Jobi 31

1 “Unë kisha bërë një besëlidhje me sytë e mi; si mund ta fiksoja, pra, shikimin mbi një virgjëreshë?

Szövetséget kötöttem szemeimmel, hogyan vetnék hát ügyet hajadonra?

2 Cili është fati që më ka caktuar Perëndia nga atje lart dhe trashëgimia e të Plotfuqishmit nga vendet e larta?

Hisz mely osztályrész jut Istentől felülről s mely örökség a Mindenhatótól a magasból?

3 A nuk është vallë fatkeqësia për njeriun e çoroditur dhe mjerimi për atë që kryen të keqen?

Nemde balsors a jogtalannak s viszontagság a gonosztevőknek.

4 Nuk i shikon ai tërë rrugët e mia dhe nuk i numëron të gjitha hapat që bëj?

Nemde ő látja útaimat s mind a lépéseimet megszámlálja!

5 Në rast se kam vepruar me falsitet, ose në rast se këmba ime është shpejtuar të ndjekë mashtrimin,

Ha hamissággal jártam és csalárdságra sietett a lábam –

6 le të më peshojë me një peshore të saktë, dhe Perëndia do ta njohë ndershmërinë time.

mérjen meg engem igaz serpenyőn s tudja meg Isten gáncstalanságomat –

7 Në qoftë se hapat e mia kanë dalë nga rruga e drejtë, dhe në qoftë se zemra ime ka ndjekur sytë e mi, apo në se ndonjë njollë u është ngjitur duarve të mia,

ha léptem elhajolt az útról és szemeim után járt a szívem, kezeimhez hiba tapadt:

8 le të mbjell unë dhe një tjetër të hajë, dhe pasardhësit e mi u çrrënjofshin.

hadd vessek és más egyék, és sarjaim tépessenek ki gyökerestül!

9 Në rast se zemra ime është mashtruar nga një grua dhe kam përgjuar në portën e të afërmit tim,

Ha szívem elcsábíttatta magát asszony miatt, felebarátom ajtaján leskelődtem:

10 gruaja ime le të bluajë për një tjetër dhe të tjerë u përkulshin mbi të.

másnak őröljön a feleségem és mások hajoljanak reá;

11 Sepse kjo do të ishte një mbrapshti, një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët,

mert gazság az, s bírák elé való bűn az,

12 një zjarr që konsumon deri në Abadon, dhe do të kishte shkatërruar deri në rrënjë gjithë të korrat e mia.

mert tűz az, mely az enyészetig emészt, s minden termésemet gyökerestül tépi ki!

13 Në rast se kam hedhur poshtë të drejtën e shërbëtorit tim dhe të shërbëtores sime, kur po grindeshin me mua,

Ha megvetettem szolgám és szolgálóm jogát, mikor pöröltek velem –

14 çfarë do të bëja kur Perëndia të ngrihej kundër meje, dhe si do t’i përgjigjesha kur të më kërkonte llogari?

hiszen mit teszek majd, midőn Isten fölkel s midőn számon kér, mit felelek neki,

15 Ai që më ka bërë mua në barkun e nënës, a nuk e ka bërë edhe atë? A nuk ka qenë po ai Perëndi që na ka krijuar në bark?

hiszen az anyaméhben ki engem alkotott, alkotta őt és Egy formált minket a méhben –

16 Në rast se u kam refuzuar të varfërve atë që dëshironin dhe bëra të veniten sytë e gruas së ve,

ha megvontam a kívántat a szegényektől s az özvegy szemeit epesztettem,

17 në rast se e hëngra vetëm copën e bukës pa i dhënë një pjesë jetimit,

s én egyedül ettem falatomat s árva nem evett belőle

18 (por që në rininë time unë e rrita si një baba, dhe që në bark të nënës sime e kam ndihmuar gruan e ve)

– hisz ifjúkorom óta nálam nőtt fel, mint atyánál, s mint anyám méhéből valót úgy vezettem -;

19 në rast se kam parë dikë të vdesë për mungesë rrobash ose një të varfër që nuk kishte me se të mbulohej,

ha láttam bujdosót öltözet nélkül s takarója nincs a szűkölködőnek,

20 në rast se ijet e tij nuk më kanë bekuar, dhe nuk është ngrohur me leshin e qengjave të mi,

ha nem áldottak engem ágyékai s bárányaim nyíretéből fel nem melegedett;

21 në qoftë se kam ngritur dorën kundër jetimit, sepse e dija që do të ndihmohesha tek porta,

ha fölemeltem kezemet az árvára, midőn a kapuban láttam segítségemet:

22 supi im u ndaftë nga shpatulla, krahu im u theftë në bërryl!

vállam essék ki a lapoczkájából és törjék el karom a szárából;

23 Sepse fatkeqësia që vjen nga Perëndia më kall drithma, dhe për shkak të madhështisë së tij nuk mund të bëj asgjë.

mert rettenet nekem az Istentől való balsors, s fensége miatt nem tehetném!

24 Në qoftë se kam pasur besim tek ari, dhe arit të kulluar i kam thënë: “Ti je shpresa ime”,

Ha aranyat tettem bizalmammá és a színaranyat mondtam bizodalmamnak;

25 në rast se jam gëzuar sepse pasuritë e mia ishin të mëdha, dhe sepse dora ime ka grumbulluar shumë pasuri,

ha örültem, hogy nagy a vagyonom s hogy sokat ért el kezem;

26 në qoftë se kam shikuar diellin kur shkëlqen ose hënën që shkonte përpara duke ndritur, dhe zemra ime u mashtrua tinëz dhe goja ime puthi dorën time;

ha láttam a napvilágot, hogy ragyog, s a holdat, a mint dicsőn halad,

27 edhe ky do të ishte një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët, sepse do të kisha mohuar Perëndinë që rri aty lart.

és szívem elcsábult titokban és kezem csókra nyúlt a szájamhoz:

28 Në rast se jam gëzuar për fatkeqësinë e armikut tim dhe u ngrita, sepse e kishte goditur fakeqësia

az is bíró elé való bűn, mert megtagadtam volna Istent felülről!

29 (por unë nuk e lejova gojën time të mëkatonte, duke i uruar të vdesë me një mallkim);

Ha örültem gyűlölőm elesésén s felbuzdultam, midőn baj érte –

30 në qoftë se njerëzit e çadrës sime nuk kanë thënë: “Kush mund të gjejë një që nuk është ngopur me mishin e tij?”.

hisz nem engedtem ínyemet, hogy vétkezzen, hogy átokkal kérjem lelkét -;

31 (përveç kësaj asnjë i huaj nuk e kalonte natën jashtë, sepse i hapja portat e mia udhëtarit);

ha nem mondták sátram emberei: bár volna, ki húsából nem lakott jól

32 në rast se i kam mbuluar mëkatet e mia si Adami, duke e fshehur fajin tim në gji,

az utczán nem hált meg jövevény, az út felé tártam ki ajtaimat -;

33 sepse kisha frikë nga turma e madhe dhe përbuzja e familjeve më tmerronte, kështu që rrija i heshtur pa dalë nga shtëpia.

ha emberek módjára takargattam bűntetteimet, keblemre rejtve bűnömet,

34 Ah, sikur të kisha një që të më dëgjonte! Ja firma ime! I Plotfuqishmi të më përgjigjet! Kundërshtari im të shkruajë një dokument,

mert rettegtem a nagy tömegtől s megijesztett a családok gúnyja, úgy hogy csendben voltam, nem mentem ki a kapun!

35 dhe unë do ta mbaja me siguri mbi shpatullat e mia, dhe do ta mbaja si një diademë

Vajha volna, ki rám hallgatna – íme jegyem, feleljen nekem a Mindenható – és a vádlevél, melyet írt a pörös felem:

36 do t’i jepja llogari për të gjitha hapat e mia, duke iu paraqitur si një princ.

bizony, vállamon hordanám azt, felfűzném koszorúnak magamra,

37 Në qoftë se toka ime bërtet kundër meje dhe brazdat e saj qajnë bashkë me të,

lépéseim számát bevallanám neki, akár egy fejedelem közeledném hozzá!

38 në rast se kam ngrënë frytin e saj pa paguar, në rast se u kam nxjerrë frymën e fundit zotërve të saj,

Ha ellenem kiáltott földem s egyaránt sírtak barázdái;

39 në vend të grurit u rritshin ferra dhe barëra të këqija në vend të elbit”.

ha erejét emésztettem pénz nélkül és gazdájával kileheltettem lelkét:

40 Këtu mbarojnë fjalët e Jobit.

búza helyett sarjadjon bogáncs, és árpa helyett gazfű! Vége Jób beszédeinek.