Jobi 28
1 “Me siguri ka një minierë për argjendin dhe një vend ku bëhet rafinimi i arit.
Арӂинтул аре о минэ де унде се скоате ши аурул аре ун лок де унде есте скос ка сэ фие курэцит.
2 Hekuri nxirret nga toka dhe guri i shkrirë jep bakrin.
Ферул се скоате дин пэмынт ши пятра се топеште ка сэ дя арама.
3 Njeriu i jep fund territ dhe hulumton thellësitë më të mëdha në kërkim të gurëve të varrosur në terr dhe në hijen e vdekjes.
Омул пуне капэт ынтунерикулуй, черчетязэ, пынэ ын цинутуриле челе май адынчь, петреле аскунсе ын негура ши ын умбра морций.
4 Ai çel një pus larg vendbanimit, në vende të harruara nga këmbësorët; janë pezull dhe lëkunden larg njerëzve.
Сапэ о фынтынэ департе де локуриле локуите; пичоареле ну-й май сунт де ажутор, стэ атырнат ши се клатинэ, департе де локуинцеле оменешть.
5 Sa për tokën, prej asaj del buka, por nga poshtë është e trazuar nga zjarri.
Пэмынтул, де унде есе пыня, есте рэсколит ынэунтрул луй ка де фок;
6 Gurët e saj janë banesa e safirëve dhe përmbajnë pluhur ari.
петреле луй купринд сафир ши ын ел се гэсеште пулбере де аур.
7 Shpendi grabitqar nuk e njeh shtegun dhe as syri i skifterit nuk e ka parë kurrë.
Пасэря де прадэ ну-й куноаште кэраря. Окюл вултурулуй н-а зэрит-о,
8 Bishat e egra nuk e kanë përshkruar dhe as luani nuk ka kaluar kurrë andej.
челе май труфаше добитоаче н-ау кэлкат пе еа ши леул н-а трекут ничодатэ пе еа.
9 Njeriu vë dorë mbi strallin dhe i rrëzon malet nga rrënjët.
Омул ышь пуне мына пе стынка де кремене ши рэстоарнэ мунций дин рэдэчинэ.
10 Hap galeri ndër shkëmbinj dhe syri i tij sheh gjithçka që është e çmuar.
Сапэ шанцурь ын стынчь ши окюл луй привеште тот че есте де прец ын еле.
11 Zë rrjedhat ujore që të mos rrjedhin, dhe nxjerr në dritë gjërat e fshehura.
Опреште курӂеря апелор ши скоате ла луминэ че есте аскунс.
12 Po ku mund ta gjesh diturinë, dhe ku është vendi i zgjuarsisë?
Дар ынцелепчуня унде се гэсеште? Унде есте локуинца причеперий?
13 Njeriu nuk ua di vlerën dhe ajo nuk gjendet mbi tokën e të gjallëve.
Омул ну-й куноаште прецул, еа ну се гэсеште ын пэмынтул челор вий.
14 Humnera thotë: “Nuk është tek unë”; deti thotë: “Nuk qëndron pranë meje”.
Адынкул зиче: ‘Ну есте ын мине’, ши маря зиче: ‘Ну есте ла мине.’
15 Nuk përftohet duke e shkëmbyer me ar të rafinuar as blihet duke peshuar argjend.
Еа ну се дэ ын скимбул аурулуй курат, ну се кумпэрэ кынтэринду-се ку арӂинт;
16 Nuk shtihet në dorë me arin e Ofirit, me oniksin e çmuar ose me safirin.
ну се кынтэреште пе аурул дин Офир, нич пе ониксул чел скумп, нич пе сафир.
17 Ari dhe kristali nuk mund të barazohen me të dhe nuk këmbehet me enë ari të kulluar.
Ну се поате асемэна ку аурул, нич ку диамантул, ну се поате скимба ку ун вас де аур алес.
18 Korali dhe kristali as që meritojnë të përmenden; vlera e diturisë është më e madhe se margaritarët.
Мэрӂянул ши кристалул ну сунт нимик пе лынгэ еа: ынцелепчуня прецуеште май мулт декыт мэргэритареле.
19 Topazi i Etiopisë nuk mund të barazohet dhe nuk mund të vlerësohet me ar të kulluar.
Топазул дин Етиопия ну есте ка еа ши аурул курат ну се кумпэнеште ку еа.
20 Por atëherë nga rrjedh dituria dhe ku e ka selinë zgjuarsia?
Де унде вине атунч ынцелепчуня? Унде есте локуинца причеперий?
21 Ajo u fshihet syve të çdo të gjalli, është e mbuluar për zogjtë e qiellit.
Есте аскунсэ де окий тутурор челор вий, есте аскунсэ де пэсэриле черулуй.
22 Abadoni dhe vdekja thonë: “Kemi dëgjuar të flitet për të me veshët tona”.
Адынкул ши моартя зик: ‘Ной ам аузит ворбинду-се де еа.’
23 Vetëm Perëndia njeh rrugën e saj, vetëm ai e di ku ndodhet,
Думнезеу ый штие друмул, Ел ый куноаште локуинца.
24 sepse ai vë re skajet e tokës dhe sheh tërë ato që ndodhen nën qiejt.
Кэч Ел веде пынэ ла марӂиниле пэмынтулуй, зэреште тотул суб черурь.
25 Kur caktoi peshën e erës dhe u caktoi ujërave një masë,
Кынд а рындуит греутатя вынтулуй ши кынд а хотэрыт мэсура апелор,
26 kur bëri një ligj për shiun dhe një rrugë për vetëtimën e bubullimave,
кынд а дат леӂь плоий ши кынд а ынсемнат друмул фулӂерулуй ши тунетулуй,
27 atëherë pa dhe e tregoi, e vendosi dhe madje e hetoi,
атунч а вэзут ынцелепчуня ши а арэтат-о, й-а пус темелииле ши а пус-о ла ынчеркаре.
28 dhe i tha njeriut: “Ja, të kesh frikë nga Zoti, kjo është dituri, dhe t’i largohesh së keqes është zgjuarsi””.
Апой а зис омулуй: ‘Ятэ, фрика де Домнул, ачаста есте ынцелепчуня; депэртаря де рэу есте причепере.’”
