Jobi 33

1 “Tani pra, Job, dëgjo atë që kam për të thënë dhe vëru veshin gjithë fjalëve të mia!

Audi igitur, Job, eloquia mea, et omnes sermones meos ausculta.

2 Ja, unë po hap gojën dhe gjuha ime flet në gojën time.

Ecce aperui os meum: loquatur lingua mea in faucibus meis.

3 Fjalët e mia burojnë nga një zemër e drejtë, buzët e mia do të thonë njohuri të pastra.

Simplici corde meo sermones mei, et sententiam puram labia mea loquentur.

4 Fryma e Perëndisë më ka krijuar dhe fryma e të Plotfuqishmit më jep jetë.

Spiritus Dei fecit me, et spiraculum Omnipotentis vivificavit me.

5 Në rast se mundesh, m’u përgjigj; përgatitu gjithashtu të mbrosh pozitat e tua.

Si potes, responde mihi, et adversus faciem meam consiste.

6 Ja, unë jam i barabartë me ty përpara Perëndisë; edhe unë jam formuar nga argjili.

Ecce, et me sicut et te fecit Deus, et de eodem luto ego quoque formatus sum.

7 Ja, asnjë frikë nga unë nuk duhet të të lemerisë, dhe dora ime nuk do të rëndojë mbi ty.

Verumtamen miraculum meum non te terreat, et eloquentia mea non sit tibi gravis.

8 Por ti u ke thënë veshëve të mi dhe dëgjova tingullin e fjalëve të tua, që thonin:

Dixisti ergo in auribus meis, et vocem verborum tuorum audivi:

9 “Una jam i pastër, pa mëkat; jam i pafajmë, nuk ka asnjë faj tek unë.

Mundus sum ego, et absque delicto: immaculatus, et non est iniquitas in me.

10 Por Perëndia gjen kundër meje shkaqe armiqësie dhe më konsideron armikun e tij;

Quia querelas in me reperit, ideo arbitratus est me inimicum sibi.

11 i fut këmbët e mia në pranga dhe kqyr gjithë hapat e mia”.

Posuit in nervo pedes meos; custodivit omnes semitas meas.

12 Mirë, pra, unë të them se këtu nuk ke të drejtë, sepse Perëndia është më i madh se njeriu.

Hoc est ergo in quo non es justificatus: respondebo tibi, quia major sit Deus homine.

13 Pse hahesh me të, kur ai nuk jep llogari për asnjë nga veprimet e tij?

Adversus eum contendis, quod non ad omnia verba responderit tibi?

14 Në fakt Perëndia flet në një mënyrë apo në një tjetër por njeriu nuk e vë re:

Semel loquitur Deus, et secundo idipsum non repetit.

15 në një ëndërr, në një vegim të natës, kur një gjumë i rëndë i zë njerëzit, kur dremitin në shtretërit e tyre.

Per somnium, in visione nocturna, quando irruit sopor super homines, et dormiunt in lectulo,

16 Atëherë ai hap veshët e njerëzve dhe vulos paralajmërimet që u bën,

tunc aperit aures virorum, et erudiens eos instruit disciplina,

17 për ta larguar njeriun nga veprimet e tij dhe për ta mbajtur larg nga kryelartësia,

ut avertat hominem ab his quæ facit, et liberet eum de superbia,

18 për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për të penguar që jeta e tij të mbarojë nga shpata.

eruens animam ejus a corruptione, et vitam illius ut non transeat in gladium.

19 Njeriu paralajmërohet gjithashtu me dhembjen në shtratin e vet dhe me torturën e pandërprerë të kockave të tij,

Increpat quoque per dolorem in lectulo, et omnia ossa ejus marcescere facit.

20 aq sa i neveritet buka dhe madje edhe ushqimet më të shijshme.

Abominabilis ei fit in vita sua panis, et animæ illius cibus ante desiderabilis.

21 Mishi konsumohet sa mbyll e hap sytë, ndërsa kockat e tij, që më parë nuk dukeshin, tani dalin jashtë;

Tabescet caro ejus, et ossa, quæ tecta fuerant, nudabuntur.

22 kështu shpirti i tij i afrohet gropës dhe jeta e tij atyre që sjellin vdekjen.

Appropinquavit corruptioni anima ejus, et vita illius mortiferis.

23 Por në rast se pranë tij ka një engjëll, një interpret, një i vetëm ndër një mijë, që t’i tregojë njeriut detyrën e tij.

Si fuerit pro eo angelus loquens, unus de millibus, ut annuntiet hominis æquitatem,

24 Perëndisë i vjen keq për të dhe thotë: “Kurseje që të mos zbresë në gropë; gjeta shpengimin për të”.

miserebitur ejus, et dicet: Libera eum, ut non descendat in corruptionem: inveni in quo ei propitier.

25 Atëherë mishi i tij do të bëhet më i freskët se kur ishte fëmijë dhe ai do të kthehet në ditët e rinisë së tij.

Consumpta est caro ejus a suppliciis: revertatur ad dies adolescentiæ suæ.

26 Do t’i lutet fort Perëndisë, do të gjejë hir pranë tij dhe do të mund të sodisë fytyrën e tij me gëzim, sepse Perëndia do ta ketë rivendosur njeriun në drejtësinë e tij.

Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit: et videbit faciem ejus in jubilo, et reddet homini justitiam suam.

27 Duke iu drejtuar njerëzve, do të thotë: “Kam mëkatuar dhe kam shkelur drejtësinë, dhe nuk u ndëshkova siç e meritoja.

Respiciet homines, et dicet: Peccavi, et vere deliqui, et ut eram dignus, non recepi.

28 Perëndia i ka shpenguar shpirtin tim, që të mos zbriste në gropë dhe jeta ime mund të shohë dritën”.

Liberavit animam suam, ne pergeret in interitum, sed vivens lucem videret.

29 Ja, Perëndia e bën këtë dy herë, tri herë me njeriun,

Ecce hæc omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos,

30 për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për ta ndriçuar me dritën e jetës.

ut revocet animas eorum a corruptione, et illuminet luce viventium.

31 Ki kujdes, Jobi, dëgjomë; rri në heshtje, dhe unë do të flas.

Attende, Job, et audi me: et tace, dum ego loquor.

32 Në qoftë se ke diçka për të thënë, përgjigjmu, folë, sepse do të dëshiroja të të jepja të drejtë.

Si autem habes quod loquaris, responde mihi: loquere, volo enim te apparere justum.

33 Përndryshe dëgjomë; hesht dhe unë do të të mësoj diturinë”.

Quod si non habes, audi me: tace, et docebo te sapientiam.