Jobi 24
1 “Pse vallë i Plotfuqishmi nuk i rezervon vetes kohëra dhe ata që e njohin nuk shohin ditët e tij?
Howe should not the times be hid from the Almightie, seeing that they which knowe him, see not his dayes?
2 Disa zhvendosin kufijtë, marrin me forcë kopetë dhe i çojnë në kullotë;
Some remoue the land marks, that rob the flockes and feede thereof.
3 u marrin gomarin jetimëve dhe marrin peng kaun e gruas së ve;
They leade away the asse of the fatherles: and take the widowes oxe to pledge.
4 i shtyjnë jashtë rruge nevojtarët, kështu tërë të varfrit e vendit janë të detyruar të fshihen.
They make the poore to turne out of the way, so that the poore of the earth hide themselues together.
5 Ja ku janë, si gomarë të egjër në shkretëtirë dalin në punën e tyre herët në mëngjes për të kërkuar ushqim; shkretëtira jep ushqim për ta dhe për bijtë e tyre.
Behold, others as wilde asses in the wildernesse, goe forth to their businesse, and rise early for a praye: the wildernesse giueth him and his children foode.
6 Mbledhin forazhin e tyre në fushat dhe mbledhin vilet e pavjela në vreshtin e të pabesit.
They reape his prouision in the fielde, but they gather the late vintage of the wicked.
7 E kalojnë natën lakuriq, pa rroba, dhe nuk kanë me se të mbulohen nga të ftohtit.
They cause the naked to lodge without garment, and without couering in the colde.
8 Të lagur nga rrebeshet që vijnë nga malet, për mungesë strehe shtrëngohen pas shkëmbinjve.
They are wet with the showres of the moutaines, and they imbrace the rocke for want of a couering.
9 Të tjerë e rrëmbejnë nga gjiri jetimin dhe marrin pengje nga të varfrit.
They plucke the fatherles from the breast, and take the pledge of the poore.
10 E detyrojnë të varfrin të shkojë pa rroba dhe u marrin duajt të uriturve.
They cause him to go naked without clothing, and take the glening from the hungrie.
11 Bëjnë vaj midis mureve të të pabesëve, e shtrydhin rrushin në trokull, por kanë etje.
They that make oyle betweene their walles, and treade their wine presses, suffer thirst.
12 Vajtimi i atyre që po vdesin ngrihet nga qyteti, shpirti i të plagosurve kërkon ndihmë, por Perëndia nuk i vë mend të keqes që u ka bërë.
Men cry out of the citie, and the soules of the slayne cry out: yet God doth not charge them with follie.
13 Të tjerë janë armiq të dritës, nuk njohin rrugët e saj dhe nuk qëndrojnë në shtigjet e saj.
These are they, that abhorre the light: they know not the wayes thereof, nor continue in the paths thereof.
14 Vrasësi ngrihet në të gdhirë, për të vrarë të varfrin dhe nevojtarin; natën përkundrazi sillet si vjedhësi.
The murtherer riseth earely and killeth the poore and the needie: and in the night he is as a theefe.
15 Syri i shkelësit të kurorës bashkëshortore pret muzgun duke menduar: “Askush nuk do të më shohë”, dhe vë një vel mbi fytyrën e tij.
The eye also of the adulterer waiteth for the twilight, and sayth, None eye shall see me, and disguiseth his face.
16 Natën depërtojnë nëpër shtëpitë; ditën rrinë mbyllur; nuk e njohin dritën.
They digge through houses in the darke, which they marked for themselues in the daye: they knowe not the light.
17 Mëngjesi është për ta si hija e vdekjes, sepse ata i njohin mirë tmerret e hijes së vdekjes.
But the morning is euen to them as the shadow of death: if one knowe them, they are in the terrours of the shadowe of death.
18 Kalojnë shpejt mbi sipërfaqen e ujërave, pjesa e tyre është e mallkuar mbi tokë, dhe askush nuk do të hynte më në vreshtat e tyre.
He is swift vpon the waters: their portion shalbe cursed in the earth: he will not behold the way of the vineyardes.
19 Ashtu si thatësia dhe vapa tretin ujërat e dëborës, kështu bën edhe Sheoli me atë që ka mëkatuar. (Sheol h7585)
As the dry ground and heate consume the snowe waters, so shall the graue the sinners. (Sheol h7585)
20 Gjiri i nënës e harron, krimbat e hanë duke e shijuar; atë nuk do ta kujtojnë më; i keqi do të pritet si një dru.
The pitifull man shall forget him: the worme shall feele his sweetenes: he shalbe no more remembered, and the wicked shalbe broke like a tree.
21 Ai gëlltiste gruan shterpë që nuk ka fëmijë dhe nuk i bënte asnjë të mirë gruas së ve!
He doth euil intreat ye barren, that doeth not beare, neither doeth he good to the widowe.
22 Por Perëndia me forcën e tij tërheq tutje të fuqishmit dhe, në qoftë se shfaqen përsëri, asnjeri nuk mund të jetë i sigurt për jetën e tij.
He draweth also the mighty by his power, and when he riseth vp, none is sure of life.
23 U jep siguri dhe ata i besojnë asaj; megjithatë sytë e tij kundrojnë rrugët e tyre.
Though men giue him assurance to be in safetie, yet his eyes are vpon their wayes.
24 Ngrihen për pak kohë, por pastaj nuk janë më; rrëzohen dhe çohen tutje si gjithë të tjerët; priten si kokat e kallinjve të grurit.
They are exalted for a litle, but they are gone, and are brought lowe as all others: they are destroyed, and cut off as the toppe of an eare of corne.
25 Në qoftë se nuk është kështu, kush mund të më përgënjeshtrojë dhe të shfuqizojë vlerën e fjalëve të mia?”.
But if it be not so, where is he? or who wil proue me a lyer, and make my words of no value?
