Jobi 33

1 “Tani pra, Job, dëgjo atë që kam për të thënë dhe vëru veshin gjithë fjalëve të mia!

“Na afei, Hiob, tie me nsɛm; yɛ aso ma biribiara a mɛka.

2 Ja, unë po hap gojën dhe gjuha ime flet në gojën time.

Merebebue mʼano; me nsɛm aba me tɛkrɛma so.

3 Fjalët e mia burojnë nga një zemër e drejtë, buzët e mia do të thonë njohuri të pastra.

Me nsɛm fi koma a ɛteɛ mu; na mʼano de ahonim pa ka nea minim.

4 Fryma e Perëndisë më ka krijuar dhe fryma e të Plotfuqishmit më jep jetë.

Onyankopɔn Honhom na abɔ me; Otumfo no home ma me nkwa.

5 Në rast se mundesh, m’u përgjigj; përgatitu gjithashtu të mbrosh pozitat e tua.

Sɛ wubetumi a, ma me mmuae; siesie wo ho, na ka si mʼanim.

6 Ja, unë jam i barabartë me ty përpara Perëndisë; edhe unë jam formuar nga argjili.

Wo ne me nyinaa yɛ pɛ wɔ Onyankopɔn anim; me nso wɔbɔɔ me fii dɔte mu.

7 Ja, asnjë frikë nga unë nuk duhet të të lemerisë, dhe dora ime nuk do të rëndojë mbi ty.

Ɛnsɛ sɛ wusuro me, na ɛnsɛ sɛ me nsa yɛ den wɔ wo so.

8 Por ti u ke thënë veshëve të mi dhe dëgjova tingullin e fjalëve të tua, që thonin:

“Nanso woaka ama mate, mete saa nsɛm no, na wokae se,

9 “Una jam i pastër, pa mëkat; jam i pafajmë, nuk ka asnjë faj tek unë.

‘Meyɛ kronkron na minni bɔne; me ho tew na afɔdi biara nni me ho.

10 Por Perëndia gjen kundër meje shkaqe armiqësie dhe më konsideron armikun e tij;

Nanso Onyankopɔn anya me ho mfomso wafa me sɛ ne tamfo.

11 i fut këmbët e mia në pranga dhe kqyr gjithë hapat e mia”.

Ɔde me nan hyɛ mpokyerɛ mu; na nʼani wɔ mʼakwan nyinaa so.’

12 Mirë, pra, unë të them se këtu nuk ke të drejtë, sepse Perëndia është më i madh se njeriu.

“Nanso meka mekyerɛ wo se, eyi mu de woayɛ mfomso, efisɛ Onyankopɔn so sen ɔdesani.

13 Pse hahesh me të, kur ai nuk jep llogari për asnjë nga veprimet e tij?

Na adɛn nti na wunwiinwii hyɛ no sɛ ommua onipa nsɛm biara ana?

14 Në fakt Perëndia flet në një mënyrë apo në një tjetër por njeriu nuk e vë re:

Nanso Onyankopɔn kasa wɔ akwan ahorow so, na ebia nnipa nte.

15 në një ëndërr, në një vegim të natës, kur një gjumë i rëndë i zë njerëzit, kur dremitin në shtretërit e tyre.

Ɔkasa wɔ daeso ne anadwo anisoadehu mu, bere a nna afa nnipa na wɔada hatee wɔ wɔn mpa so no,

16 Atëherë ai hap veshët e njerëzve dhe vulos paralajmërimet që u bën,

otumi kasa gu wɔn asom na ɔde kɔkɔbɔ yi wɔn hu,

17 për ta larguar njeriun nga veprimet e tij dhe për ta mbajtur larg nga kryelartësia,

sɛ ɔbɛdan onipa afi nneyɛe bɔne ho na watwe no afi ahantan ho,

18 për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për të penguar që jeta e tij të mbarojë nga shpata.

sɛ ɔmma ne kra nkɔ amoa mu na ɔnhwere ne nkwa wɔ afoa ano.

19 Njeriu paralajmërohet gjithashtu me dhembjen në shtratin e vet dhe me torturën e pandërprerë të kockave të tij,

Anaasɛ wotumi de mpa so yaw twe onipa aso nnompe mu yaw a ennyae da,

20 aq sa i neveritet buka dhe madje edhe ushqimet më të shijshme.

kosi sɛ ne kɔn nnɔ aduan na ne kra nso po aduan a ɛyɛ akɔnnɔ pa ara;

21 Mishi konsumohet sa mbyll e hap sytë, ndërsa kockat e tij, që më parë nuk dukeshin, tani dalin jashtë;

ɔfɔn yɛ basaa, na ne nnompe a anka ɛho akata no, ho da hɔ.

22 kështu shpirti i tij i afrohet gropës dhe jeta e tij atyre që sjellin vdekjen.

Ne kra bɛn ɔda, na ne nkwa bɛn owu abɔfo.

23 Por në rast se pranë tij ka një engjëll, një interpret, një i vetëm ndër një mijë, që t’i tregojë njeriut detyrën e tij.

“Nanso sɛ ɔbɔfo bi wɔ nʼafa sɛ odimafo a, ɛyɛ apem mu baako, na ɔbɛkyerɛ no nea eye ma no,

24 Perëndisë i vjen keq për të dhe thotë: “Kurseje që të mos zbresë në gropë; gjeta shpengimin për të”.

obehu no mmɔbɔ na waka se, ‘Munnyaa no na wankɔ ɔda mu; na manya mpatade ama no,’

25 Atëherë mishi i tij do të bëhet më i freskët se kur ishte fëmijë dhe ai do të kthehet në ditët e rinisë së tij.

afei ne were yɛ foforo sɛ abofra; na esi ne dedaw mu yɛ sɛ mmerantebere mu de.

26 Do t’i lutet fort Perëndisë, do të gjejë hir pranë tij dhe do të mund të sodisë fytyrën e tij me gëzim, sepse Perëndia do ta ketë rivendosur njeriun në drejtësinë e tij.

Ɔbɔ Onyankopɔn mpae na onya adom fi ne hɔ, ohu Onyankopɔn anim na ɔde ahosɛpɛw teɛ mu; na Onyankopɔn gye no bio sɛ ɔtreneeni.

27 Duke iu drejtuar njerëzve, do të thotë: “Kam mëkatuar dhe kam shkelur drejtësinë, dhe nuk u ndëshkova siç e meritoja.

Afei ɔba nnipa mu bɛka se, ‘Meyɛɛ bɔne na mekyeaa nea ɛteɛ, nanso mannya nea ɛfata me.

28 Perëndia i ka shpenguar shpirtin tim, që të mos zbriste në gropë dhe jeta ime mund të shohë dritën”.

Ogyee me kra na wamma no ankɔ ɔda mu, enti mɛtena ase na madi hann no mu dɛ.’

29 Ja, Perëndia e bën këtë dy herë, tri herë me njeriun,

“Onyankopɔn yɛ eyinom nyinaa ma onipa, mprenu ne ne mprɛnsa so,

30 për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për ta ndriçuar me dritën e jetës.

sɛnea ne kra renkɔ ɔda mu, na nkwa hann no ahyerɛn ne so.

31 Ki kujdes, Jobi, dëgjomë; rri në heshtje, dhe unë do të flas.

“Yɛ aso, Hiob, na tie me; yɛ dinn na menkasa.

32 Në qoftë se ke diçka për të thënë, përgjigjmu, folë, sepse do të dëshiroja të të jepja të drejtë.

Na sɛ wowɔ biribi ka a, bua me; kasa, na mepɛ sɛ wobu wo bem.

33 Përndryshe dëgjomë; hesht dhe unë do të të mësoj diturinë”.

Sɛ ɛnte saa nso a, ɛno de tie me. Yɛ dinn na mɛkyerɛ wo nyansa.”