Jobi 28

1 “Me siguri ka një minierë për argjendin dhe një vend ku bëhet rafinimi i arit.

Sølvet har jo sin grube, og gullet, som renses, sitt finnested;

2 Hekuri nxirret nga toka dhe guri i shkrirë jep bakrin.

jern hentes frem av jorden, og sten smeltes til kobber.

3 Njeriu i jep fund territ dhe hulumton thellësitë më të mëdha në kërkim të gurëve të varrosur në terr dhe në hijen e vdekjes.

De gjør ende på mørket, og inn i de innerste kroker gransker de stener som ligger i det sorte mørke;

4 Ai çel një pus larg vendbanimit, në vende të harruara nga këmbësorët; janë pezull dhe lëkunden larg njerëzve.

de bryter en sjakt langt borte fra menneskers bolig; der ferdes de glemt, dypt under menneskers føtter; der henger de og svever langt borte fra mennesker.

5 Sa për tokën, prej asaj del buka, por nga poshtë është e trazuar nga zjarri.

Av jorden kommer det brød; men inne i den blir alt veltet om som av ild.

6 Gurët e saj janë banesa e safirëve dhe përmbajnë pluhur ari.

Safiren har sin bolig i dens stener, og gullklumper finnes der.

7 Shpendi grabitqar nuk e njeh shtegun dhe as syri i skifterit nuk e ka parë kurrë.

Ingen rovfugl kjenner stien dit ned, og intet falkeøie har sett den;

8 Bishat e egra nuk e kanë përshkruar dhe as luani nuk ka kaluar kurrë andej.

stolte rovdyr har ikke trådt på den, ingen løve har skredet frem over den.

9 Njeriu vë dorë mbi strallin dhe i rrëzon malet nga rrënjët.

På den hårde sten legger de sin hånd, de velter hele fjell om fra grunnen av.

10 Hap galeri ndër shkëmbinj dhe syri i tij sheh gjithçka që është e çmuar.

I berget sprenger de ganger, og allehånde kostelige ting får de se.

11 Zë rrjedhat ujore që të mos rrjedhin, dhe nxjerr në dritë gjërat e fshehura.

De demmer for dryppet av vannårene og fører skjulte ting frem i lyset.

12 Po ku mund ta gjesh diturinë, dhe ku është vendi i zgjuarsisë?

Men visdommen hvor skal den finnes? Og hvor har forstanden sin bolig?

13 Njeriu nuk ua di vlerën dhe ajo nuk gjendet mbi tokën e të gjallëve.

Intet menneske kjenner dens verd, og den finnes ikke i de levendes land.

14 Humnera thotë: “Nuk është tek unë”; deti thotë: “Nuk qëndron pranë meje”.

Dypet sier: I mig er den ikke, og havet sier: Den er ikke hos mig.

15 Nuk përftohet duke e shkëmbyer me ar të rafinuar as blihet duke peshuar argjend.

Den kan ikke kjøpes for kostelig gull, og dens pris ikke opveies med sølv.

16 Nuk shtihet në dorë me arin e Ofirit, me oniksin e çmuar ose me safirin.

Den opveies ikke med Ofirs gull, med den dyre onyks og safir.

17 Ari dhe kristali nuk mund të barazohen me të dhe nuk këmbehet me enë ari të kulluar.

Gull og glass kommer ikke op imot den, og en kan ikke bytte den til sig for kar av fint gull.

18 Korali dhe kristali as që meritojnë të përmenden; vlera e diturisë është më e madhe se margaritarët.

Koraller og krystall kan ikke engang nevnes, og det å eie visdom er bedre enn perler.

19 Topazi i Etiopisë nuk mund të barazohet dhe nuk mund të vlerësohet me ar të kulluar.

Etiopias topas kommer ikke op imot den; den kan ikke opveies med det reneste gull.

20 Por atëherë nga rrjedh dituria dhe ku e ka selinë zgjuarsia?

Hvor kommer da visdommen fra? Og hvor har forstanden sin bolig?

21 Ajo u fshihet syve të çdo të gjalli, është e mbuluar për zogjtë e qiellit.

Den er dulgt for alle levendes øine, den er skjult for himmelens fugler;

22 Abadoni dhe vdekja thonë: “Kemi dëgjuar të flitet për të me veshët tona”.

avgrunnen og døden sier: Bare et frasagn om den er kommet oss for øre.

23 Vetëm Perëndia njeh rrugën e saj, vetëm ai e di ku ndodhet,

Gud kjenner veien til den, og han vet hvor den har sin bolig.

24 sepse ai vë re skajet e tokës dhe sheh tërë ato që ndodhen nën qiejt.

For hans øie når til jordens ender; allting under himmelen ser han.

25 Kur caktoi peshën e erës dhe u caktoi ujërave një masë,

Da han fastsatte vindens vekt og gav vannet dets mål,

26 kur bëri një ligj për shiun dhe një rrugë për vetëtimën e bubullimave,

da han satte en lov for regnet og en vei for lynstrålen,

27 atëherë pa dhe e tregoi, e vendosi dhe madje e hetoi,

da så han visdommen og åpenbarte den, da lot han den stå frem og utforsket den.

28 dhe i tha njeriut: “Ja, të kesh frikë nga Zoti, kjo është dituri, dhe t’i largohesh së keqes është zgjuarsi””.

Og han sa til mennesket: Se, å frykte Herren, det er visdom, og å fly det onde er forstand.