Jobi 3
1 Atëherë Jobi hapi gojën dhe mallkoi ditën e lindjes së tij.
After this Job began speaking, cursing the day of his birth.
2 Kështu Jobi mori fjalën dhe tha:
He said,
3 “Humbtë dita në të cilën linda dhe nata që tha: “U ngjiz një mashkull!”.
“Wipe out the day I was born, and the night when it was announced that a boy had been conceived.
4 Ajo ditë u bëftë terr, mos u kujdesoftë për të Perëndia nga lart, dhe mos shkëlqeftë mbi të drita!
Turn that day to darkness. God above should not remember it. Don't let light shine on it.
5 E marrshin përsëri terri dhe hija e vdekjes, qëndroftë mbi të një re, furtuna e ditës e tmerroftë!
Take it back, darkness and death-shadow. A black cloud should overshadow it. It should be as terrifying as the darkness of an eclipse during the day.
6 Atë natë e marrtë terri, mos hyftë në ditët e vitit, mos hyftë në llogaritjen e muajve!
Blot out that night as if it never existed. Don't count it on the calendar. Don't let it have a day in any month.
7 Po, ajo natë qoftë natë shterpe, mos depërtoftë në të asnjë britmë gëzimi.
Let that night be childless, with no sounds of happiness heard.
8 E mallkofshin ata që mallkojnë ditën, ata që janë gati të zgjojnë Leviathanin.
Those who place curses on certain days should curse it, those who have the power to raise Leviathan.
9 U errësofshin yjet e muzgut të tij, le të presë dritën; por mos e pastë fare dhe mos paftë ditën që agon,
Its early morning stars should stay dark. Looking for light, may none come, may it not see the glimmer of dawn
10 sepse nuk e mbylli portën e barkut të nënës sime dhe nuk ua fshehu dhembjen syve të mi.
for it did not shut my mother's womb to prevent me from seeing trouble.
11 Pse nuk vdiqa në barkun e nënës sime? Pse nuk vdiqa sapo dola nga barku i saj?
Why wasn't I stillborn? Why didn't I die at birth?
12 Pse vallë më kanë pritur gjunjët, dhe sisët për të pirë?
Why was there a lap for me to lie on, or breasts for me to suck?
13 Po, tani do të dergjesha i qetë, do të flija dhe do të pushoja,
For now I would be lying down in peace. I would be sleeping and at rest,
14 bashkë me mbretërit dhe me këshilltarët e dheut, që kanë ndërtuar për vete rrënoja të shkretuara,
along with the kings of this world and their officials whose palaces now lie in ruins,
15 ose bashkë me princat që kishin ar ose që mbushën me argjend pallatet e tyre.
or with noblemen who collected gold and filled their houses with silver.
16 Ose pse nuk qeshë si një dështim i fshehur, si fëmijët që nuk e kanë parë kurrë dritën?
Why wasn't I a miscarriage, buried in secret, a baby who never saw the light?
17 Atje poshtë të këqinjtë nuk brengosen më, atje poshtë çlodhen të lodhurit.
There in the grave the wicked give no more trouble, and those whose strength is gone have their rest.
18 Atje poshtë të burgosurit janë të qetë bashkë, dhe nuk e dëgjojnë më zërin e xhelatit.
There prisoners take it easy—they don't hear the commands of their oppressors.
19 Atje poshtë ka të vegjël dhe të mëdhenj, dhe skllavi është i lirë nga pronari i tij.
Both small and great are there, and slaves are freed from their masters.
20 Pse t’i japësh dritë fatkeqit dhe jetën atij që ka shpirtin në hidhërim,
Why does God give life to those who are suffering, living bitterly miserable lives,
21 të cilët presin vdekjen që nuk vjen, dhe e kërkojnë më tepër se thesaret e fshehura;
those who are waiting for death that does not come and who are looking for death more desperately than hunting for treasure?
22 gëzohen shumë dhe ngazëllojnë kur gjejnë varrin?
They're so incredibly happy when the reach the grave!
23 Pse të lindë një njeri rruga e të cilit është fshehur, dhe që Perëndia e ka rrethuar nga çdo anë?
Why is light given to someone who doesn't know where they're going, someone God has fenced in?
24 Në vend që të ushqehem, unë psherëtij, dhe rënkimet e mia burojnë si uji.
My groans are the bread I eat; my raging tears are the water I drink.
25 Sepse ajo që më tremb më shumë më bie mbi krye, dhe ajo që më tmerron më ndodh.
For all that I feared has happened to me; everything that I dreaded has come upon me.
26 Nuk kam qetësi, nuk kam prehje, por më pushton shqetësimi”.
I have no peace, no quiet, no rest. All that comes is rage.”
