Jobi 32

1 Atëherë këta tre njerëz nuk iu përgjigjën më Jobit, sepse ai e ndjente veten të drejtë.

Da nu hine tre Mænd ikke mere svarede Job, fordi han var retfærdig i sine egne Øjne,

2 Por zemërimi i Elihut, birit të Barakelit, Buzitit, nga fisi i Ramit, u ndez kundër Jobit; zemërimi i tij u ndez, sepse ai e quante veten e tij të drejtë më tepër se Perëndia.

blussede Vreden op i Buziten Elihu, Barak'els Søn, af Rams Slægt. På Job vrededes han, fordi han gjorde sig retfærdigere end Gud,

3 Zemërimi i tij u ndez edhe kundër tre miqve të tij, sepse nuk kishin gjetur përgjigjen e drejtë, megjithëse e dënonin Jobin.

og på hans tre Venner, fordi de ikke fandt noget Svar og dog dømte Job skyldig.

4 Elihu kishte pritur për t’i folur Jobit, sepse ata ishin më të moshuar se ai.

Elihu havde ventet, så længe de talte med Job, fordi de var ældre end han;

5 Por kur Elihu u bind që në gojën e këtyre tre njerëzve nuk kishte më përgjigje, ai u zemërua.

men da han så, at de tre Mænd intet havde at svare, blussede hans Vrede op;

6 Kështu Elihu, bir i Barakelit, Buzitit, mori fjalën dhe tha: “Unë jam akoma i ri me moshë dhe ju jeni pleq; prandaj ngurrova dhe pata frikë t’ju parashtroj mendimin tim.

og Buziten Elihu, Barak'els Søn, tog til Orde og sagde: Ung af Dage er jeg, og I er gamle Mænd, derfor holdt jeg mig tilbage, angst for at meddele eder min Viden;

7 Thoja: “Do të flasë mosha dhe numri i madh i viteve do t’u mësojë diturinë”.

jeg tænkte: "Lad Alderen tale og Årenes Mængde kundgøre Visdom!"

8 Por te njeriu ka një frymë, dhe është fryma i të Plotfuqishmit që i jep zgjuarsinë.

Dog Ånden, den er i Mennesket, og den Almægtiges Ånde giver dem Indsigt;

9 Nuk janë detyrimisht të mëdhenjtë që kanë diturinë ose pleqtë që kuptojnë drejtësinë.

de gamle er ikke altid de kloge, Oldinge ved ej altid, hvad Ret er;

10 Prandaj them: Dëgjomëni, do të shtroj edhe unë mendimin tim.

derfor siger jeg: Hør mig, lad også mig komme frem med min Viden!

11 Ja, prita fjalimet tuaja, dëgjova argumentat tuaja, ndërsa kërkonit të thonit diçka.

Jeg biede på, at I skulde tale, lyttede efter forstandige Ord, at I skulde finde de rette Ord;

12 Ju kam ndjekur me vëmendje, dhe ja, asnjëri prej jush nuk e bindi Jobin ose nuk iu përgjigj fjalëve të tij.

jeg agtede nøje på eder; men ingen af eder gendrev Job og gav Svar på hans Ord.

13 Mos thoni, pra: “Kemi gjetur diturinë; vetëm Perëndia mund ta mundë plotësisht, por jo njeriu!”.

Sig nu ikke: "Vi stødte på Visdom, Gud må fælde ham, ikke et Menneske!"

14 Ai nuk i ka drejtuar fjalimet e tij kundër meje, prandaj nuk do t’i përgjigjem me fjalët tuaja.

Mod mig har han ikke rettet sin Tale, og med eders Ord vil jeg ikke svare ham.

15 Janë hutuar, nuk përgjigjen më, nuk gjejnë fjalë.

De blev bange, svarer ej mer, for dem slap Ordene op.

16 Duhet të pres akoma, sepse nuk flasin më, rrinë aty pa dhënë asnjë përgjigje.

Skal jeg tøve, fordi de tier og står der uden at svare et Ord?

17 Do të paraqes edhe unë pjesën time, do të shtroj edhe unë mendimin tim.

Også jeg vil svare min Del, også jeg vil frem med min Viden!

18 Sepse kam plot fjalë dhe fryma përbrenda më detyron.

Thi jeg er fuld af Ord, Ånden i mit Bryst trænger på;

19 Ja, gjiri im është si vera që nuk ka një shfrim, si shakujt e rinj, gati për të plasur.

som tilbundet Vin er mit Bryst, som nyfyldte Vinsække nær ved at sprænges;

20 Do të flas, pra, për të pasur një lehtësim të vogël, do të hap buzët dhe do të përgjigjem.

tale vil jeg for at få Luft, åbne mine Læber og svare.

21 Tani më lejoni të flas pa treguar anësi me asnjë dhe pa i bërë lajka kurrkujt;

Forskel gør jeg ikke og smigrer ikke for nogen;

22 sepse unë nuk di të bëj lajka, përndryshe Krijuesi im do të më hiqte shpejt nga mesi”.

thi at smigre bruger jeg ikke, snart rev min Skaber mig ellers bort!