Jobi 26

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha: “Si e ke ndihmuar të dobëtin,

Da svarede Job og sagde:

2 ose si e ke ndihmuar krahun pa forcë?

Hvad har du hjulpet den, som ingen Kraft havde? frelste du den Arm, som ingen Styrke havde?

3 Si e ke këshilluar atë që nuk ka dituri, dhe çfarë njohurish të mëdha i ke komunikuar?

Hvorledes raadede du den, som ingen Visdom havde, og kundgjorde Indsigt til Overflod?

4 Kujt ia ke drejtuar fjalët e tua, dhe e kujt është fryma që ka dalë prej teje?

For hvem har du kundgjort Tale, og hvis Aande talte ud af dig?

5 Të vdekurit dridhen nën ujërat, dhe kështu bëjnë edhe banorët e tyre.

Dødningerne bæve neden under Vandene og deres Beboere.

6 Para atij Sheoli është i zbuluar, Abadoni është pa vel. (Sheol h7585)

Dødsriget ligger blottet for ham, og Afgrunden har intet Skjul. (Sheol h7585)

7 Ai shtrin veriun në zbrazëti dhe e mban tokën pezull mbi hiçin.

Han udbreder Norden over det øde, han hænger Jorden paa intet.

8 I mbyll ujërat në retë e tij, por ato nuk çahen nën peshën e tyre.

Han binder Vandet sammen i sine Skyer, dog brister Skydækket ikke under dem.

9 E mbulon pamjen e fronit të tij, duke shtrirë mbi të retë e tij.

Han lukker for sin Trone, han udbreder sin Sky over den.

10 Ka shënuar një kufi të veçantë mbi sipërfaqen e ujërave, në kufirin e dritës me terrin.

Han har draget en Grænse oven over Vandene indtil der, hvor Lyset ender i Mørke.

11 Kollonat e qiellit dridhen dhe habiten nga kërcënimi i tij.

Himmelens Piller skælve og forfærdes for hans Trusel.

12 Me forcën e tij qetëson detin, me zgjuarsinë tij ka rrëzuar Rahabin.

Ved sin Kraft oprører han Havet, og med sin Forstand bryder han dets Hovmod.

13 Me Frymën e tij ka zbukuruar qiejt, dora e tij ka shpuar tejpërtej gjarpërin dredharak.

Ved hans Aande blive Himlene dejlige; hans Haand gennemborer den flygtende Slange.

14 Ja, këto janë vetëm thekët e veprave të tij. Ç’murmurimë të lehtë të tij arrijmë të dëgjojmë! Por vallë kush do të arrijë të kuptojë gjëmimin e fuqisë së tij?

Se, disse ere de yderste Grænser af hans Veje, og hvor svag er Lyden af det Ord, som vi have hørt deraf? Men hans Vældes Torden — hvo forstaar den!