Jobi 28

1 “Me siguri ka një minierë për argjendin dhe një vend ku bëhet rafinimi i arit.

L'argent a des lieux d'extraction, et l'or a des endroits où on l'affine.

2 Hekuri nxirret nga toka dhe guri i shkrirë jep bakrin.

Le fer se tire de la poussière, et la pierre fondue donne l'airain.

3 Njeriu i jep fund territ dhe hulumton thellësitë më të mëdha në kërkim të gurëve të varrosur në terr dhe në hijen e vdekjes.

L'homme dissipe les ténèbres; il explore, jusqu'aux extrêmes limites, la pierre qui est dans l'obscurité et l'ombre de la mort.

4 Ai çel një pus larg vendbanimit, në vende të harruara nga këmbësorët; janë pezull dhe lëkunden larg njerëzve.

Il creuse un puits, loin des passants; ne se souvenant plus de ses pieds, il est suspendu et balancé loin des humains.

5 Sa për tokën, prej asaj del buka, por nga poshtë është e trazuar nga zjarri.

C'est de la terre que sort le pain, et elle est bouleversée, dans ses profondeurs, comme par le feu.

6 Gurët e saj janë banesa e safirëve dhe përmbajnë pluhur ari.

Ses rochers sont la demeure du saphir, et l'on y trouve la poudre d'or.

7 Shpendi grabitqar nuk e njeh shtegun dhe as syri i skifterit nuk e ka parë kurrë.

L'oiseau de proie n'en connaît pas le chemin, et l'œil du milan ne le découvre pas.

8 Bishat e egra nuk e kanë përshkruar dhe as luani nuk ka kaluar kurrë andej.

Les bêtes féroces n'y ont point marché, le lion n'a point passé par là.

9 Njeriu vë dorë mbi strallin dhe i rrëzon malet nga rrënjët.

L'homme met la main sur le granit; il bouleverse les montagnes jusqu'en leurs fondements.

10 Hap galeri ndër shkëmbinj dhe syri i tij sheh gjithçka që është e çmuar.

Il taille des galeries dans les rochers, et son œil découvre tout ce qu'il y a de précieux.

11 Zë rrjedhat ujore që të mos rrjedhin, dhe nxjerr në dritë gjërat e fshehura.

Il arrête la filtration des eaux, et il met au jour ce qui était caché.

12 Po ku mund ta gjesh diturinë, dhe ku është vendi i zgjuarsisë?

Mais la sagesse, où la trouvera-t-on? Où donc est le lieu de l'intelligence?

13 Njeriu nuk ua di vlerën dhe ajo nuk gjendet mbi tokën e të gjallëve.

L'homme ne connaît pas son prix, et elle ne se trouve pas dans la terre des vivants.

14 Humnera thotë: “Nuk është tek unë”; deti thotë: “Nuk qëndron pranë meje”.

L'abîme dit: Elle n'est pas en moi; et la mer dit: Elle n'est pas avec moi.

15 Nuk përftohet duke e shkëmbyer me ar të rafinuar as blihet duke peshuar argjend.

Elle ne se donne pas pour de l'or fin, elle ne s'achète pas au poids de l'argent.

16 Nuk shtihet në dorë me arin e Ofirit, me oniksin e çmuar ose me safirin.

On ne la met pas en balance avec l'or d'Ophir; ni avec le précieux onyx, ni avec le saphir.

17 Ari dhe kristali nuk mund të barazohen me të dhe nuk këmbehet me enë ari të kulluar.

On ne la compare point avec l'or et avec le verre, et on ne l'échange pas pour des vases d'or fin.

18 Korali dhe kristali as që meritojnë të përmenden; vlera e diturisë është më e madhe se margaritarët.

On ne parle ni du corail ni du cristal, et la possession de la sagesse vaut plus que des perles.

19 Topazi i Etiopisë nuk mund të barazohet dhe nuk mund të vlerësohet me ar të kulluar.

On ne la compare pas avec la topaze d'Éthiopie; on ne la met pas en balance avec l'or le plus fin.

20 Por atëherë nga rrjedh dituria dhe ku e ka selinë zgjuarsia?

Mais la sagesse, d'où viendra-t-elle? Et où donc est la demeure de l'intelligence?

21 Ajo u fshihet syve të çdo të gjalli, është e mbuluar për zogjtë e qiellit.

Elle est cachée aux yeux de tous les vivants; elle se dérobe aux oiseaux des cieux.

22 Abadoni dhe vdekja thonë: “Kemi dëgjuar të flitet për të me veshët tona”.

Le gouffre et la mort disent: Nous avons de nos oreilles entendu parler d'elle.

23 Vetëm Perëndia njeh rrugën e saj, vetëm ai e di ku ndodhet,

C'est Dieu qui sait son chemin; c'est lui qui connaît sa demeure.

24 sepse ai vë re skajet e tokës dhe sheh tërë ato që ndodhen nën qiejt.

Car il regarde, lui, jusqu'aux extrémités du monde; il voit sous tous les cieux.

25 Kur caktoi peshën e erës dhe u caktoi ujërave një masë,

Quand il donnait au vent son poids, quand il pesait et mesurait les eaux,

26 kur bëri një ligj për shiun dhe një rrugë për vetëtimën e bubullimave,

Quand il prescrivait une loi à la pluie, et un chemin à l'éclair des tonnerres,

27 atëherë pa dhe e tregoi, e vendosi dhe madje e hetoi,

Il la vit alors et la proclama; il l'établit, et même il la sonda;

28 dhe i tha njeriut: “Ja, të kesh frikë nga Zoti, kjo është dituri, dhe t’i largohesh së keqes është zgjuarsi””.

Puis il dit à l'homme: Voici, la crainte du Seigneur, c'est la sagesse, et se détourner du mal, c'est l'intelligence.