Jobi 24

1 “Pse vallë i Plotfuqishmi nuk i rezervon vetes kohëra dhe ata që e njohin nuk shohin ditët e tij?

ab Omnipotente non sunt abscondita tempora qui autem noverunt eum ignorant dies illius

2 Disa zhvendosin kufijtë, marrin me forcë kopetë dhe i çojnë në kullotë;

alii terminos transtulerunt diripuerunt greges et paverunt eos

3 u marrin gomarin jetimëve dhe marrin peng kaun e gruas së ve;

asinum pupillorum abigerunt et abstulerunt pro pignore bovem viduae

4 i shtyjnë jashtë rruge nevojtarët, kështu tërë të varfrit e vendit janë të detyruar të fshihen.

subverterunt pauperum viam et oppresserunt pariter mansuetos terrae

5 Ja ku janë, si gomarë të egjër në shkretëtirë dalin në punën e tyre herët në mëngjes për të kërkuar ushqim; shkretëtira jep ushqim për ta dhe për bijtë e tyre.

alii quasi onagri in deserto egrediuntur ad opus suum vigilantesque ad praedam praeparant panem liberis

6 Mbledhin forazhin e tyre në fushat dhe mbledhin vilet e pavjela në vreshtin e të pabesit.

agrum non suum demetunt et vineam eius quem vi oppresserunt vindemiant

7 E kalojnë natën lakuriq, pa rroba, dhe nuk kanë me se të mbulohen nga të ftohtit.

nudos dimittunt homines indumenta tollentes quibus non est operimentum in frigore

8 Të lagur nga rrebeshet që vijnë nga malet, për mungesë strehe shtrëngohen pas shkëmbinjve.

quos imbres montium rigant et non habentes velamen amplexantur lapides

9 Të tjerë e rrëmbejnë nga gjiri jetimin dhe marrin pengje nga të varfrit.

vim fecerunt depraedantes pupillos et vulgum pauperem spoliaverunt

10 E detyrojnë të varfrin të shkojë pa rroba dhe u marrin duajt të uriturve.

nudis et incedentibus absque vestitu et esurientibus tulerunt spicas

11 Bëjnë vaj midis mureve të të pabesëve, e shtrydhin rrushin në trokull, por kanë etje.

inter acervos eorum meridiati sunt qui calcatis torcularibus sitiunt

12 Vajtimi i atyre që po vdesin ngrihet nga qyteti, shpirti i të plagosurve kërkon ndihmë, por Perëndia nuk i vë mend të keqes që u ka bërë.

de civitatibus fecerunt viros gemere et anima vulneratorum clamavit et Deus inultum abire non patitur

13 Të tjerë janë armiq të dritës, nuk njohin rrugët e saj dhe nuk qëndrojnë në shtigjet e saj.

ipsi fuerunt rebelles luminis nescierunt vias eius nec reversi sunt per semitas illius

14 Vrasësi ngrihet në të gdhirë, për të vrarë të varfrin dhe nevojtarin; natën përkundrazi sillet si vjedhësi.

mane primo consurgit homicida interficit egenum et pauperem per noctem vero erit quasi fur

15 Syri i shkelësit të kurorës bashkëshortore pret muzgun duke menduar: “Askush nuk do të më shohë”, dhe vë një vel mbi fytyrën e tij.

oculus adulteri observat caliginem dicens non me videbit oculus et operiet vultum suum

16 Natën depërtojnë nëpër shtëpitë; ditën rrinë mbyllur; nuk e njohin dritën.

perfodit in tenebris domos sicut in die condixerant sibi et ignoraverunt lucem

17 Mëngjesi është për ta si hija e vdekjes, sepse ata i njohin mirë tmerret e hijes së vdekjes.

si subito apparuerit aurora arbitrantur umbram mortis et sic in tenebris quasi in luce ambulant

18 Kalojnë shpejt mbi sipërfaqen e ujërave, pjesa e tyre është e mallkuar mbi tokë, dhe askush nuk do të hynte më në vreshtat e tyre.

levis est super faciem aquae maledicta sit pars eius in terra nec ambulet per viam vinearum

19 Ashtu si thatësia dhe vapa tretin ujërat e dëborës, kështu bën edhe Sheoli me atë që ka mëkatuar. (Sheol h7585)

ad nimium calorem transeat ab aquis nivium et usque ad inferos peccatum illius (Sheol h7585)

20 Gjiri i nënës e harron, krimbat e hanë duke e shijuar; atë nuk do ta kujtojnë më; i keqi do të pritet si një dru.

obliviscatur eius misericordia dulcedo illius vermes non sit in recordatione sed conteratur quasi lignum infructuosum

21 Ai gëlltiste gruan shterpë që nuk ka fëmijë dhe nuk i bënte asnjë të mirë gruas së ve!

pavit enim sterilem et quae non parit et viduae bene non fecit

22 Por Perëndia me forcën e tij tërheq tutje të fuqishmit dhe, në qoftë se shfaqen përsëri, asnjeri nuk mund të jetë i sigurt për jetën e tij.

detraxit fortes in fortitudine sua et cum steterit non credet vitae suae

23 U jep siguri dhe ata i besojnë asaj; megjithatë sytë e tij kundrojnë rrugët e tyre.

dedit ei Deus locum paenitentiae et ille abutitur eo in superbiam oculi autem eius sunt in viis illius

24 Ngrihen për pak kohë, por pastaj nuk janë më; rrëzohen dhe çohen tutje si gjithë të tjerët; priten si kokat e kallinjve të grurit.

elevati sunt ad modicum et non subsistent et humiliabuntur sicut omnia et auferentur et sicut summitates spicarum conterentur

25 Në qoftë se nuk është kështu, kush mund të më përgënjeshtrojë dhe të shfuqizojë vlerën e fjalëve të mia?”.

quod si non est ita quis me potest arguere esse mentitum et ponere ante Deum verba mea