Jobi 24
1 “Pse vallë i Plotfuqishmi nuk i rezervon vetes kohëra dhe ata që e njohin nuk shohin ditët e tij?
| מדוע--משדי לא-נצפנו עתים וידעו לא-חזו ימיו |
2 Disa zhvendosin kufijtë, marrin me forcë kopetë dhe i çojnë në kullotë;
| גבלות ישיגו עדר גזלו וירעו |
3 u marrin gomarin jetimëve dhe marrin peng kaun e gruas së ve;
| חמור יתומים ינהגו יחבלו שור אלמנה |
4 i shtyjnë jashtë rruge nevojtarët, kështu tërë të varfrit e vendit janë të detyruar të fshihen.
| יטו אבינים מדרך יחד חבאו עניי-ארץ |
5 Ja ku janë, si gomarë të egjër në shkretëtirë dalin në punën e tyre herët në mëngjes për të kërkuar ushqim; shkretëtira jep ushqim për ta dhe për bijtë e tyre.
| הן פראים במדבר-- יצאו בפעלם משחרי לטרף ערבה לו לחם לנערים |
6 Mbledhin forazhin e tyre në fushat dhe mbledhin vilet e pavjela në vreshtin e të pabesit.
| בשדה בלילו יקצירו (יקצורו) וכרם רשע ילקשו |
7 E kalojnë natën lakuriq, pa rroba, dhe nuk kanë me se të mbulohen nga të ftohtit.
| ערום ילינו מבלי לבוש ואין כסות בקרה |
8 Të lagur nga rrebeshet që vijnë nga malet, për mungesë strehe shtrëngohen pas shkëmbinjve.
| מזרם הרים ירטבו ומבלי מחסה חבקו-צור |
9 Të tjerë e rrëmbejnë nga gjiri jetimin dhe marrin pengje nga të varfrit.
| יגזלו משד יתום ועל-עני יחבלו |
10 E detyrojnë të varfrin të shkojë pa rroba dhe u marrin duajt të uriturve.
| ערום הלכו בלי לבוש ורעבים נשאו עמר |
11 Bëjnë vaj midis mureve të të pabesëve, e shtrydhin rrushin në trokull, por kanë etje.
| בין-שורתם יצהירו יקבים דרכו ויצמאו |
12 Vajtimi i atyre që po vdesin ngrihet nga qyteti, shpirti i të plagosurve kërkon ndihmë, por Perëndia nuk i vë mend të keqes që u ka bërë.
| מעיר מתים ינאקו-- ונפש-חללים תשוע ואלוה לא-ישים תפלה |
13 Të tjerë janë armiq të dritës, nuk njohin rrugët e saj dhe nuk qëndrojnë në shtigjet e saj.
| המה היו--במרדי-אור לא-הכירו דרכיו ולא ישבו בנתיבתיו |
14 Vrasësi ngrihet në të gdhirë, për të vrarë të varfrin dhe nevojtarin; natën përkundrazi sillet si vjedhësi.
| לאור יקום רוצח--יקטל-עני ואביון ובלילה יהי כגנב |
15 Syri i shkelësit të kurorës bashkëshortore pret muzgun duke menduar: “Askush nuk do të më shohë”, dhe vë një vel mbi fytyrën e tij.
| ועין נאף שמרה נשף לאמר-- לא-תשורני עין וסתר פנים ישים |
16 Natën depërtojnë nëpër shtëpitë; ditën rrinë mbyllur; nuk e njohin dritën.
| חתר בחשך בתים יומם חתמו-למו לא-ידעו אור |
17 Mëngjesi është për ta si hija e vdekjes, sepse ata i njohin mirë tmerret e hijes së vdekjes.
| כי יחדו בקר למו צלמות כי-יכיר בלהות צלמות |
18 Kalojnë shpejt mbi sipërfaqen e ujërave, pjesa e tyre është e mallkuar mbi tokë, dhe askush nuk do të hynte më në vreshtat e tyre.
| קל-הוא על-פני-מים-- תקלל חלקתם בארץ לא-יפנה דרך כרמים |
19 Ashtu si thatësia dhe vapa tretin ujërat e dëborës, kështu bën edhe Sheoli me atë që ka mëkatuar. (Sheol h7585)
| ציה גם-חם יגזלו מימי-שלג שאול חטאו (Sheol h7585) |
20 Gjiri i nënës e harron, krimbat e hanë duke e shijuar; atë nuk do ta kujtojnë më; i keqi do të pritet si një dru.
| ישכחהו רחם מתקו רמה-- עוד לא-יזכר ותשבר כעץ עולה |
21 Ai gëlltiste gruan shterpë që nuk ka fëmijë dhe nuk i bënte asnjë të mirë gruas së ve!
| רעה עקרה לא תלד ואלמנה לא ייטיב |
22 Por Perëndia me forcën e tij tërheq tutje të fuqishmit dhe, në qoftë se shfaqen përsëri, asnjeri nuk mund të jetë i sigurt për jetën e tij.
| ומשך אבירים בכחו יקום ולא-יאמין בחיין |
23 U jep siguri dhe ata i besojnë asaj; megjithatë sytë e tij kundrojnë rrugët e tyre.
| יתן-לו לבטח וישען ועיניהו על-דרכיהם |
24 Ngrihen për pak kohë, por pastaj nuk janë më; rrëzohen dhe çohen tutje si gjithë të tjerët; priten si kokat e kallinjve të grurit.
| רומו מעט ואיננו והמכו ככל יקפצון וכראש שבלת ימלו |
25 Në qoftë se nuk është kështu, kush mund të më përgënjeshtrojë dhe të shfuqizojë vlerën e fjalëve të mia?”.
| ואם-לא אפו מי יכזיבני וישם לאל מלתי |
