Jobi 31
1 “Unë kisha bërë një besëlidhje me sytë e mi; si mund ta fiksoja, pra, shikimin mbi një virgjëreshë?
A covenant had I made with my eyes: how then should I fix my look on a virgin?
2 Cili është fati që më ka caktuar Perëndia nga atje lart dhe trashëgimia e të Plotfuqishmit nga vendet e larta?
And what then would have been my portion of God from above? and what lot of the Almighty from on high?
3 A nuk është vallë fatkeqësia për njeriun e çoroditur dhe mjerimi për atë që kryen të keqen?
Is not calamity [ready] for the unjust? and misfortune for the wrong-doers?
4 Nuk i shikon ai tërë rrugët e mia dhe nuk i numëron të gjitha hapat që bëj?
Behold, he truly seeth my ways, and numbereth all my steps;
5 Në rast se kam vepruar me falsitet, ose në rast se këmba ime është shpejtuar të ndjekë mashtrimin,
[And knoweth] whether I have walked with vain desires, or if my foot hath hastened after deceit.
6 le të më peshojë me një peshore të saktë, dhe Perëndia do ta njohë ndershmërinë time.
Let him weigh me then in a righteous balance, and let God acknowledge my integrity,
7 Në qoftë se hapat e mia kanë dalë nga rruga e drejtë, dhe në qoftë se zemra ime ka ndjekur sytë e mi, apo në se ndonjë njollë u është ngjitur duarve të mia,
If my step have turned aside from the [proper] way, and my heart have walked after my eyes, and if any blemish have cleaved to my hands:
8 le të mbjell unë dhe një tjetër të hajë, dhe pasardhësit e mi u çrrënjofshin.
Then let me sow, and let another eat; and let what I have growing be rooted out.
9 Në rast se zemra ime është mashtruar nga një grua dhe kam përgjuar në portën e të afërmit tim,
If my heart have been beguiled toward a woman, or if I have lain in wait at my neighbor's door:
10 gruaja ime le të bluajë për një tjetër dhe të tjerë u përkulshin mbi të.
Then may my wife labor at the mill for another, and may strangers ill-use her;
11 Sepse kjo do të ishte një mbrapshti, një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët,
For this would be incest; yea, it would be an iniquity [to be punished by] the judges;
12 një zjarr që konsumon deri në Abadon, dhe do të kishte shkatërruar deri në rrënjë gjithë të korrat e mia.
For it would be a fire that consumeth down to the place of corruption, and would root out all my products.
13 Në rast se kam hedhur poshtë të drejtën e shërbëtorit tim dhe të shërbëtores sime, kur po grindeshin me mua,
If ever I cast aside the justice due to my man-servant and my maid-servant, when they contended with me:
14 çfarë do të bëja kur Perëndia të ngrihej kundër meje, dhe si do t’i përgjigjesha kur të më kërkonte llogari?
What then could I do when God should rise up? and when he should investigate, what could I answer him?
15 Ai që më ka bërë mua në barkun e nënës, a nuk e ka bërë edhe atë? A nuk ka qenë po ai Perëndi që na ka krijuar në bark?
Did not he that made me make him born or a woman? and did not the same one fashion us in the womb?
16 Në rast se u kam refuzuar të varfërve atë që dëshironin dhe bëra të veniten sytë e gruas së ve,
If ever I denied the wish of the indigent, or ever allowed the eyes of the widow to fall [in vain hopes];
17 në rast se e hëngra vetëm copën e bukës pa i dhënë një pjesë jetimit,
Or if ever I ate my bread by myself alone, and the fatherless did not eat thereof;
18 (por që në rininë time unë e rrita si një baba, dhe që në bark të nënës sime e kam ndihmuar gruan e ve)
(For from my youth he was brought up with me, as though we were of one father, and I have guided her [as though she was sprung] from my mother's womb; )
19 në rast se kam parë dikë të vdesë për mungesë rrobash ose një të varfër që nuk kishte me se të mbulohej,
If ever I saw any one perishing for want of clothing, or the needy without covering:
20 në rast se ijet e tij nuk më kanë bekuar, dhe nuk është ngrohur me leshin e qengjave të mi,
If his loins have not blessed me, and if he have not been warmed with the fleece of my sheep;
21 në qoftë se kam ngritur dorën kundër jetimit, sepse e dija që do të ndihmohesha tek porta,
If I have swung my hand against the fatherless, because I saw in the gate those that would help me:
22 supi im u ndaftë nga shpatulla, krahu im u theftë në bërryl!
Then may my shoulder fall from my shoulder-blade, and my arm be broken from the channel-bone;
23 Sepse fatkeqësia që vjen nga Perëndia më kall drithma, dhe për shkak të madhështisë së tij nuk mund të bëj asgjë.
For dreaded by me was the calamitous punishment of God, and against his highness I can accomplish nothing.
24 Në qoftë se kam pasur besim tek ari, dhe arit të kulluar i kam thënë: “Ti je shpresa ime”,
If I have made gold my confidence, or have said to the fine gold, Thou art my trust:
25 në rast se jam gëzuar sepse pasuritë e mia ishin të mëdha, dhe sepse dora ime ka grumbulluar shumë pasuri,
If ever I rejoiced because my wealth was abundant, and because my hand had gotten much;
26 në qoftë se kam shikuar diellin kur shkëlqen ose hënën që shkonte përpara duke ndritur, dhe zemra ime u mashtrua tinëz dhe goja ime puthi dorën time;
If ever I looked at the light [of the sun] when he shone brightly and on the moon walking in splendor:
27 edhe ky do të ishte një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët, sepse do të kisha mohuar Perëndinë që rri aty lart.
And my heart became misled in secret, and my hand kissed my mouth:
28 Në rast se jam gëzuar për fatkeqësinë e armikut tim dhe u ngrita, sepse e kishte goditur fakeqësia
This also were an iniquity to be punished by the judge; for thus would I have denied the God that is above.
29 (por unë nuk e lejova gojën time të mëkatonte, duke i uruar të vdesë me një mallkim);
If ever I rejoiced at the downfall of him that hated me, or was elated when evil befell him; —
30 në qoftë se njerëzit e çadrës sime nuk kanë thënë: “Kush mund të gjejë një që nuk është ngopur me mishin e tij?”.
But I suffered not my mouth to sin by denouncing with a curse his soul: —
31 (përveç kësaj asnjë i huaj nuk e kalonte natën jashtë, sepse i hapja portat e mia udhëtarit);
If the men of my tent said not, Oh is there one that is not satisfied of his flesh; —
32 në rast se i kam mbuluar mëkatet e mia si Adami, duke e fshehur fajin tim në gji,
In the street a stranger had not to lodge; my doors I held open to the roadside;
33 sepse kisha frikë nga turma e madhe dhe përbuzja e familjeve më tmerronte, kështu që rrija i heshtur pa dalë nga shtëpia.
If I covered up my transgressions like a common man, by hiding in my bosom my iniquity;
34 Ah, sikur të kisha një që të më dëgjonte! Ja firma ime! I Plotfuqishmi të më përgjigjet! Kundërshtari im të shkruajë një dokument,
Because I dreaded the great multitude, or because the contempt of families did terrify me, so that I kept silence, and dared not to go out of the door; —
35 dhe unë do ta mbaja me siguri mbi shpatullat e mia, dhe do ta mbaja si një diademë
Oh who will bring me one that would hear me! behold, here is my plea; may the Almighty answer me; and any record which my opponent may have written, —
36 do t’i jepja llogari për të gjitha hapat e mia, duke iu paraqitur si një princ.
Surely upon my shoulder would I carry it: I would bind it as a crown unto me.
37 Në qoftë se toka ime bërtet kundër meje dhe brazdat e saj qajnë bashkë me të,
The number of my steps would I tell him: as [to] a prince would I go near unto him.—
38 në rast se kam ngrënë frytin e saj pa paguar, në rast se u kam nxjerrë frymën e fundit zotërve të saj,
If my land ever cried out because of me, or if its furrows wept together;
39 në vend të grurit u rritshin ferra dhe barëra të këqija në vend të elbit”.
If I ever consumed its strength without payment, or caused the soul of its owners to grieve:
40 Këtu mbarojnë fjalët e Jobit.
Then may instead of wheat, thorns come forth, and instead of barley, cockle. (Here end the words of Job.)
