Jobi 33

1 “Tani pra, Job, dëgjo atë që kam për të thënë dhe vëru veshin gjithë fjalëve të mia!

Slyšiž tedy, prosím, Jobe, řeči mé, a všech slov mých ušima svýma pozoruj.

2 Ja, unë po hap gojën dhe gjuha ime flet në gojën time.

Aj, jižť otvírám ústa svá, mluví jazyk můj v ústech mých.

3 Fjalët e mia burojnë nga një zemër e drejtë, buzët e mia do të thonë njohuri të pastra.

Upřímost srdce mého a umění vynesou rtové moji.

4 Fryma e Perëndisë më ka krijuar dhe fryma e të Plotfuqishmit më jep jetë.

Duch Boha silného učinil mne, a dchnutí Všemohoucího dalo mi život.

5 Në rast se mundesh, m’u përgjigj; përgatitu gjithashtu të mbrosh pozitat e tua.

Můžeš-li, odpovídej mi, připrav se proti mně, a postav se.

6 Ja, unë jam i barabartë me ty përpara Perëndisë; edhe unë jam formuar nga argjili.

Aj, já podlé žádosti tvé buduť místo Boha silného; z bláta sformován jsem i já.

7 Ja, asnjë frikë nga unë nuk duhet të të lemerisë, dhe dora ime nuk do të rëndojë mbi ty.

Pročež strach ze mne nepředěsí tě, a ruka má nebudeť k obtížení.

8 Por ti u ke thënë veshëve të mi dhe dëgjova tingullin e fjalëve të tua, që thonin:

Řekl jsi pak přede mnou, a hlas ten řečí tvých slyšel jsem:

9 “Una jam i pastër, pa mëkat; jam i pafajmë, nuk ka asnjë faj tek unë.

Èist jsem, bez přestoupení, nevinný jsem, a nepravosti při mně není.

10 Por Perëndia gjen kundër meje shkaqe armiqësie dhe më konsideron armikun e tij;

Aj, příčiny ku potření mne shledal Bůh, klade mne sobě za nepřítele,

11 i fut këmbët e mia në pranga dhe kqyr gjithë hapat e mia”.

Svírá poutami nohy mé, střeže všech stezek mých.

12 Mirë, pra, unë të them se këtu nuk ke të drejtë, sepse Perëndia është më i madh se njeriu.

Aj, tím nejsi spravedliv, odpovídám tobě, nebo větší jest Bůh nežli člověk.

13 Pse hahesh me të, kur ai nuk jep llogari për asnjë nga veprimet e tij?

Oč se s ním nesnadníš? Žeť všech svých věcí nezjevuje?

14 Në fakt Perëndia flet në një mënyrë apo në një tjetër por njeriu nuk e vë re:

Ano jednou mluví Bůh silný, i dvakrát, a nešetří toho člověk.

15 në një ëndërr, në një vegim të natës, kur një gjumë i rëndë i zë njerëzit, kur dremitin në shtretërit e tyre.

Skrze sny u vidění nočním, když připadá hluboký sen na lidi ve spaní na ložci,

16 Atëherë ai hap veshët e njerëzve dhe vulos paralajmërimet që u bën,

Tehdáž odkrývá ucho lidem, a čemu je učí, to zpečeťuje,

17 për ta larguar njeriun nga veprimet e tij dhe për ta mbajtur larg nga kryelartësia,

Aby odtrhl člověka od skutku zlého, a pýchu od muže vzdálil,

18 për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për të penguar që jeta e tij të mbarojë nga shpata.

A zachoval duši jeho od jámy, a život jeho aby netrefil na meč.

19 Njeriu paralajmërohet gjithashtu me dhembjen në shtratin e vet dhe me torturën e pandërprerë të kockave të tij,

Tresce i bolestí na lůži jeho, a všecky kosti jeho násilnou nemocí,

20 aq sa i neveritet buka dhe madje edhe ushqimet më të shijshme.

Tak že sobě život jeho oškliví pokrm, a duše jeho krmi nejlahodnější.

21 Mishi konsumohet sa mbyll e hap sytë, ndërsa kockat e tij, që më parë nuk dukeshin, tani dalin jashtë;

Hyne tělo jeho patrně, a vyhlédají kosti jeho, jichž prvé nebylo vídati.

22 kështu shpirti i tij i afrohet gropës dhe jeta e tij atyre që sjellin vdekjen.

A tak bývá blízká hrobu duše jeho, a život jeho smrtelných ran.

23 Por në rast se pranë tij ka një engjëll, një interpret, një i vetëm ndër një mijë, që t’i tregojë njeriut detyrën e tij.

Však bude-li míti anděla vykladače jednoho z tisíce, kterýž by za člověka oznámil pokání jeho:

24 Perëndisë i vjen keq për të dhe thotë: “Kurseje që të mos zbresë në gropë; gjeta shpengimin për të”.

Tedy smiluje se nad ním, a dí: Vyprosť jej, ať nesstoupí do porušení, oblíbilť jsem mzdu vyplacení.

25 Atëherë mishi i tij do të bëhet më i freskët se kur ishte fëmijë dhe ai do të kthehet në ditët e rinisë së tij.

I odmladne tělo jeho nad dítěcí, a navrátí se ke dnům mladosti své.

26 Do t’i lutet fort Perëndisë, do të gjejë hir pranë tij dhe do të mund të sodisë fytyrën e tij me gëzim, sepse Perëndia do ta ketë rivendosur njeriun në drejtësinë e tij.

Kořiti se bude Bohu, a zamiluje jej, a patřiti bude na něj tváří ochotnou; nadto navrátí člověku spravedlnost jeho.

27 Duke iu drejtuar njerëzve, do të thotë: “Kam mëkatuar dhe kam shkelur drejtësinë, dhe nuk u ndëshkova siç e meritoja.

Kterýž hledě na lidi, řekne: Zhřešilť jsem byl, a to, což pravého bylo, převrátil jsem, ale nebylo mi to prospěšné.

28 Perëndia i ka shpenguar shpirtin tim, që të mos zbriste në gropë dhe jeta ime mund të shohë dritën”.

Bůh však vykoupil duši mou, aby nešla do jámy, a život můj, aby světlo spatřoval.

29 Ja, Perëndia e bën këtë dy herë, tri herë me njeriun,

Aj, všeckoť to dělá Bůh silný dvakrát i třikrát při člověku,

30 për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për ta ndriçuar me dritën e jetës.

Aby odvrátil duši jeho od jámy, a aby osvícen byl světlem živých.

31 Ki kujdes, Jobi, dëgjomë; rri në heshtje, dhe unë do të flas.

Pozoruj, Jobe, poslouchej mne, mlč, ať já mluvím.

32 Në qoftë se ke diçka për të thënë, përgjigjmu, folë, sepse do të dëshiroja të të jepja të drejtë.

Jestliže máš slova, odpovídej mi, nebo bych chtěl ospravedlniti tebe.

33 Përndryshe dëgjomë; hesht dhe unë do të të mësoj diturinë”.

Pakli nic, ty mne poslouchej; mlč, a poučím tě moudrosti.