Jobi 36

1 Elihu vazhdoi edhe më, duke thënë:

Og Elihu blev ved og sa:

2 “Prit edhe pak dhe do të të tregoj që ka ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë.

Vent litt på mig, så jeg kan få sagt dig min mening! For ennu er der noget å si til forsvar for Gud.

3 Do ta sjell larg atë që di dhe do t’i jap hak atij që më ka krijuar.

Jeg vil hente min kunnskap langt borte fra, og jeg vil vise at min skaper har rett.

4 Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.

For sannelig, mine ord er ikke falske; en mann med fullkommen kunnskap har du for dig.

5 Ja, Perëndia është i fuqishëm, por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij.

Se, Gud er sterk, men han akter ikke nogen ringe; han er sterk i forstandens kraft.

6 Ai nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve.

Han lar ikke en ugudelig leve, og de undertrykte hjelper han til deres rett.

7 Nuk i heq sytë nga të drejtët, por bën që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart.

Han tar ikke sine øine fra de rettferdige, og hos konger på tronen lar han dem sitte all deres tid høit hedret.

8 Por në rast se janë të lidhur me zinxhira dhe të mbajtur me veriga pikëllimi,

Og om de blir bundet med lenker og fanget i ulykkens snarer,

9 atëherë u tregon veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja.

så vil han dermed foreholde dem deres gjerninger, deres synder, at de viste sig gjenstridige,

10 Kështu ai ua hap veshët për t’u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja.

og åpne deres øre for advarselen og formane dem til å vende om fra det onde.

11 Në rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen, do t’i mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime;

Om de da hører og tjener ham, så får de leve sine dager i lykke og sine år i herlighet og glede.

12 por, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në vete.

Hører de ikke, da skal de gjennembores av spydet og omkomme i sin uforstand.

13 Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,

Men mennesker med gudløst sinn huser vrede; de roper ikke til Gud når han legger dem i bånd.

14 kështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve.

De dør i ungdommen, og deres liv ender som tempel-bolernes.

15 Perëndia çliron të pikëlluarit me anë të pikëllimit të tyre dhe u hap veshët me anë të fatkeqësisë.

Han frelser de ulykkelige ved deres ulykke og åpner deres øre ved trengselen.

16 Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.

Også dig lokker han ut av trengselens svelg til en åpen plass hvor det ikke er trangt; og ditt bord skal være fullt av fete retter.

17 Por ti je mbushur me mendimin e njeriut të keq, dhe gjykimi e drejtësia do të të kapin.

Men er du full av den ugudeliges brøde, så skal brøde og dom følges at.

18 Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.

La bare ikke vrede lokke dig til spott, og la ikke den store bot lokke dig på avvei!

19 Vallë a do t’i çmojë pasuritë e tua, kur ai ka ar dhe të gjitha burimet e fuqisë?

Kan vel ditt skrik fri dig ut av trengsel, og kan vel alt ditt strev og slit utrette det?

20 Mos dëshiro natën, gjatë së cilës njerëzia çohet larg nga vendi i saj.

Stund ikke efter natten, den natt da hele folkeslag blåses bort fra sitt sted!

21 Ki kujdes të mos anosh nga paudhësia, sepse ti ke preferuar këtë pikëllim.

Vokt dig, vend dig ikke til synd! For det har du mere lyst til enn til å lide.

22 Ja, Perëndia ka shkëlqyer në fuqinë e tij; kush mund të na mësojë si ai?

Se, Gud er ophøiet i sin kraft; hvem er en læremester som han?

23 Vallë, kush mund t’i imponojë rrugën që duhet ndjekur dhe kush mund t’i thotë: “Ti ke bërë keq”?

Hvem har foreskrevet ham hans vei, og hvem kan si: Du gjorde urett?

24 Kujtohu të lartësosh veprat e tij, që njerëzit i kanë kënduar;

Kom i hu at du ophøier hans gjerning, den som menneskene har sunget om!

25 tërë njerëzit i admirojnë, vdekatari mund t’i soditë nga larg.

All verden ser på den med lyst; menneskene skuer den langt borte fra.

26 Po, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.

Se, Gud er stor, og vi forstår ham ikke; hans års tall er uutgrundelig;

27 Ai tërheq atje lart pikat e ujit në formë avulli, i cili dëndësohet pastaj në shi,

han drar vanndråper op til sig, og av tåken siler regnet ned;

28 që retë zbrazin dhe lëshojnë mbi njeriun në sasi të madhe.

fra skyene strømmer det og drypper ned over mange mennesker.

29 Kush mund të kuptojë shtjellimin e reve, shungullimën që shpërthen në çadrën e tij?

Kan også nogen forstå hvorledes skyene breder sig ut, hvorledes det braker fra hans telt?

30 Ja, ai përhap rreth vetes dritën e tij dhe mbulon thellësitë e detit.

Se, han breder ut sitt lys omkring sig og dekker det med havets røtter.

31 Me anë të tyre dënon popujt dhe jep ushqime me shumicë.

For således straffer han folkeslag, men gir også føde i overflod.

32 Mbulon duart me rrufetë dhe i urdhëron ato të godasin shenjën.

Han dekker sine hender med lys og byder det å fare ut mot fienden.

33 Bubullima flet për të, edhe bagëtia e ndjen furtunën që po vjen.

Hans tordenbrak bærer bud om ham; endog feet varsler når han rykker frem.