Jobi 36
1 Elihu vazhdoi edhe më, duke thënë:
Then continued Elihu, and said,
2 “Prit edhe pak dhe do të të tregoj që ka ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë.
Wait for me a little, and I will instruct thee; for [I have] still some words on God's behalf.
3 Do ta sjell larg atë që di dhe do t’i jap hak atij që më ka krijuar.
I will lift up my knowledge for him who is afar, and for my Maker will I obtain righteousness.
4 Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.
For truly no falsehood is [in] my words: one that is upright in [his] opinions [dealeth now] with thee.
5 Ja, Perëndia është i fuqishëm, por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij.
Behold, God is mighty, and despiseth not any: he is mighty in strength of intellect.
6 Ai nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve.
He permitteth not the wicked to live; but he procureth justice for the afflicted.
7 Nuk i heq sytë nga të drejtët, por bën që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart.
He withdraweth not his eyes from the righteous; but [he placeth them] with kings on the throne; yea, he doth establish them for ever, and they are exalted.
8 Por në rast se janë të lidhur me zinxhira dhe të mbajtur me veriga pikëllimi,
And if they be bound in fetters, and if they be entangled in the cords of affliction:
9 atëherë u tregon veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja.
Then doth he tell them of their work, and of their transgressions, when they had become strong.
10 Kështu ai ua hap veshët për t’u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja.
And he openeth thus their ear to correction, and saith that they should return from wrong-doing.
11 Në rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen, do t’i mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime;
If they hearken and serve [him], they will spend their days in happiness, and their years in pleasures.
12 por, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në vete.
But if they hearken not, they will pass away through the sword, and they will perish in want of knowledge.
13 Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,
But the hypocrites in heart persevere in wrath; they will not offer entreaty when he bindeth them:
14 kështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve.
Their soul will die in youth, and their life, among the incestuous.
15 Perëndia çliron të pikëlluarit me anë të pikëllimit të tyre dhe u hap veshët me anë të fatkeqësisë.
He delivereth the afflicted through his affliction, and openeth through oppression his ear.
16 Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.
And also thee hath he incited away from the jaws of distress into a wide space, on the site of which there is no straitness; and what is set on thy table is full of fatness.
17 Por ti je mbushur me mendimin e njeriut të keq, dhe gjykimi e drejtësia do të të kapin.
But if thou art full of the judgment of the wicked: [divine] judgment and decree will support each other.
18 Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.
For there would be fury, If aught were to incite thee to utter an abundance [of rebellious words]; and the greatness of the infliction must not mislead thee.
19 Vallë a do t’i çmojë pasuritë e tua, kur ai ka ar dhe të gjitha burimet e fuqisë?
Will he esteem thy riches? no, not gold ore, nor all the highest forces of strength.
20 Mos dëshiro natën, gjatë së cilës njerëzia çohet larg nga vendi i saj.
Desire then not eagerly the night, when nations pass away in their place.
21 Ki kujdes të mos anosh nga paudhësia, sepse ti ke preferuar këtë pikëllim.
Take heed, turn not thyself to wrong-doing, so that thou wouldst choose this because of [thy] affliction.
22 Ja, Perëndia ka shkëlqyer në fuqinë e tij; kush mund të na mësojë si ai?
Behold, God is exalted by his power: who is an instructer like him?
23 Vallë, kush mund t’i imponojë rrugën që duhet ndjekur dhe kush mund t’i thotë: “Ti ke bërë keq”?
Who hath given him a charge concerning his way? or who hath ever said, Thou hast acted unjustly?
24 Kujtohu të lartësosh veprat e tij, që njerëzit i kanë kënduar;
Reflect, that thou shouldst magnify his work, which [other] men have beheld.
25 tërë njerëzit i admirojnë, vdekatari mund t’i soditë nga larg.
All men have looked at it [with astonishment]; the mortal gazeth at it from afar.
26 Po, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.
Behold, God is great, and we comprehend him not, the number of his years can truly not be searched out.
27 Ai tërheq atje lart pikat e ujit në formë avulli, i cili dëndësohet pastaj në shi,
For he taketh away drops of water, which are purified into rain in his mist:
28 që retë zbrazin dhe lëshojnë mbi njeriun në sasi të madhe.
These drop down out of the skies; they distil upon the multitude of men.
29 Kush mund të kuptojë shtjellimin e reve, shungullimën që shpërthen në çadrën e tij?
But [what man] can understand the outspreadings of the clouds? the tumult of his tabernacle?
30 Ja, ai përhap rreth vetes dritën e tij dhe mbulon thellësitë e detit.
Behold, he spreadeth out over it his light, and covereth up the roots of the sea.
31 Me anë të tyre dënon popujt dhe jep ushqime me shumicë.
For by means of them he judgeth nations, he giveth food in superfluity.
32 Mbulon duart me rrufetë dhe i urdhëron ato të godasin shenjën.
[His] hands he covereth with light; and he commandeth it to strike the one who striveth against him.
33 Bubullima flet për të, edhe bagëtia e ndjen furtunën që po vjen.
The noise of his storm telleth of it, yea, the cattle also, of the rising tempest.
