Jobi 36

1 Elihu vazhdoi edhe më, duke thënë:

ED Elihu proseguì, e disse:

2 “Prit edhe pak dhe do të të tregoj që ka ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë.

Aspettami un poco, ed io ti mostrerò Che [vi sono] ancora [altri] ragionamenti per Iddio.

3 Do ta sjell larg atë që di dhe do t’i jap hak atij që më ka krijuar.

Io prenderò il mio discorso da lungi, Ed attribuirò giustizia al mio Fattore.

4 Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.

Perciocchè di vero il mio parlare non è [con] menzogna; [Tu hai] appresso di te [uno che è] intiero nelle [sue] opinioni.

5 Ja, Perëndia është i fuqishëm, por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij.

Ecco, Iddio [è] potente, [ma] non però disdegna [alcuno]; Potente, [ma] di forza [congiunta con] sapienza.

6 Ai nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve.

Egli non lascia viver l'empio, E fa ragione agli afflitti.

7 Nuk i heq sytë nga të drejtët, por bën që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart.

Egli non rimuove gli occhi suoi d'addosso a' giusti; Anzi [li fa sedere] sopra il trono coi re; Egli [ve] li fa sedere in perpetuo; onde sono esaltati.

8 Por në rast se janë të lidhur me zinxhira dhe të mbajtur me veriga pikëllimi,

E se pur son messi ne' ceppi, E son prigioni ne' legami dell'afflizione;

9 atëherë u tregon veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja.

Egli dichiara loro i lor fatti, E come i lor misfatti sono accresciuti.

10 Kështu ai ua hap veshët për t’u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja.

Ovvero, apre loro l'orecchio, per [far loro ricevere] correzione; E dice [loro] che si convertano dall'iniquità.

11 Në rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen, do t’i mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime;

Se ubbidiscono, e [gli] servono, Finiscono i giorni loro in beni, E gli anni loro in diletti.

12 por, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në vete.

Ma se non ubbidiscono, passano per la spada, E muoiono per mancamento d'intendimento.

13 Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,

Ma i profani di cuore accrescono l'ira, E non gridano, quando egli li mette ne' legami;

14 kështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve.

La lor persona morrà in giovanezza, E la lor vita fra i cinedi.

15 Perëndia çliron të pikëlluarit me anë të pikëllimit të tyre dhe u hap veshët me anë të fatkeqësisë.

Ma egli libera gli afflitti nella loro afflizione, Ed apre loro l'orecchio nell'oppressione.

16 Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.

Ancora te avrebbe egli ritratto dall'afflizione, [E messo in] luogo largo, [fuori] di ogni distretta; E la tua mensa tranquilla sarebbe ripiena di vivande grasse.

17 Por ti je mbushur me mendimin e njeriut të keq, dhe gjykimi e drejtësia do të të kapin.

Ma tu sei venuto al colmo del giudicio di un empio; Il giudicio e la giustizia [ti] tengono preso.

18 Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.

Perciocchè [egli è] in ira, [guarda] che talora egli non ti atterri con battiture; E con niun riscatto, benchè grande, non ti possa scampare.

19 Vallë a do t’i çmojë pasuritë e tua, kur ai ka ar dhe të gjitha burimet e fuqisë?

Farà egli alcuna stima delle tue ricchezze? [Egli] non [farà stima] dell'oro, nè di tutta la [tua] gran potenza.

20 Mos dëshiro natën, gjatë së cilës njerëzia çohet larg nga vendi i saj.

Non ansar dietro a quella notte, Nella quale i popoli periscono a fondo.

21 Ki kujdes të mos anosh nga paudhësia, sepse ti ke preferuar këtë pikëllim.

Guardati che tu non ti rivolga alla vanità; Conciossiachè per l'afflizione tu abbi eletto quello.

22 Ja, Perëndia ka shkëlqyer në fuqinë e tij; kush mund të na mësojë si ai?

Ecco, Iddio [è] eccelso nella sua potenza; Chi [è] il dottore convenevole a lui?

23 Vallë, kush mund t’i imponojë rrugën që duhet ndjekur dhe kush mund t’i thotë: “Ti ke bërë keq”?

Chi gli ha ordinato come egli deve procedere? E chi [gli] può dire: Tu hai operato perversamente?

24 Kujtohu të lartësosh veprat e tij, që njerëzit i kanë kënduar;

Ricordati di magnificar le opere sue, Le quali gli uomini contemplano.

25 tërë njerëzit i admirojnë, vdekatari mund t’i soditë nga larg.

Ogni uomo le vede, E gli uomini [le] mirano da lungi.

26 Po, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.

Ecco, Iddio [è] grande, e noi nol possiamo conoscere; E il numero de' suoi anni è infinito.

27 Ai tërheq atje lart pikat e ujit në formë avulli, i cili dëndësohet pastaj në shi,

Perciocchè egli rattiene le acque che non istillino; [Ed altresì], al [levar del]la sua nuvola, quelle versano la pioggia;

28 që retë zbrazin dhe lëshojnë mbi njeriun në sasi të madhe.

La quale le nuvole stillano, [E] gocciolano in su gli uomini copiosamente.

29 Kush mund të kuptojë shtjellimin e reve, shungullimën që shpërthen në çadrën e tij?

Oltre a ciò, potrà [alcuno] intender le distese delle nubi, [Ed] i rimbombanti scoppi del suo tabernacolo?

30 Ja, ai përhap rreth vetes dritën e tij dhe mbulon thellësitë e detit.

Ecco, egli spande sopra esso la sua luce, E copre le radici del mare.

31 Me anë të tyre dënon popujt dhe jep ushqime me shumicë.

Perciocchè, per queste cose egli giudica i popoli, [Ed altresì] dona il cibo abbondevolmente.

32 Mbulon duart me rrufetë dhe i urdhëron ato të godasin shenjën.

Egli nasconde la fiamma nelle palme delle [sue] mani, E le ordina quello che deve incontrare.

33 Bubullima flet për të, edhe bagëtia e ndjen furtunën që po vjen.

Egli le dichiara la sua volontà [se deve incontrar] bestiame, Ovvero anche [cadere] sopra alcuna pianta.