por ai nuk e përfill atë që e quan veten të ditur”.

Therfor men schulen drede hym; and alle men, that semen to hem silf to be wise, schulen not be hardi to biholde.