Jobi 30

1 “Tani përkundrazi më të rinjtë se unë më përqeshin, ata që etërit e tyre nuk do të kishin pranuar t’i vija midis qenve të kopesë sime.

Ши акум!… Ам ажунс де рысул челор май тинерь декыт мине, пе ай кэрор пэринць ну-й сокотям вредничь сэ-й пун принтре кыний турмей меле.

2 Fundja, për çfarë do të më shërbente forca e duarve të tyre? Fuqia e tyre është shkatërruar.

Дар ла че мь-ар фи фолосит путеря мынилор лор, кынд ей ну ерау ын старе сэ ажунгэ ла бэтрынеце?

3 Të sfilitur nga mizerja dhe nga uria, ikin natën në shketëtirën e shkretuar dhe shterpë,

Сфрижиць де сэрэчие ши фоаме, фуг ын локурь ускате, де мултэ време пэрэсите ши пустий.

4 duke shkulur bar të hidhur pranë gëmushave dhe rrënjë gjineshtre për ushqimin e tyre.

Смулг ербуриле сэлбатиче де лынгэ копэчей ши н-ау ка пыне декыт рэдэчина де буксэу.

5 Janë përzënë nga mjediset prej njerëzve që ulërijnë prapa tyre si të ishin vjedhës.

Сунт изгониць дин мижлокул оаменилор, стригэ лумя дупэ ей ка дупэ ниште хоць.

6 Janë të detyruar të jetojnë në skërkat e luginave, në shpellat e tokës dhe midis shkëmbinjve;

Локуеск ын вэй ынгрозитоаре, ын пештериле пэмынтулуй ши ын стынчь.

7 ulërijnë midis kaçubeve dhe shtrëngohen bashkë nën ferrishtat;

Урлэ принтре туфишурь ши се адунэ суб мэрэчинь.

8 njerëz budallenj, po, njerëz pa vlerë, të dëbuar nga vendi i tyre.

Фиинце мыршаве ши диспрецуите, сунт изгониць дин царэ.

9 Tani jam bërë kënga e tyre e talljes, po, jam bërë gazi i tyre.

Ши акум, астфел де оамень мэ пун ын кынтечеле лор, ам ажунс де батжокура лор.

10 Kanë tmerr nga unë, rrinë larg meje dhe nuk ngurrojnë të më pështyjnë në fytyrë.

Мэ урэск, мэ околеск, мэ скуйпэ ын фацэ.

11 Meqenëse Perëndia ka lëshuar disi litarin e çadrës sime dhe më ka poshtëruar, ata kanë thyer çdo fre para meje.

Ну се май сфиеск ши мэ ынжосеск, ну май ау ничун фрыу ынаинтя мя.

12 Këta zuzarë çohen në të djathtën time, i shtyjnë larg këmbët e mia dhe përgatitin kundër meje rrugët që të më shkatërrojnë.

Тикэлоший ачештя се скоалэ ла дряпта мя ши ымь ымпинг пичоареле ши ышь кроеск кэрэрь ымпотрива мя, ка сэ мэ пярдэ.

13 Prishin rrugën time, keqësojnë fatkeqësinë time, megjithëse askush nuk i ndihmon.

Ымь нимическ кэраря ши лукрязэ ка сэ мэ прэпэдяскэ, ей, кэрора нимень ну ле-ар вени ын ажутор.

14 Afrohen si nëpërmjet një të çare të madhe, sulen kundër meje si një stuhi.

Ка принтр-о ларгэ спэртурэ стрэбат спре мине, се нэпустеск суб покнетул дэрымэтурилор.

15 Më sulmojnë tmerre; gjuajnë nderin tim si era, dhe begatia ime zhdavaritet si një re.

Мэ апукэ гроаза. Слава ымь есте спулбератэ ка де вынт, ка ун нор а трекут феричиря мя.

16 Unë shkrihem përbrenda, dhe ditët e hidhërimit më kanë pushtuar.

Ши акум, ми се топеште суфлетул ын мине ши м-ау апукат зилеле суферинцей.

17 Natën ndjej sikur më shpojnë kockat, dhe dhembjet më brejnë pa pushim.

Ноаптя мэ пэтрунде ши-мь смулӂе оаселе, дуреря каре мэ роаде ну ынчетязэ.

18 Nga dhuna e madhe rrobat e mia deformohen, më shtrëngojnë përreth si jaka e mantelit tim.

Де тэрия суферинцей, хайна ышь перде фаца, ми се липеште де труп ка о кэмашэ.

19 Ai më ka hedhur në baltë dhe jam bërë si pluhuri dhe hiri,

Думнезеу м-а арункат ын норой ши ам ажунс ка цэрына ши ченуша.

20 Unë të bërtas ty, dhe ti nuk më përgjigjesh; të rri përpara, por ti rri duke më shikuar.

Стриг кэтре Тине ши ну-мь рэспунзь; стау ын пичоаре ши ну мэ везь.

21 Je bërë mizor me mua; më përndjek me fuqinë e dorës sate.

Ешть фэрэ милэ ымпотрива мя, лупць ымпотрива мя ку тэрия мыний Тале.

22 Më ngre lart mbi erën, bën që të eci kaluar mbi të dhe më zhduk në stuhi.

Мэ ридичь, ымь дай друмул пе вынт ши мэ нимичешть ку суфларя фуртуний.

23 E di në të vërtetë që ti më çon në vdekje, në shtëpinë ku mblidhen gjithë të gjallët.

Кэч штиу кэ мэ дучь ла моарте, ын локул унде се ынтылнеск тоць чей вий.

24 me siguri nuk do ta shtrijë dorën e tij te varri, megjithëse në fatkeqësinë e tij bërtet për të kërkuar ndihmë.

Дар чел че се прэбушеште ну-шь ынтинде мыниле? Чел ын ненорочире ну чере ажутор?

25 A nuk kam qarë vallë për atë që ishte në fatkeqësi, dhe a nuk jam hidhëruar për të varfrin?

Ну плынӂям еу пе чел амэрыт? Н-авя инима мя милэ де чел липсит?

26 Kur prisja të mirën, erdhi e keqja; kur prisja dritën, erdhi errësira.

Мэ аштептам ла феричире, ши, кынд коло, ненорочиря а венит песте мине; трэӂям нэдежде де луминэ, ши, кынд коло, а венит ынтунерикул.

27 Zorrët e mia ziejnë pa pushim, kanë ardhur për mua ditë vuajtjesh.

Ымь ферб мэрунтаеле фэрэ ынчетаре, м-ау апукат зилеле де дурере.

28 Shkoj rreth e qark i nxirë, krejt, por jo nga dielli; ngrihem në kuvend dhe bërtas për të kërkuar ndihmë.

Умблу ыннегрит, дар ну де соаре. Мэ скол ын плинэ адунаре ши стриг дупэ ажутор.

29 Jam bërë vëlla me çakallin dhe shok me strucin.

Ам ажунс фрате ку шакалий, товарэш ку струций.

30 Lëkura ime që më mbulon është nxirë dhe kockat e mia digjen nga nxehtësia.

Пеля ми се ыннегреште ши каде, яр оаселе ымь ард ши се усукэ.

31 Qestja ime shërben vetëm për vajtime dhe flauti im për tinguj vajtues.

Харпа мя с-а префэкут ын инструмент де жале ши кавалул меу скоате сунете плынгэтоаре.