Jobi 32

1 Atëherë këta tre njerëz nuk iu përgjigjën më Jobit, sepse ai e ndjente veten të drejtë.

A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;

2 Por zemërimi i Elihut, birit të Barakelit, Buzitit, nga fisi i Ramit, u ndez kundër Jobit; zemërimi i tij u ndez, sepse ai e quante veten e tij të drejtë më tepër se Perëndia.

Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.

3 Zemërimi i tij u ndez edhe kundër tre miqve të tij, sepse nuk kishin gjetur përgjigjen e drejtë, megjithëse e dënonin Jobin.

Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.

4 Elihu kishte pritur për t’i folur Jobit, sepse ata ishin më të moshuar se ai.

Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.

5 Por kur Elihu u bind që në gojën e këtyre tre njerëzve nuk kishte më përgjigje, ai u zemërua.

Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.

6 Kështu Elihu, bir i Barakelit, Buzitit, mori fjalën dhe tha: “Unë jam akoma i ri me moshë dhe ju jeni pleq; prandaj ngurrova dhe pata frikë t’ju parashtroj mendimin tim.

I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.

7 Thoja: “Do të flasë mosha dhe numri i madh i viteve do t’u mësojë diturinë”.

Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.

8 Por te njeriu ka një frymë, dhe është fryma i të Plotfuqishmit që i jep zgjuarsinë.

Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.

9 Nuk janë detyrimisht të mëdhenjtë që kanë diturinë ose pleqtë që kuptojnë drejtësinë.

Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.

10 Prandaj them: Dëgjomëni, do të shtroj edhe unë mendimin tim.

Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.

11 Ja, prita fjalimet tuaja, dëgjova argumentat tuaja, ndërsa kërkonit të thonit diçka.

Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.

12 Ju kam ndjekur me vëmendje, dhe ja, asnjëri prej jush nuk e bindi Jobin ose nuk iu përgjigj fjalëve të tij.

I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;

13 Mos thoni, pra: “Kemi gjetur diturinë; vetëm Perëndia mund ta mundë plotësisht, por jo njeriu!”.

I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.

14 Ai nuk i ka drejtuar fjalimet e tij kundër meje, prandaj nuk do t’i përgjigjem me fjalët tuaja.

Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.

15 Janë hutuar, nuk përgjigjen më, nuk gjejnë fjalë.

Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.

16 Duhet të pres akoma, sepse nuk flasin më, rrinë aty pa dhënë asnjë përgjigje.

Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.

17 Do të paraqes edhe unë pjesën time, do të shtroj edhe unë mendimin tim.

Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.

18 Sepse kam plot fjalë dhe fryma përbrenda më detyron.

Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.

19 Ja, gjiri im është si vera që nuk ka një shfrim, si shakujt e rinj, gati për të plasur.

Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.

20 Do të flas, pra, për të pasur një lehtësim të vogël, do të hap buzët dhe do të përgjigjem.

Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.

21 Tani më lejoni të flas pa treguar anësi me asnjë dhe pa i bërë lajka kurrkujt;

Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.

22 sepse unë nuk di të bëj lajka, përndryshe Krijuesi im do të më hiqte shpejt nga mesi”.

Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.