Jobi 3

1 Atëherë Jobi hapi gojën dhe mallkoi ditën e lindjes së tij.

After thus he opened Job mouth his and he cursed day his.

2 Kështu Jobi mori fjalën dhe tha:

And he answered Job and he said.

3 “Humbtë dita në të cilën linda dhe nata që tha: “U ngjiz një mashkull!”.

Let it perish [the] day [which] I was born on it and the night [which] it said he has been conceived a man.

4 Ajo ditë u bëftë terr, mos u kujdesoftë për të Perëndia nga lart, dhe mos shkëlqeftë mbi të drita!

The day that let it be darkness may not he care for it God above and may not it shine forth on it daylight.

5 E marrshin përsëri terri dhe hija e vdekjes, qëndroftë mbi të një re, furtuna e ditës e tmerroftë!

Let them reclaim it darkness and deep darkness let it settle down over it cloud let them terrify it [the] darkness of day.

6 Atë natë e marrtë terri, mos hyftë në ditët e vitit, mos hyftë në llogaritjen e muajve!

The night that let it take it darkness may not it rejoice among [the] days of [the] year in [the] number of [the] months may not it come.

7 Po, ajo natë qoftë natë shterpe, mos depërtoftë në të asnjë britmë gëzimi.

There! the night that let it be barren may not it come a cry of joy in it.

8 E mallkofshin ata që mallkojnë ditën, ata që janë gati të zgjojnë Leviathanin.

Let them curse it cursers of a day the [ones] ready to rouse Leviathan.

9 U errësofshin yjet e muzgut të tij, le të presë dritën; por mos e pastë fare dhe mos paftë ditën që agon,

Let them grow dark [the] stars of twilight its let it wait for light and not and may not it look on [the] eyelids of dawn.

10 sepse nuk e mbylli portën e barkut të nënës sime dhe nuk ua fshehu dhembjen syve të mi.

For not it shut [the] doors of womb my and it hid trouble from eyes my.

11 Pse nuk vdiqa në barkun e nënës sime? Pse nuk vdiqa sapo dola nga barku i saj?

Why? not from [the] womb did I die from [the] belly I came forth and I may expire?

12 Pse vallë më kanë pritur gjunjët, dhe sisët për të pirë?

Why? did they receive me knees and why? breasts that I will suck.

13 Po, tani do të dergjesha i qetë, do të flija dhe do të pushoja,

For now I lay down and I may be at peace I slept then - it is at rest to me.

14 bashkë me mbretërit dhe me këshilltarët e dheut, që kanë ndërtuar për vete rrënoja të shkretuara,

With kings and counselors of [the] earth the [ones who] rebuilt ruins for themselves.

15 ose bashkë me princat që kishin ar ose që mbushën me argjend pallatet e tyre.

Or with princes [whom] gold [belonged] to them those [who] filled houses their silver.

16 Ose pse nuk qeshë si një dështim i fshehur, si fëmijët që nuk e kanë parë kurrë dritën?

Or like a miscarriage hidden not was I? like children [who] not they have seen light.

17 Atje poshtë të këqinjtë nuk brengosen më, atje poshtë çlodhen të lodhurit.

There wicked [people] they cease turmoil and there they rest weary [ones] of strength.

18 Atje poshtë të burgosurit janë të qetë bashkë, dhe nuk e dëgjojnë më zërin e xhelatit.

Together prisoners they are at ease not they hear [the] voice of a taskmaster.

19 Atje poshtë ka të vegjël dhe të mëdhenj, dhe skllavi është i lirë nga pronari i tij.

Small and great [is] there he and a slave [is] free from master his.

20 Pse t’i japësh dritë fatkeqit dhe jetën atij që ka shpirtin në hidhërim,

Why? does someone give to a sufferer light and life to [people] bitter of soul.

21 të cilët presin vdekjen që nuk vjen, dhe e kërkojnë më tepër se thesaret e fshehura;

Those [who] long for death and there not [is] it and they dug for it more than hidden treasures.

22 gëzohen shumë dhe ngazëllojnë kur gjejnë varrin?

The joyful [people] to rejoicing they exult if they find [the] grave.

23 Pse të lindë një njeri rruga e të cilit është fshehur, dhe që Perëndia e ka rrethuar nga çdo anë?

To a man whom way his it is hidden and he has made inaccessible God behind him.

24 Në vend që të ushqehem, unë psherëtij, dhe rënkimet e mia burojnë si uji.

If before food my groaning my it comes and they poured forth like water cries of distress my.

25 Sepse ajo që më tremb më shumë më bie mbi krye, dhe ajo që më tmerron më ndodh.

For a fear I feared and it came to me and [that] which I dreaded it came to me.

26 Nuk kam qetësi, nuk kam prehje, por më pushton shqetësimi”.

Not I am at ease - and not I am at peace and not I am at rest and it has come turmoil.