Jobi 32

1 Atëherë këta tre njerëz nuk iu përgjigjën më Jobit, sepse ai e ndjente veten të drejtë.

וישבתו שלשת האנשים האלה מענות את איוב כי הוא צדיק בעיניו׃

2 Por zemërimi i Elihut, birit të Barakelit, Buzitit, nga fisi i Ramit, u ndez kundër Jobit; zemërimi i tij u ndez, sepse ai e quante veten e tij të drejtë më tepër se Perëndia.

ויחר אף אליהוא בן ברכאל הבוזי ממשפחת רם באיוב חרה אפו על צדקו נפשו מאלהים׃

3 Zemërimi i tij u ndez edhe kundër tre miqve të tij, sepse nuk kishin gjetur përgjigjen e drejtë, megjithëse e dënonin Jobin.

ובשלשת רעיו חרה אפו על אשר לא מצאו מענה וירשיעו את איוב׃

4 Elihu kishte pritur për t’i folur Jobit, sepse ata ishin më të moshuar se ai.

ואליהו חכה את איוב בדברים כי זקנים המה ממנו לימים׃

5 Por kur Elihu u bind që në gojën e këtyre tre njerëzve nuk kishte më përgjigje, ai u zemërua.

וירא אליהוא כי אין מענה בפי שלשת האנשים ויחר אפו׃

6 Kështu Elihu, bir i Barakelit, Buzitit, mori fjalën dhe tha: “Unë jam akoma i ri me moshë dhe ju jeni pleq; prandaj ngurrova dhe pata frikë t’ju parashtroj mendimin tim.

ויען אליהוא בן ברכאל הבוזי ויאמר צעיר אני לימים ואתם ישישים על כן זחלתי ואירא מחות דעי אתכם׃

7 Thoja: “Do të flasë mosha dhe numri i madh i viteve do t’u mësojë diturinë”.

אמרתי ימים ידברו ורב שנים ידיעו חכמה׃

8 Por te njeriu ka një frymë, dhe është fryma i të Plotfuqishmit që i jep zgjuarsinë.

אכן רוח היא באנוש ונשמת שדי תבינם׃

9 Nuk janë detyrimisht të mëdhenjtë që kanë diturinë ose pleqtë që kuptojnë drejtësinë.

לא רבים יחכמו וזקנים יבינו משפט׃

10 Prandaj them: Dëgjomëni, do të shtroj edhe unë mendimin tim.

לכן אמרתי שמעה לי אחוה דעי אף אני׃

11 Ja, prita fjalimet tuaja, dëgjova argumentat tuaja, ndërsa kërkonit të thonit diçka.

הן הוחלתי לדבריכם אזין עד תבונתיכם עד תחקרון מלין׃

12 Ju kam ndjekur me vëmendje, dhe ja, asnjëri prej jush nuk e bindi Jobin ose nuk iu përgjigj fjalëve të tij.

ועדיכם אתבונן והנה אין לאיוב מוכיח עונה אמריו מכם׃

13 Mos thoni, pra: “Kemi gjetur diturinë; vetëm Perëndia mund ta mundë plotësisht, por jo njeriu!”.

פן תאמרו מצאנו חכמה אל ידפנו לא איש׃

14 Ai nuk i ka drejtuar fjalimet e tij kundër meje, prandaj nuk do t’i përgjigjem me fjalët tuaja.

ולא ערך אלי מלין ובאמריכם לא אשיבנו׃

15 Janë hutuar, nuk përgjigjen më, nuk gjejnë fjalë.

חתו לא ענו עוד העתיקו מהם מלים׃

16 Duhet të pres akoma, sepse nuk flasin më, rrinë aty pa dhënë asnjë përgjigje.

והוחלתי כי לא ידברו כי עמדו לא ענו עוד׃

17 Do të paraqes edhe unë pjesën time, do të shtroj edhe unë mendimin tim.

אענה אף אני חלקי אחוה דעי אף אני׃

18 Sepse kam plot fjalë dhe fryma përbrenda më detyron.

כי מלתי מלים הציקתני רוח בטני׃

19 Ja, gjiri im është si vera që nuk ka një shfrim, si shakujt e rinj, gati për të plasur.

הנה בטני כיין לא יפתח כאבות חדשים יבקע׃

20 Do të flas, pra, për të pasur një lehtësim të vogël, do të hap buzët dhe do të përgjigjem.

אדברה וירוח לי אפתח שפתי ואענה׃

21 Tani më lejoni të flas pa treguar anësi me asnjë dhe pa i bërë lajka kurrkujt;

אל נא אשא פני איש ואל אדם לא אכנה׃

22 sepse unë nuk di të bëj lajka, përndryshe Krijuesi im do të më hiqte shpejt nga mesi”.

כי לא ידעתי אכנה כמעט ישאני עשני׃