Jobi 28

1 “Me siguri ka një minierë për argjendin dhe një vend ku bëhet rafinimi i arit.

Gewisselijk, er is voor het zilver een uitgang, en een plaats voor het goud, dat zij smelten.

2 Hekuri nxirret nga toka dhe guri i shkrirë jep bakrin.

Het ijzer wordt uit stof genomen, en uit steen wordt koper gegoten.

3 Njeriu i jep fund territ dhe hulumton thellësitë më të mëdha në kërkim të gurëve të varrosur në terr dhe në hijen e vdekjes.

Het einde, dat God gesteld heeft voor de duisternis, en al het uiterste onderzoekt hij; het gesteente der donkerheid en der schaduw des doods.

4 Ai çel një pus larg vendbanimit, në vende të harruara nga këmbësorët; janë pezull dhe lëkunden larg njerëzve.

Breekt er een beek door, bij dengene, die daar woont, de wateren vergeten zijnde van den voet, worden van den mens uitgeput, en gaan weg.

5 Sa për tokën, prej asaj del buka, por nga poshtë është e trazuar nga zjarri.

Uit de aarde komt het brood voort, en onder zich wordt zij veranderd, alsof zij vuur ware.

6 Gurët e saj janë banesa e safirëve dhe përmbajnë pluhur ari.

Haar stenen zijn de plaats van den saffier, en zij heeft stofjes van goud.

7 Shpendi grabitqar nuk e njeh shtegun dhe as syri i skifterit nuk e ka parë kurrë.

De roofvogel heeft het pad niet gekend, en het oog der kraai heeft het niet gezien.

8 Bishat e egra nuk e kanë përshkruar dhe as luani nuk ka kaluar kurrë andej.

De jonge hoogmoedige dieren hebben het niet betreden, de felle leeuw is daarover niet heengegaan.

9 Njeriu vë dorë mbi strallin dhe i rrëzon malet nga rrënjët.

Hij legt zijn hand aan de keiachtige rots, hij keert de bergen van den wortel om.

10 Hap galeri ndër shkëmbinj dhe syri i tij sheh gjithçka që është e çmuar.

In de rotsstenen houwt hij stromen uit, en zijn oog ziet al het kostelijke.

11 Zë rrjedhat ujore që të mos rrjedhin, dhe nxjerr në dritë gjërat e fshehura.

Hij bindt de rivier toe, dat niet een traan uitkomt, en het verborgene brengt hij uit in het licht.

12 Po ku mund ta gjesh diturinë, dhe ku është vendi i zgjuarsisë?

Maar de wijsheid, van waar zal zij gevonden worden? En waar is de plaats des verstands?

13 Njeriu nuk ua di vlerën dhe ajo nuk gjendet mbi tokën e të gjallëve.

De mens weet haar waarde niet, en zij wordt niet gevonden in het land der levenden.

14 Humnera thotë: “Nuk është tek unë”; deti thotë: “Nuk qëndron pranë meje”.

De afgrond zegt: Zij is in mij niet; en de zee zegt: Zij is niet bij mij.

15 Nuk përftohet duke e shkëmbyer me ar të rafinuar as blihet duke peshuar argjend.

Het gesloten goud kan voor haar niet gegeven worden, en met zilver kan haar prijs niet worden opgewogen.

16 Nuk shtihet në dorë me arin e Ofirit, me oniksin e çmuar ose me safirin.

Zij kan niet geschat worden tegen fijn goud van Ofir, tegen den kostelijken Schoham, en den Saffier.

17 Ari dhe kristali nuk mund të barazohen me të dhe nuk këmbehet me enë ari të kulluar.

Men kan het goud of het kristal haar niet gelijk waarderen; ook is zij niet te verwisselen voor een kleinood van dicht goud.

18 Korali dhe kristali as që meritojnë të përmenden; vlera e diturisë është më e madhe se margaritarët.

De Ramoth en Gabisch zal niet gedacht worden; want de trek der wijsheid is meerder dan der Robijnen.

19 Topazi i Etiopisë nuk mund të barazohet dhe nuk mund të vlerësohet me ar të kulluar.

Men kan de Topaas van Morenland haar niet gelijk waarderen; en bij het fijn louter goud kan zij niet geschat worden.

20 Por atëherë nga rrjedh dituria dhe ku e ka selinë zgjuarsia?

Die wijsheid dan, van waar komt zij, en waar is de plaats des verstands?

21 Ajo u fshihet syve të çdo të gjalli, është e mbuluar për zogjtë e qiellit.

Want zij is verholen voor de ogen aller levenden, en voor het gevogelte des hemels is zij verborgen.

22 Abadoni dhe vdekja thonë: “Kemi dëgjuar të flitet për të me veshët tona”.

Het verderf en de dood zeggen: Haar gerucht hebben wij met onze oren gehoord.

23 Vetëm Perëndia njeh rrugën e saj, vetëm ai e di ku ndodhet,

God verstaat haar weg, en Hij weet haar plaats.

24 sepse ai vë re skajet e tokës dhe sheh tërë ato që ndodhen nën qiejt.

Want Hij schouwt tot aan de einden der aarde, Hij ziet onder al de hemelen.

25 Kur caktoi peshën e erës dhe u caktoi ujërave një masë,

Als Hij den wind het gewicht maakte, en de wateren opwoog in mate;

26 kur bëri një ligj për shiun dhe një rrugë për vetëtimën e bubullimave,

Als Hij den regen een gezette orde maakte, en een weg voor het weerlicht der donderen;

27 atëherë pa dhe e tregoi, e vendosi dhe madje e hetoi,

Toen zag Hij haar, en vertelde ze; Hij schikte ze, en ook doorzocht Hij ze.

28 dhe i tha njeriut: “Ja, të kesh frikë nga Zoti, kjo është dituri, dhe t’i largohesh së keqes është zgjuarsi””.

Maar tot den mens heeft Hij gezegd: Zie, de vreze des HEEREN is de wijsheid, en van het kwade te wijken is het verstand.