Jobi 28
1 “Me siguri ka një minierë për argjendin dhe një vend ku bëhet rafinimi i arit.
Sølvet har jo sit Leje, som renses, sit Sted,
2 Hekuri nxirret nga toka dhe guri i shkrirë jep bakrin.
Jern hentes op af Jorden, og Sten smeltes om til Kobber.
3 Njeriu i jep fund territ dhe hulumton thellësitë më të mëdha në kërkim të gurëve të varrosur në terr dhe në hijen e vdekjes.
Paa Mørket gør man en Ende og ransager indtil de dybeste Kroge Mørkets og Mulmets Sten;
4 Ai çel një pus larg vendbanimit, në vende të harruara nga këmbësorët; janë pezull dhe lëkunden larg njerëzve.
man bryder en Skakt under Foden, og glemte, foruden Fodfæste, hænger de svævende fjernt fra Mennesker.
5 Sa për tokën, prej asaj del buka, por nga poshtë është e trazuar nga zjarri.
Af Jorden fremvokser Brød, imedens dens Indre omvæltes som af Ild;
6 Gurët e saj janë banesa e safirëve dhe përmbajnë pluhur ari.
i Stenen der sidder Safiren, og der er Guldstøv i den.
7 Shpendi grabitqar nuk e njeh shtegun dhe as syri i skifterit nuk e ka parë kurrë.
Stien derhen er Rovfuglen ukendt, Falkens Øje udspejder den ikke;
8 Bishat e egra nuk e kanë përshkruar dhe as luani nuk ka kaluar kurrë andej.
den trædes ikke af stolte Vilddyr, Løven skrider ej frem ad den.
9 Njeriu vë dorë mbi strallin dhe i rrëzon malet nga rrënjët.
Paa Flinten lægger man Haand og omvælter Bjerge fra Roden;
10 Hap galeri ndër shkëmbinj dhe syri i tij sheh gjithçka që është e çmuar.
i Klipperne hugger man Gange, alskens Klenodier skuer Øjet;
11 Zë rrjedhat ujore që të mos rrjedhin, dhe nxjerr në dritë gjërat e fshehura.
man tilstopper Strømmenes Kilder og bringer det skjulte for Lyset.
12 Po ku mund ta gjesh diturinë, dhe ku është vendi i zgjuarsisë?
Men Visdommen — hvor mon den findes, og hvor er Indsigtens Sted?
13 Njeriu nuk ua di vlerën dhe ajo nuk gjendet mbi tokën e të gjallëve.
Mennesket kender ikke dens Vej, den findes ej i de levendes Land;
14 Humnera thotë: “Nuk është tek unë”; deti thotë: “Nuk qëndron pranë meje”.
Dybet siger: »I mig er den ikke!« Havet: »Ej heller hos mig!«
15 Nuk përftohet duke e shkëmbyer me ar të rafinuar as blihet duke peshuar argjend.
Man faar den ej for det fineste Guld, for Sølv kan den ikke købes,
16 Nuk shtihet në dorë me arin e Ofirit, me oniksin e çmuar ose me safirin.
den opvejes ikke med Ofirguld, med kostelig Sjoham eller Safir;
17 Ari dhe kristali nuk mund të barazohen me të dhe nuk këmbehet me enë ari të kulluar.
Guld og Glar kan ej maale sig med den, den faas ej i Bytte for gyldne Kar,
18 Korali dhe kristali as që meritojnë të përmenden; vlera e diturisë është më e madhe se margaritarët.
Krystal og Koraller ikke at nævne. At eje Visdom er mere end Perler,
19 Topazi i Etiopisë nuk mund të barazohet dhe nuk mund të vlerësohet me ar të kulluar.
Ætiopiens Topas kan ej maale sig med den, den opvejes ej med det rene Guld.
20 Por atëherë nga rrjedh dituria dhe ku e ka selinë zgjuarsia?
Men Visdommen — hvor mon den kommer fra, og hvor er Indsigtens Sted?
21 Ajo u fshihet syve të çdo të gjalli, është e mbuluar për zogjtë e qiellit.
Den er dulgt for alt levendes Øje og skjult for Himmelens Fugle;
22 Abadoni dhe vdekja thonë: “Kemi dëgjuar të flitet për të me veshët tona”.
Afgrund og Død maa sige: »Vi hørte kun tale derom.«
23 Vetëm Perëndia njeh rrugën e saj, vetëm ai e di ku ndodhet,
Gud er kendt med dens Vej, han ved, hvor den har sit Sted;
24 sepse ai vë re skajet e tokës dhe sheh tërë ato që ndodhen nën qiejt.
thi han skuer til Jordens Ender, alt under Himmelen ser han.
25 Kur caktoi peshën e erës dhe u caktoi ujërave një masë,
Dengang han fastsatte Vindens Vægt og maalte Vandet med Maal,
26 kur bëri një ligj për shiun dhe një rrugë për vetëtimën e bubullimave,
da han satte en Lov for Regnen, afmærked Tordenskyen dens Vej,
27 atëherë pa dhe e tregoi, e vendosi dhe madje e hetoi,
da skued og mønstred han den, han stilled den op og ransaged den.
28 dhe i tha njeriut: “Ja, të kesh frikë nga Zoti, kjo është dituri, dhe t’i largohesh së keqes është zgjuarsi””.
Men til Mennesket sagde han: »Se, HERRENS Frygt, det er Visdom, at sky det onde er Indsigt.«
