Jobi 32

1 Atëherë këta tre njerëz nuk iu përgjigjën më Jobit, sepse ai e ndjente veten të drejtë.

욥이 스스로 의롭게 여기므로 그 세 사람의 대답이 그치매

2 Por zemërimi i Elihut, birit të Barakelit, Buzitit, nga fisi i Ramit, u ndez kundër Jobit; zemërimi i tij u ndez, sepse ai e quante veten e tij të drejtë më tepër se Perëndia.

람 족속 부스 사람 바라겔의 아들 엘리후가 노를 발하니 그가 욥에게 노를 발함은 욥이 하나님보다 자기가 의롭다 함이요

3 Zemërimi i tij u ndez edhe kundër tre miqve të tij, sepse nuk kishin gjetur përgjigjen e drejtë, megjithëse e dënonin Jobin.

또 세 친구에게 노를 발함은 그들이 능히 대답지는 못하여도 욥을 정죄함이라

4 Elihu kishte pritur për t’i folur Jobit, sepse ata ishin më të moshuar se ai.

엘리후가 그들의 나이 자기보다 많으므로 욥에게 말하기를 참고 있다가

5 Por kur Elihu u bind që në gojën e këtyre tre njerëzve nuk kishte më përgjigje, ai u zemërua.

세 사람의 입에 대답이 없음을 보고 노를 발하니라

6 Kështu Elihu, bir i Barakelit, Buzitit, mori fjalën dhe tha: “Unë jam akoma i ri me moshë dhe ju jeni pleq; prandaj ngurrova dhe pata frikë t’ju parashtroj mendimin tim.

부스 사람 바라겔의 아들 엘리후가 발언하여 가로되 나는 연소하고 당신들은 연로하므로 참고 나의 의견을 감히 진술치 못하였노라

7 Thoja: “Do të flasë mosha dhe numri i madh i viteve do t’u mësojë diturinë”.

내가 말하기를 날이 많은 자가 말을 낼 것이요 해가 오랜 자가 지혜를 가르칠 것이라 하였으나

8 Por te njeriu ka një frymë, dhe është fryma i të Plotfuqishmit që i jep zgjuarsinë.

사람의 속에는 심령이 있고 전능자의 기운이 사람에게 총명을 주시나니

9 Nuk janë detyrimisht të mëdhenjtë që kanë diturinë ose pleqtë që kuptojnë drejtësinë.

대인이라고 지혜로운 것이 아니요 노인이라고 공의를 깨닫는 것이 아니라

10 Prandaj them: Dëgjomëni, do të shtroj edhe unë mendimin tim.

그러므로 내가 말하노니 내 말을 들으라 나도 내 의견을 보이리라

11 Ja, prita fjalimet tuaja, dëgjova argumentat tuaja, ndërsa kërkonit të thonit diçka.

내가 당신들의 말을 기다렸고 당신들이 할 말을 합당하도록 하여보는 동안에 그 변론에 내 귀를 기울였더니

12 Ju kam ndjekur me vëmendje, dhe ja, asnjëri prej jush nuk e bindi Jobin ose nuk iu përgjigj fjalëve të tij.

자세히 들은즉 당신들 가운데 욥을 꺾어 그 말을 대답하는 자가 없도다

13 Mos thoni, pra: “Kemi gjetur diturinë; vetëm Perëndia mund ta mundë plotësisht, por jo njeriu!”.

당신들이 혹시라도 말하기를 우리가 지혜를 깨달았었구나 그를 이길 자는 하나님이시요 사람이 아니라 하지 말지니라

14 Ai nuk i ka drejtuar fjalimet e tij kundër meje, prandaj nuk do t’i përgjigjem me fjalët tuaja.

그가 내게 말을 내지 아니하였으니 나도 당신들의 말처럼 그에게 대답지 아니하리라

15 Janë hutuar, nuk përgjigjen më, nuk gjejnë fjalë.

그들이 놀라서 다시 대답하지 못하니 할 말이 없음이로구나

16 Duhet të pres akoma, sepse nuk flasin më, rrinë aty pa dhënë asnjë përgjigje.

그들이 말이 없이 가만히 서서 다시 대답지 아니한즉 내가 어찌 더 기다리랴

17 Do të paraqes edhe unë pjesën time, do të shtroj edhe unë mendimin tim.

나도 내 본분대로 대답하고 나도 내 의향을 보이리니

18 Sepse kam plot fjalë dhe fryma përbrenda më detyron.

내게 말이 가득하고 내 심령이 나를 강박함이니라

19 Ja, gjiri im është si vera që nuk ka një shfrim, si shakujt e rinj, gati për të plasur.

보라 내 가슴은 봉한 포도주 같고 새 가죽 부대가 터지게 됨 같구나

20 Do të flas, pra, për të pasur një lehtësim të vogël, do të hap buzët dhe do të përgjigjem.

내가 말을 발하여야 시원할 것이라 내 입을 열어 대답하리라

21 Tani më lejoni të flas pa treguar anësi me asnjë dhe pa i bërë lajka kurrkujt;

나는 결코 사람의 낯을 보지 아니하며 사람에게 아첨하지 아니하나니

22 sepse unë nuk di të bëj lajka, përndryshe Krijuesi im do të më hiqte shpejt nga mesi”.

이는 아첨할 줄을 알지 못함이라 만일 그리하면 나를 지으신 자가 속히 나를 취하시리로다