Jobi 34

1 Elihu nisi përsëri të flasë dhe tha:

І говорив Елі́гу та й сказав:

2 “Dëgjoni, o njerëz të urtë, fjalët e mia, dhe ju, njerëz të ditur, ma vini veshin!

„Слухайте, мудрі, слова́ ці мої, ви ж, розважні, почуйте мене́!

3 Sepse veshi i shqyrton fjalët, ashtu si qiellza i shijon ushqimet.

Бо ухо слова випробо́вує, а піднебі́ння їжу кушту́є.

4 Le të zgjedhim ne vetë atë që është e drejtë të pranojmë midis nesh atë që është e mirë.

Виберім право собі, між собою пізнаймо, що́ добре.

5 Sepse Jobi ka thënë: “Jam i drejtë, por Perëndia më ka hequr drejtësinë time.

Бо Йов говорив: „Я був справедливий, та відкинув Бог право моє.

6 A duhet të gënjej kundër drejtësisë sime? Plaga ime është e pashërueshme, megjithëse jam pa mëkat”.

Чи буду неправду казати за право своє? Без вини́ небезпечна стріла́ моя“.

7 Kush është si Jobi, që e pi përqeshjen si ujin,

Чи є такий муж, як цей Йов, що п'є глузува́ння, як воду,

8 që ecën bashkë me keqbërësit dhe shkon bashkë me njerëzit e këqij?

і товаришу́є з злочинцями, і ходить з людьми́ беззако́нними?

9 Sepse ka thënë: “Nuk i vlen fare njeriut të vendosë kënaqësinë e tij te Perëndia”.

Бо він каже: „Нема люди́ні ко́ристи, коли її Бог уподо́бає“.

10 Më dëgjoni, pra, o njerëz me mend! Qoftë larg Perëndisë paudhësia dhe ligësia qoftë larg të Plotfuqishmit!

Тож вислухайте, ви розумні, мене: Бог далекий від несправедливости, і Всемогутній від кривди!

11 Sepse ai ia kthen njeriut sipas veprave të tij dhe secilin e bën të gjejë shpërblimin për sjelljen e tij.

Бо за чином люди́ни Він їй надолу́жить, і згідно з своє́ю дорогою зна́йде люди́на запла́ту!

12 Sigurisht Perëndia nuk kryen të keqen dhe i Plotfuqishmi nuk shtrembëron drejtësinë.

Тож поправді, не чинить Бог несправедливого, і Всемогутній не скривлює пра́ва.

13 Kush i ka besuar kujdesin për tokën, ose kush e ka vendosur mbi tërë botën?

Хто землю довірив Йому, і хто на Нього вселе́нну поклав?

14 Në qoftë se Perëndia duhet të vendoste në zemër të vet të tërhiqte mbi vete Frymën e tij dhe frymën e tij,

Коли б Він до Себе забрав Своє серце, Свій дух, і Свій по́дих до Себе забра́в, —

15 çdo mish do të shkatërrohej njëkohësisht, dhe njeriu do të kthehej në pluhur.

всяке тіло поги́нуло б вмить, а люди́на поверну́лася б на по́рох!

16 Në qoftë se ke mend, dëgjoje këtë, vër veshin për të dëgjuar atë që po të them.

Коли маєш ти розум, послухай же це, почуй голос оцих моїх слів:

17 A mund të qeverisë ai që urren drejtësinë? A guxon ti të dënosh të Drejtin, të Fuqishmin?

Хіба стри́мувати може нена́висник право? І хіба́ осудити ти зможеш Всеправедного?

18 Ai që i thotë një mbreti: “Je për t’u përbuzur” dhe princave: “Jeni të këqij”.

Хіба можна сказати царе́ві: „Негідний“, а вельможним: „Безбожний“?

19 Por ai nuk bën asnjë anësi me të mëdhenjtë dhe as e konsideron të pasurin më tepër se të varfrin, sepse të gjithë janë vepra e duarve të tij.

Таж Він не звертає уваги на зве́рхників, і не вирі́знює мо́жного перед убогим, бо всі вони — чин Його рук,

20 Në një çast ata vdesin; në mesin e natës njerëzia tronditet dhe zhduket, të fuqishmit çohen tutje pa dorë njeriu.

за хвилину вони помирають, опі́вночі. Доторкне́ться Він мо́жних — і гинуть вони, сильний усу́нений буде рукою не лю́дською.

21 Sepse ai i mban sytë te rrugët e njeriut, dhe shikon tërë hapat e tij.

Бо очі Його на дорогах люди́ни, і Він бачить всі кро́ки її, —

22 Nuk ka terr as hije vdekjeje, ku mund të fshihen njerëzit e këqij.

немає темно́ти, немає і те́мряви, де б злочинці схова́лись.

23 Në fakt Perëndia nuk ka nevojë ta kqyrë gjatë një njeri para se ta nxjerrë për gjykim para tij.

Бо люди́ні Він не призначає озна́чений час, щоб ходила до Бога на суд.

24 Ai i ligështon të fuqishmit pa bërë hetim dhe vë të tjerë në vendin e tyre.

Він сильних ламає без до́сліду, і ставить на місце їх інших.

25 Duke qenë se i njeh veprat e tyre, i rrëzon natën dhe ata shkatërrohen;

Бож знає Він їхні діла́, — обе́рне вночі — і поча́влені будуть!

26 i godet si njerëz të këqij para syve të të gjithëve,

Як несправедливих ура́зить Він їх, на видному місці,

27 sepse janë larguar nga ai pa u kujdesur për rrugët e tij,

за те, що вони відступи́ли від Нього, і не розуміли доріг Його всіх,

28 deri sa të arrijë tek ai britma e të varfrit, sepse ai dëgjon britmën e të pikëlluarve.

щоб зойк сірома́хи спрова́дити до Нього, бо Він чує блага́ння пригнічених.

29 Kur Perëndia jep qetësinë, kush do ta dënojë? Kur fsheh fytyrën e tij, kush do të mund ta shikojë, qoftë kundër një kombi të tërë ose kundër një njeriu të vetëm,

Коли Він заспоко́їть, то хто винува́тити буде? Коли Він закриє лице, хто побачить Його? А це робиться і над наро́дом, і над люди́ною ра́зом,

30 për të penguar që i pabesi të mbretërojë dhe që populli të zihet ndër leqe?

щоб не панував чоловік нечести́вий із тих, що правлять за па́стку народові.

31 Dikush mund t’i thotë Perëndisë: “Unë e mbart fajin tim, po nuk do ta bëj më të keqen;

Бо Богові треба отак говорити: „Несу я заслужене, — злого робити не буду!

32 tregomë atë që nuk arrij të shikoj; në rast se kam kryer ndonjë paudhësi, nuk do ta bëj më”?

Чого я не бачу, навчи Ти мене; коли кривду зробив я, то більше не бу́ду чинити!“

33 A duhet të të shpërblejë ai në bazë të konditave të tua, sepse ti nuk pranon gjykimin e tij? Ti duhet të zgjedhësh dhe jo unë; prandaj thuaj atë që di.

Чи на думку твою надолу́жить Він це, бо відкинув ти те? Бо вибереш ти, а не я, а що знаєш, кажи!

34 Njerëzit me mend; si çdo njeri i urtë që më dëgjon, do të më thonë:

Мені скажуть розумні та муж мудрий, який мене слухає:

35 “Jobi flet pa mend, fjalët e tij nuk kanë dituri”.

„Йов говорить немудро, а слова́ його без розуміння.

36 Le të provohet Jobi deri në fund, sepse përgjigjet e tij janë si ato të njerëzve të këqij,

О, коли б Йов дослі́джений був аж навіки за відповіді, як злі люди,

37 sepse i shton mëkatit të tij revoltën, rreh duart mes nesh dhe i shumëzon fjalët e tij kundër Perëndisë”.

бо він додає до свойого гріха́ ще провину, — між нами він пле́ще в долоні та мно́жить на Бога промови свої“.