Jobi 33

1 “Tani pra, Job, dëgjo atë që kam për të thënë dhe vëru veshin gjithë fjalëve të mia!

Portanto, Jó, ouve, por favor, meus dizeres, e dá ouvidos a todas as minhas palavras.

2 Ja, unë po hap gojën dhe gjuha ime flet në gojën time.

Eis que já abri minha boca; minha língua já fala debaixo do meu céu da boca.

3 Fjalët e mia burojnë nga një zemër e drejtë, buzët e mia do të thonë njohuri të pastra.

Meus dizeres pronunciarão a integridade do meu coração, e o puro conhecimento dos meus lábios.

4 Fryma e Perëndisë më ka krijuar dhe fryma e të Plotfuqishmit më jep jetë.

O Espírito de Deus me fez, e o sopro do Todo-Poderoso me deu vida.

5 Në rast se mundesh, m’u përgjigj; përgatitu gjithashtu të mbrosh pozitat e tua.

Se puderes, responde-me; dispõe-te perante mim, e persiste.

6 Ja, unë jam i barabartë me ty përpara Perëndisë; edhe unë jam formuar nga argjili.

Eis que para Deus eu sou como tu; do barro também eu fui formado.

7 Ja, asnjë frikë nga unë nuk duhet të të lemerisë, dhe dora ime nuk do të rëndojë mbi ty.

Eis que meu terror não te espantará, nem minha mão será pesada sobre ti.

8 Por ti u ke thënë veshëve të mi dhe dëgjova tingullin e fjalëve të tua, që thonin:

Certamente tu disseste a meus ouvidos, e eu ouvi a voz de tuas palavras,

9 “Una jam i pastër, pa mëkat; jam i pafajmë, nuk ka asnjë faj tek unë.

[Que diziam]: Eu sou limpo e sem transgressão; sou inocente, e não tenho culpa.

10 Por Perëndia gjen kundër meje shkaqe armiqësie dhe më konsideron armikun e tij;

Eis que [Deus] buscou pretextos contra mim, [e] me tem por seu inimigo.

11 i fut këmbët e mia në pranga dhe kqyr gjithë hapat e mia”.

Ele pôs meus pés no tronco, e observa todas as minhas veredas.

12 Mirë, pra, unë të them se këtu nuk ke të drejtë, sepse Perëndia është më i madh se njeriu.

Eis que nisto não foste justo, eu te respondo; pois Deus é maior que o ser humano.

13 Pse hahesh me të, kur ai nuk jep llogari për asnjë nga veprimet e tij?

Por que razão brigas contra ele por não dar resposta às palavras do ser humano?

14 Në fakt Perëndia flet në një mënyrë apo në një tjetër por njeriu nuk e vë re:

Contudo Deus fala uma ou duas vezes, ainda que [o ser humano] não entenda.

15 në një ëndërr, në një vegim të natës, kur një gjumë i rëndë i zë njerëzit, kur dremitin në shtretërit e tyre.

Em sonho [ou em] visão noturna, quando o sono profundo cai sobre as pessoas, [e] adormecem na cama.

16 Atëherë ai hap veshët e njerëzve dhe vulos paralajmërimet që u bën,

Então o revela ao ouvido das pessoas, e os sela com advertências;

17 për ta larguar njeriun nga veprimet e tij dhe për ta mbajtur larg nga kryelartësia,

Para desviar ao ser humano de sua obra, e do homem a soberba.

18 për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për të penguar që jeta e tij të mbarojë nga shpata.

Para desviar a sua alma da perdição, e sua vida de passar pela espada.

19 Njeriu paralajmërohet gjithashtu me dhembjen në shtratin e vet dhe me torturën e pandërprerë të kockave të tij,

Também em sua cama é castigado com dores, com luta constante em seus ossos,

20 aq sa i neveritet buka dhe madje edhe ushqimet më të shijshme.

De modo que sua vida detesta [até] o pão, e sua alma a comida deliciosa.

21 Mishi konsumohet sa mbyll e hap sytë, ndërsa kockat e tij, që më parë nuk dukeshin, tani dalin jashtë;

Sua carne desaparece da vista, e seus ossos, que antes não se viam, aparecem.

22 kështu shpirti i tij i afrohet gropës dhe jeta e tij atyre që sjellin vdekjen.

Sua alma se aproxima da cova, e sua vida dos que causam a morte.

23 Por në rast se pranë tij ka një engjëll, një interpret, një i vetëm ndër një mijë, që t’i tregojë njeriut detyrën e tij.

Se com ele, pois, houver algum anjo, algum intérprete; um dentre mil, para anunciar ao ser humano o que lhe é correto,

24 Perëndisë i vjen keq për të dhe thotë: “Kurseje që të mos zbresë në gropë; gjeta shpengimin për të”.

Então [Deus] terá misericórdia dele, e [lhe] dirá: Livra-o, para que não desça à perdição; [já] achei o resgate.

25 Atëherë mishi i tij do të bëhet më i freskët se kur ishte fëmijë dhe ai do të kthehet në ditët e rinisë së tij.

Sua carne se rejuvenescerá mais do que era na infância, [e] voltará aos dias de sua juventude.

26 Do t’i lutet fort Perëndisë, do të gjejë hir pranë tij dhe do të mund të sodisë fytyrën e tij me gëzim, sepse Perëndia do ta ketë rivendosur njeriun në drejtësinë e tij.

Ele orará a Deus, que se agradará dele; e verá sua face com júbilo, porque ele restituirá ao ser humano sua justiça.

27 Duke iu drejtuar njerëzve, do të thotë: “Kam mëkatuar dhe kam shkelur drejtësinë, dhe nuk u ndëshkova siç e meritoja.

Ele olhará para as pessoas, e dirá: Pequei, e perverti o [que era] correto, o que de nada me aproveitou.

28 Perëndia i ka shpenguar shpirtin tim, që të mos zbriste në gropë dhe jeta ime mund të shohë dritën”.

[Porém] Deus livrou minha alma para que eu não passasse à cova, e [agora] minha vida vê a luz!

29 Ja, Perëndia e bën këtë dy herë, tri herë me njeriun,

Eis que Deus faz tudo isto duas [ou] três vezes com o ser humano,

30 për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për ta ndriçuar me dritën e jetës.

Para desviar sua alma da perdição, e o iluminar com a luz dos viventes.

31 Ki kujdes, Jobi, dëgjomë; rri në heshtje, dhe unë do të flas.

Presta atenção, Jó, e ouve-me; cala-te, e eu falarei.

32 Në qoftë se ke diçka për të thënë, përgjigjmu, folë, sepse do të dëshiroja të të jepja të drejtë.

Se tiveres o que dizer, responde-me; fala, porque eu quero te justificar.

33 Përndryshe dëgjomë; hesht dhe unë do të të mësoj diturinë”.

E se não, escuta-me; cala-te, e eu ensinarei sabedoria.