< Jobi 30 >

1 “Tani përkundrazi më të rinjtë se unë më përqeshin, ata që etërit e tyre nuk do të kishin pranuar t’i vija midis qenve të kopesë sime.
“To sani koro gijara, kata obedo ni gin jomatindo ahinya kuoma, ma kata mana wuonegi ne ok anyal yienegi kata mana konyo guogi rito jamba.
2 Fundja, për çfarë do të më shërbente forca e duarve të tyre? Fuqia e tyre është shkatërruar.
Ne gin joma tekregi oserumo kendo manyap ma ok nyal timona gimoro amora.
3 Të sfilitur nga mizerja dhe nga uria, ikin natën në shketëtirën e shkretuar dhe shterpë,
Negineno malich nikech chan gi kech mane gin-go kendo ne gidangʼni koni gi koni gotieno e piny motwo, kendo e piny mokethore modongʼ gunda.
4 duke shkulur bar të hidhur pranë gëmushave dhe rrënjë gjineshtre për ushqimin e tyre.
Negibayo ei thim koni gi koni ka gimanyo chiemo, kendo tiende yien maonge ndhandhu ema nobed chiembgi.
5 Janë përzënë nga mjediset prej njerëzve që ulërijnë prapa tyre si të ishin vjedhës.
Ne iriembogi gi mahu mana ka gima gin jokwoge.
6 Janë të detyruar të jetojnë në skërkat e luginave, në shpellat e tokës dhe midis shkëmbinjve;
Nyaka ne gidag mana e aore modwono, kendo ei rogo mag lwendni.
7 ulërijnë midis kaçubeve dhe shtrëngohen bashkë nën ferrishtat;
Ne giywak e bunge mana kondiegi kendo ne gilak ei bunge.
8 njerëz budallenj, po, njerëz pa vlerë, të dëbuar nga vendi i tyre.
Ne gin joma nono maonge nying, omiyo noriembgi gia e piny.
9 Tani jam bërë kënga e tyre e talljes, po, jam bërë gazi i tyre.
“To koro yawuotgi jara ka giwer, makoro aselokora ngero ma gigoyo e kindgi.
10 Kanë tmerr nga unë, rrinë larg meje dhe nuk ngurrojnë të më pështyjnë në fytyrë.
Gisin koda kendo ok gidwara butgi; ok lich negi kata ka gingʼulo olawo e wangʼa.
11 Meqenëse Perëndia ka lëshuar disi litarin e çadrës sime dhe më ka poshtëruar, ata kanë thyer çdo fre para meje.
Sani koro gimwomore kuoma nikech Nyasaye osetieko tekrena kendo ogoya gi masira.
12 Këta zuzarë çohen në të djathtën time, i shtyjnë larg këmbët e mia dhe përgatitin kundër meje rrugët që të më shkatërrojnë.
Jonjoregi monja gie batha korachwich; gichikona obadho, kendo gikunyona buche mondo apodhie.
13 Prishin rrugën time, keqësojnë fatkeqësinë time, megjithëse askush nuk i ndihmon.
Giketho yora, gidwaro tieka chuth. Giwacho ni, ‘Onge ngʼama nyalo konye.’
14 Afrohen si nëpërmjet një të çare të madhe, sulen kundër meje si një stuhi.
Gidonjo kuoma ka pi madonjo e hotogoro maduongʼ kata ka joma muomo ohinga kama ogore piny.
15 Më sulmojnë tmerre; gjuajnë nderin tim si era, dhe begatia ime zhdavaritet si një re.
Masiche oola; mi duongʼna osekadho ka yamo, kendo kwe ma an-go osekadho ka boche polo.
16 Unë shkrihem përbrenda, dhe ditët e hidhërimit më kanë pushtuar.
“Sani koro ngimana rumo mos mos; kendo chandruok omaka.
17 Natën ndjej sikur më shpojnë kockat, dhe dhembjet më brejnë pa pushim.
Kochopo otieno to chokena muodore amuoda, kendo rem ma an-go ok miya yweyo.
18 Nga dhuna e madhe rrobat e mia deformohen, më shtrëngojnë përreth si jaka e mantelit tim.
Nyasaye ngʼwana gi ngʼuta kuom chandruok mangʼeny ma asebedogo kendo tuo noketho denda, machalo mana gi nanga morido ngʼuta matek.
19 Ai më ka hedhur në baltë dhe jam bërë si pluhuri dhe hiri,
Ne owita nyaka ei chwodho, mi alokora buru.
20 Unë të bërtas ty, dhe ti nuk më përgjigjesh; të rri përpara, por ti rri duke më shikuar.
“Aywagorani, yaye Nyasaye, to itamori dwoko; achungʼ e nyimi to ingʼiya angʼiya.
21 Je bërë mizor me mua; më përndjek me fuqinë e dorës sate.
Ilokona kiti kendo ibedo mager koda; isanda gi badi maratego.
22 Më ngre lart mbi erën, bën që të eci kaluar mbi të dhe më zhduk në stuhi.
Iyudha kendo iliera e kor yamo, irunda ewi apaka.
23 E di në të vërtetë që ti më çon në vdekje, në shtëpinë ku mblidhen gjithë të gjallët.
Angʼeyo ni ibiro tera nyaka e tho, nyaka kama ochan ne joma ngima duto.
24 me siguri nuk do ta shtrijë dorën e tij te varri, megjithëse në fatkeqësinë e tij bërtet për të kërkuar ndihmë.
“Ongʼere ni ngʼama osehinyore ok nyal monj kendo, to oywak mana ni mondo okonye e chandruokne.
25 A nuk kam qarë vallë për atë që ishte në fatkeqësi, dhe a nuk jam hidhëruar për të varfrin?
Donge aseywago joma ni e chandruok? Donge chunya bedo malit kaparo jodhier?
26 Kur prisja të mirën, erdhi e keqja; kur prisja dritën, erdhi errësira.
Ne ageno yudo mor kod ler; to rach kod mudho ema nobirona.
27 Zorrët e mia ziejnë pa pushim, kanë ardhur për mua ditë vuajtjesh.
Iya nyawni ma ok rum; kendo ndalo mag chandruok ema ochoma.
28 Shkoj rreth e qark i nxirë, krejt, por jo nga dielli; ngrihem në kuvend dhe bërtas për të kërkuar ndihmë.
Pien denda lokore maratengʼ to ok nikech chiengʼ marieny matek; achungʼ e dier chokruok, kendo aywak mondo okonya.
29 Jam bërë vëlla me çakallin dhe shok me strucin.
Achalo ngʼama nonywol kaachiel gi ondiegi, bende achalo osiep tula.
30 Lëkura ime që më mbulon është nxirë dhe kockat e mia digjen nga nxehtësia.
Pien denda olokore ratengʼ kendo opokore; kendo wich bar oowo denda ka mach.
31 Qestja ime shërben vetëm për vajtime dhe flauti im për tinguj vajtues.
Thuma mar nyatiti olokore gir kuyo, kendo asili mara olokore gir dengo.

< Jobi 30 >