Jobi 29

1 Jobi e rifilloi ligjëratën e tij dhe tha:

Ayuba ya ci gaba da jawabinsa,

2 “Ah, sikur të isha si në muajt e së kaluarës, si në ditët kur Perëndia më mbronte,

“Da ma ina nan lokacin da ya wuce baya can, kwanakin da Allah yake lura da ni,

3 kur llamba e tij shkëlqente mbi kokën time dhe me dritën e saj ecja në mes të errësirës;

lokacin da fitilarsa take haske a kaina na yi tafiya cikin duhu tare da haskensa.

4 siç isha në ditët e pjekurisë sime, kur mendja e fshehtë e Perëndisë kujdesej për çadrën time,

Kwanakin da nake tasowa, lokacin da abokantakar Allah ta sa wa gidana albarka,

5 kur i Plotfuqishmi ishte akoma me mua dhe bijtë e mi më rrinin përqark;

lokacin da Maɗaukaki yana tare da ni, kuma’ya’yana suna kewaye da ni,

6 kur laja këmbët e mia në gjalpë dhe shkëmbi derdhte për mua rrëke vaji.

lokacin da ake zuba madara a inda nake takawa, duwatsu kuma suna ɓulɓulo mini man zaitun.

7 Kur dilja ne drejtim të portës së qytetit dhe ngrija fronin tim në shesh,

“Sa’ad da na je ƙofar birni na zauna a bainin jama’a,

8 të rinjtë, duke më parë, hiqeshin mënjanë, pleqtë ngriheshin dhe qëndronin më këmbë;

matasan da suka gan ni sukan ja gefe tsofaffi kuma suka tashi tsaye;

9 princat ndërprisnin bisedat dhe vinin dorën mbi gojë;

sarakuna suka yi shiru suka rufe bakunansu da hannuwansu;

10 zëri i krerëve bëhej më i dobët dhe gjuha e tyre ngjitej te qiellza.

Muryar manya ta yi tsit harshensu ya manne a rufin bakunansu.

11 veshi që më dëgjonte, më shpallte të lumtur, dhe syri që më shihte, dëshmonte për mua,

Duk wanda ya ji ni ya yaba mini waɗanda suka gan ni kuma sun amince da ni,

12 sepse çliroja të varfrin që klithte për ndihmë, dhe jetimin që nuk kishte njeri që ta ndihmonte.

domin na ceci matalauta waɗanda suka nemi taimako, da marasa mahaifi waɗanda ba su da wanda zai taimake su.

13 Bekimi i atij që ishte duke vdekur zbriste mbi mua dhe unë e gëzoja zemrën e gruas së ve.

Mutumin da yake bakin mutuwa ya sa mini albarka. Na faranta wa gwauruwa zuciya.

14 Isha i veshur me drejtësi dhe ajo më mbulonte; drejtësia ime më shërbente si mantel dhe si çallmë.

Na yafa adalci ya zama suturata; gaskiya ita ce rigata da rawanina.

15 Isha sy për të verbërin dhe këmbë për çalamanin;

Ni ne idon makafi kuma ƙafa ga guragu.

16 isha një baba për të varfrit dhe hetoja rastin që nuk njihja.

Ni mahaifi ne ga masu bukata; na tsaya wa baƙo.

17 I thyeja nofullat njeriut të keq dhe rrëmbeja gjahun nga dhëmbët e tij.

Na karya ƙarfin mugaye na ƙwato waɗanda suke riƙe da haƙoransu.

18 Dhe mendoja: “Kam për të vdekur në folenë time dhe do të shumëzoj ditët e mia si rëra;

“Na yi tunani cewa, ‘Zan mutu a cikin gidana, kwanakina da yawa kamar turɓayar ƙasa.

19 rrënjët e mia do të zgjaten në drejtim të ujërave, vesa do të qëndrojë tërë natën në degën time;

Jijiyoyina za su kai cikin ruwa, kuma raɓa za tă kwanta a rassana dukan dare.

20 lavdia ime do të jetë gjithnjë e re tek unë dhe harku im do të fitojë forcë të re në dorën time”.

Ɗaukakata za tă kasance tare da ni garau, bakana koyaushe sabo ne a hannuna.’

21 Të pranishmit më dëgjonin duke pritur dhe heshtnin për të dëgjuar këshillën time.

“Mutane suna mai da hankali su saurare ni, suna yin shiru don su ji shawarata.

22 Mbas fjalës sime ata nuk përgjigjeshin, dhe fjalët e mia binin mbi ta si pika vese.

Bayan da na yi magana, ba su ƙara ce kome ba. Maganata ta shige su.

23 Më prisnin ashtu si pritet shiu dhe hapnin gojën e tyre si për shiun e fundit.

Sukan jira ni kamar yadda ake jiran ruwan sama. Sukan sha daga cikin maganganuna kamar mai shan ruwan bazara.

24 Unë u buzëqeshja kur kishin humbur besimin, dhe nuk mund ta pakësonin dritën e fytyrës sime.

Sa’ad da na yi musu murmushi da ƙyar sukan yarda; hasken fuskata yana da daraja a gare su.

25 Kur shkoja tek ata, ulesha si kryetar dhe rrija si një mbret midis trupave të tij, si një që ngushëllon të dëshpëruarit.

Na zaɓar masu inda za su bi na kuma zauna kamar sarkinsu; na zauna kamar sarki a cikin rundunansu; ina nan kamar mai yi wa masu makoki ta’aziyya.