Jobi 35

1 Elihu vazhdoi të flasë dhe tha:

Élihu reprit et dit:

2 “A të duket një gjë e drejtë kur thua: “Jam më i drejtë se Perëndia”?

Imagines-tu avoir raison, Penses-tu te justifier devant Dieu,

3 Në fakt ke thënë: “Ç’dobi ke? Çfarë dobie do të kisha nga mëkati im?”.

Quand tu dis: Que me sert-il, Que me revient-il de ne pas pécher?

4 Do të të përgjigjem ty dhe miqve të tu bashkë me ty.

C’est à toi que je vais répondre, Et à tes amis en même temps.

5 Sodite qiellin dhe shiko me kujdes; shih retë, që ndodhen më lart se ti.

Considère les cieux, et regarde! Vois les nuées, comme elles sont au-dessus de toi!

6 Në qoftë se ti mëkaton, çfarë efekti ka mbi të? Në qoftë se ti i shumëzon prapësitë e tua çfarë dëmi i shkakton?

Si tu pèches, quel tort lui causes-tu? Et quand tes péchés se multiplient, que lui fais-tu?

7 Në rast se je i drejtë, çfarë i jep, ose çfarë merr ai nga dora jote?

Si tu es juste, que lui donnes-tu? Que reçoit-il de ta main?

8 Ligësia jote mund të dëmtojë vetëm një njeri si ti, dhe drejtësia jote mundet t’i sjellë vetëm dobi birit të një njeriu.

Ta méchanceté ne peut nuire qu’à ton semblable, Ta justice n’est utile qu’au fils de l’homme.

9 Ngrihet zëri për numrin e madh të shtypjeve, ngrihet zëri për të kërkuar ndihmë për shkak të dhunës së të fuqishmëve;

On crie contre la multitude des oppresseurs, On se plaint de la violence d’un grand nombre;

10 por asnjeri nuk thotë: “Ku është Perëndia, krijuesi im, që natën të jep këngë gëzimi,

Mais nul ne dit: Où est Dieu, mon créateur, Qui inspire des chants d’allégresse pendant la nuit,

11 që na mëson më tepër gjëra se sa kafshëve të fushave dhe na bën më të urtë se zogjtë e qiellit?”

Qui nous instruit plus que les bêtes de la terre, Et nous donne l’intelligence plus qu’aux oiseaux du ciel?

12 Kështu ngrihen zëra, por ai nuk përgjigjet për shkak të krenarisë së njerëzve të këqij.

On a beau crier alors, Dieu ne répond pas, A cause de l’orgueil des méchants.

13 Me siguri Perëndia nuk ka për t’i dëgjuar ligjëratat boshe dhe i Plotfuqishmi nuk do t’jua vërë veshin.

C’est en vain que l’on crie, Dieu n’écoute pas, Le Tout-Puissant n’y a point égard.

14 Edhe sikur ti të thuash se nuk e shikon atë, çështja jote qëndron para tij, dhe ti duhet të presësh.

Bien que tu dises que tu ne le vois pas, Ta cause est devant lui: attends-le!

15 Por tani, duke qenë se në zemërimin e tij ai nuk dënon dhe nuk u jep shumë rëndësi shkeljeve,

Mais, parce que sa colère ne sévit point encore, Ce n’est pas à dire qu’il ait peu souci du crime.

16 Jobi hap kot buzët dhe mbledh fjalë që nuk kanë arsye”.

Ainsi Job ouvre vainement la bouche, Il multiplie les paroles sans intelligence.