Jobi 28

1 “Me siguri ka një minierë për argjendin dhe një vend ku bëhet rafinimi i arit.

Habet argentum, venarum suarum principia: et auro locus est, in quo conflatur.

2 Hekuri nxirret nga toka dhe guri i shkrirë jep bakrin.

Ferrum de terra tollitur: et lapis solutus calore, in æs vertitur.

3 Njeriu i jep fund territ dhe hulumton thellësitë më të mëdha në kërkim të gurëve të varrosur në terr dhe në hijen e vdekjes.

Tempus posuit tenebris, et universorum finem ipse considerat, lapidem quoque caliginis, et umbram mortis.

4 Ai çel një pus larg vendbanimit, në vende të harruara nga këmbësorët; janë pezull dhe lëkunden larg njerëzve.

Dividit torrens a populo peregrinante, eos, quos oblitus est pes egentis hominis, et invios.

5 Sa për tokën, prej asaj del buka, por nga poshtë është e trazuar nga zjarri.

Terra, de qua oriebatur panis in loco suo, igni subversa est.

6 Gurët e saj janë banesa e safirëve dhe përmbajnë pluhur ari.

Locus sapphiri lapides eius, et glebæ illius aurum.

7 Shpendi grabitqar nuk e njeh shtegun dhe as syri i skifterit nuk e ka parë kurrë.

Semitam ignoravit avis, nec intuitus est eam oculus vulturis.

8 Bishat e egra nuk e kanë përshkruar dhe as luani nuk ka kaluar kurrë andej.

Non calcaverunt eam filii institorum, nec pertransivit per eam leæna.

9 Njeriu vë dorë mbi strallin dhe i rrëzon malet nga rrënjët.

Ad silicem extendit manum suam, subvertit a radicibus montes.

10 Hap galeri ndër shkëmbinj dhe syri i tij sheh gjithçka që është e çmuar.

In petris rivos excidit, et omne pretiosum vidit oculus eius.

11 Zë rrjedhat ujore që të mos rrjedhin, dhe nxjerr në dritë gjërat e fshehura.

Profunda quoque fluviorum scrutatus est, et abscondita in lucem produxit.

12 Po ku mund ta gjesh diturinë, dhe ku është vendi i zgjuarsisë?

Sapientia vero ubi invenitur? et quis est locus intelligentiæ?

13 Njeriu nuk ua di vlerën dhe ajo nuk gjendet mbi tokën e të gjallëve.

Nescit homo pretium eius, nec invenitur in terra suaviter viventium.

14 Humnera thotë: “Nuk është tek unë”; deti thotë: “Nuk qëndron pranë meje”.

Abyssus dicit: Non est in me: et mare loquitur: Non est mecum.

15 Nuk përftohet duke e shkëmbyer me ar të rafinuar as blihet duke peshuar argjend.

Non dabitur aurum obrizum pro ea, nec appendetur argentum in commutatione eius.

16 Nuk shtihet në dorë me arin e Ofirit, me oniksin e çmuar ose me safirin.

Non conferetur tinctis Indiæ coloribus, nec lapidi sardonycho pretiosissimo, vel sapphiro.

17 Ari dhe kristali nuk mund të barazohen me të dhe nuk këmbehet me enë ari të kulluar.

Non adæquabitur ei aurum vel vitrum, nec commutabuntur pro ea vasa auri:

18 Korali dhe kristali as që meritojnë të përmenden; vlera e diturisë është më e madhe se margaritarët.

Excelsa et eminentia non memorabuntur comparatione eius: trahitur autem sapientia de occultis.

19 Topazi i Etiopisë nuk mund të barazohet dhe nuk mund të vlerësohet me ar të kulluar.

Non adæquabitur ei topazius de Æthiopia, nec tincturæ mundissimæ componetur.

20 Por atëherë nga rrjedh dituria dhe ku e ka selinë zgjuarsia?

Unde ergo sapientia venit? et quis est locus intelligentiæ?

21 Ajo u fshihet syve të çdo të gjalli, është e mbuluar për zogjtë e qiellit.

Abscondita est ab oculis omnium viventium, volucres quoque cæli latet.

22 Abadoni dhe vdekja thonë: “Kemi dëgjuar të flitet për të me veshët tona”.

Perditio et mors dixerunt: Auribus nostris audivimus famam eius.

23 Vetëm Perëndia njeh rrugën e saj, vetëm ai e di ku ndodhet,

Deus intelligit viam eius, et ipse novit locum illius.

24 sepse ai vë re skajet e tokës dhe sheh tërë ato që ndodhen nën qiejt.

Ipse enim fines mundi intuetur: et omnia, quæ sub cælo sunt, respicit.

25 Kur caktoi peshën e erës dhe u caktoi ujërave një masë,

Qui fecit ventis pondus, et aquas appendit in mensura.

26 kur bëri një ligj për shiun dhe një rrugë për vetëtimën e bubullimave,

Quando ponebat pluviis legem, et viam procellis sonantibus:

27 atëherë pa dhe e tregoi, e vendosi dhe madje e hetoi,

Tunc vidit illam, et enarravit, et præparavit, et investigavit.

28 dhe i tha njeriut: “Ja, të kesh frikë nga Zoti, kjo është dituri, dhe t’i largohesh së keqes është zgjuarsi””.

Et dixit homini: Ecce timor Domini, ipsa est sapientia: et recedere a malo, intelligentia.