Jobi 27

1 Jobi e mori fjalën përsëri dhe tha:

Job reprit son discours et dit:

2 “Ashtu si rron Perëndia që më ka hequr të drejtën time dhe i Plotfuqishmi që më ka hidhëruar shpirtin,

Par le Dieu vivant qui me refuse justice, par le Tout-Puissant qui remplit mon âme d’amertume:

3 deri sa të ketë një frymë jete tek unë dhe të jetë fryma e Perëndisë në flegrat e hundës sime,

aussi longtemps que j’aurai la respiration, que le souffle de Dieu sera dans mes narines,

4 buzët e mia nuk do të thonë asnjë ligësi, as gjuha ime nuk ka për të shqiptuar asnjë gjë të rreme.

mes lèvres ne prononceront rien d’inique, ma langue ne proférera pas le mensonge.

5 Nuk do të pranoj që ju keni të drejtë; deri në regëtimat e fundit nuk do të heq dorë nga ndershmëria ime.

Loin de moi la pensée de vous donner raison! Jusqu’à ce que j’expire, je défendrai mon innocence.

6 Do të qëndroj i patundur në drejtësinë time, pa bërë lëshime; zemra nuk më qorton asnjë nga ditët e mia.

J’ai entrepris ma justification, je ne l’abandonnerai pas; mon cœur ne condamne aucun de mes jours.

7 Armiku im qoftë si njeriu i keq, dhe ai që ngrihet kundër meje ashtu si njeriu i padrejtë.

Que mon ennemi soit traité comme le méchant! Que mon adversaire ait le sort de l’impie!

8 Çfarë shprese mund të ketë në fakt i pabesi, edhe sikur të arrijë të sigurojë fitime, kur Perëndia i heq jetën?

Quel sera l’espoir de l’impie quand Dieu le retranchera, quand il retirera son âme?

9 A do ta dëgjojë Perëndia britmën e tij, kur mbi të do të bjerë fatkeqësia?

Est-ce que Dieu écoutera ses cris, au jour où l’angoisse viendra sur lui?

10 A do t’i vërë kënaqësitë e tij vallë tek i Plotfuqishmi dhe do të kërkojë ndihmën e Perëndisë në çdo kohë?

Trouve-t-il ses délices dans le Tout-Puissant? Adresse-t-il en tout temps ses prières à Dieu?

11 Do t’ju jap mësime mbi fuqinë e Perëndisë, nuk do t’ju fsheh qëllimet e të Plotfuqishmit.

Je vous enseignerai la conduite de Dieu, et je ne vous cacherai pas les desseins du Tout-Puissant.

12 Por ju të gjithë i keni vënë re këto gjëra, pse, pra, silleni në mënyrë kaq të kotë?

Voici que vous-mêmes, vous avez tous vu; pourquoi donc discourez-vous en vain?

13 Ky është fati që Perëndia i rezervon njeriut të keq, trashëgimia që njerëzit që përdorin dhunën marrin nga i Plotfuqishmi.

Voici la part que Dieu réserve au méchant, l’héritage que les violents reçoivent du Tout-Puissant.

14 Në rast se ka një numër të madh bijsh, këta i destinohen shpatës, dhe trashëgimtarët e tij nuk do të kenë bukë për t’u ngopur.

S’il a des fils en grand nombre, c’est pour le glaive; ses rejetons ne seront pas rassasiés de pain.

15 Ata që do të mbijetojnë pas tij do të varrosen nga vdekja dhe të vejat e tyre nuk do të qajnë.

Ses survivants seront ensevelis dans la mort, leurs veuves ne les pleureront pas.

16 Në rast se grumbullon argjend si pluhur dhe mbledh rrobe si baltë,

S’il amasse l’argent comme la poussière, s’il entasse les vêtements comme la boue,

17 ai i grumbullon, por do t’i veshë i drejti, dhe argjendin do ta ndajë i pafajmi.

c’est lui qui entasse, mais c’est le juste qui les porte, c’est le juste qui hérite de ton argent.

18 Ai ndërton shtëpinë e tij si një mole, si një kasolle që e ka bërë një rojtar.

Sa maison est comme celle que bâtit la teigne, comme la hutte que se construit le gardien des vignes.

19 I pasuri bie në shtrat, por nuk do të bashkohet me njerëzit e tij; hap sytë dhe nuk është më.

Le riche se couche, c’est pour la dernière fois; il ouvre les yeux, il n’est plus.

20 Tmerri e kap në befasi si ujërat; në mes të natës një furtunë e rrëmben tinëzisht.

Les terreurs fondent sur lui comme des eaux, un tourbillon l’enlève au milieu de la nuit.

21 Era e lindjes e merr me vete dhe ai ikën, e fshin nga vendi i tij si një vorbull.

Le vent d’orient l’emporte, et il disparaît; il l’arrache violemment de sa demeure.

22 Ajo sulet kundër tij pa mëshirë, ndërsa ai kërkon në mënyrë të dëshpëruar të shpëtojë nga ajo dorë,

Dieu lance sur lui ses traits sans pitié, il fuit éperdu loin de sa main;

23 njerëzia duartroket në mënyrë tallëse për të dhe fërshëllen kundër tij nga vendi ku ndodhet”.

on bat des mains à son sujet, de sa demeure on siffle sur lui.