< Jobi 27 >

1 Jobi e mori fjalën përsëri dhe tha:
Job resumed speaking and he said,
2 “Ashtu si rron Perëndia që më ka hequr të drejtën time dhe i Plotfuqishmi që më ka hidhëruar shpirtin,
“As surely as God lives, who has taken away my justice, the Almighty, who made my life bitter,
3 deri sa të ketë një frymë jete tek unë dhe të jetë fryma e Perëndisë në flegrat e hundës sime,
while my life is yet in me, and the breath from God is in my nostrils, this is what I will do.
4 buzët e mia nuk do të thonë asnjë ligësi, as gjuha ime nuk ka për të shqiptuar asnjë gjë të rreme.
My lips will not speak wickedness, neither will my tongue speak deceit;
5 Nuk do të pranoj që ju keni të drejtë; deri në regëtimat e fundit nuk do të heq dorë nga ndershmëria ime.
I will never admit that you three are right; until I die I will never deny my integrity.
6 Do të qëndroj i patundur në drejtësinë time, pa bërë lëshime; zemra nuk më qorton asnjë nga ditët e mia.
I hold fast to my righteousness and will not let it go; my thoughts will not reproach me so long as I live.
7 Armiku im qoftë si njeriu i keq, dhe ai që ngrihet kundër meje ashtu si njeriu i padrejtë.
Let my enemy be like a wicked man; let him who rises up against me be like an unrighteous man.
8 Çfarë shprese mund të ketë në fakt i pabesi, edhe sikur të arrijë të sigurojë fitime, kur Perëndia i heq jetën?
For what is the hope of a godless man when God cuts him off, when God takes away his life?
9 A do ta dëgjojë Perëndia britmën e tij, kur mbi të do të bjerë fatkeqësia?
Will God hear his cry when trouble comes upon him?
10 A do t’i vërë kënaqësitë e tij vallë tek i Plotfuqishmi dhe do të kërkojë ndihmën e Perëndisë në çdo kohë?
Will he delight himself in the Almighty and call upon God at all times?
11 Do t’ju jap mësime mbi fuqinë e Perëndisë, nuk do t’ju fsheh qëllimet e të Plotfuqishmit.
I will teach you concerning the hand of God; I will not conceal the thoughts of the Almighty.
12 Por ju të gjithë i keni vënë re këto gjëra, pse, pra, silleni në mënyrë kaq të kotë?
See, all of you have seen this yourselves; why then have you spoken all this nonsense?
13 Ky është fati që Perëndia i rezervon njeriut të keq, trashëgimia që njerëzit që përdorin dhunën marrin nga i Plotfuqishmi.
This is the portion of a wicked man with God, the heritage of the oppressor that he receives from the Almighty:
14 Në rast se ka një numër të madh bijsh, këta i destinohen shpatës, dhe trashëgimtarët e tij nuk do të kenë bukë për t’u ngopur.
If his children multiply, it is for the sword; his offspring will never have enough food.
15 Ata që do të mbijetojnë pas tij do të varrosen nga vdekja dhe të vejat e tyre nuk do të qajnë.
Those who survive him will be buried by plague, and their widows will make no lament for them.
16 Në rast se grumbullon argjend si pluhur dhe mbledh rrobe si baltë,
Though the wicked man heaps up silver like the dust, and heaps up clothing like clay,
17 ai i grumbullon, por do t’i veshë i drejti, dhe argjendin do ta ndajë i pafajmi.
he may heap up clothing, but righteous people will put it on, and innocent people will divide up the silver among themselves.
18 Ai ndërton shtëpinë e tij si një mole, si një kasolle që e ka bërë një rojtar.
He builds his house like a spider, like a hut that a guard makes.
19 I pasuri bie në shtrat, por nuk do të bashkohet me njerëzit e tij; hap sytë dhe nuk është më.
He lies down in bed rich, but he will not keep doing so; he opens his eyes, and everything is gone.
20 Tmerri e kap në befasi si ujërat; në mes të natës një furtunë e rrëmben tinëzisht.
Terrors overtake him like waters; a storm takes him away in the night.
21 Era e lindjes e merr me vete dhe ai ikën, e fshin nga vendi i tij si një vorbull.
The east wind carries him away, and he leaves; it sweeps him out of his place.
22 Ajo sulet kundër tij pa mëshirë, ndërsa ai kërkon në mënyrë të dëshpëruar të shpëtojë nga ajo dorë,
It throws itself at him and does not stop; he tries to flee out of its hand.
23 njerëzia duartroket në mënyrë tallëse për të dhe fërshëllen kundër tij nga vendi ku ndodhet”.
It claps its hands at him in mockery; it hisses him out of his place.

< Jobi 27 >