Jobi 23

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Da tok Job til orde og sa:

2 “Edhe sot vajtimi im është i dhimbshëm; dora ime është e dobët për shkak të rënkimit tim.

Ennu idag gjelder min klage for å være gjenstridighet; min hånd hviler dog tungt på mitt sukk.

3 Ah, sikur të dija ku ta gjeja, që të mund të arrija deri në fronin e tij!

Bare jeg visste å finne ham og kunde komme frem til hans trone!

4 Do ta parashtroja çështjen time para tij, do ta mbushja gojën time me argumente.

Jeg skulde legge min sak frem for hans åsyn og fylle min munn med beviser.

5 Do të dija fjalët me të cilat do të më përgjigjej, dhe do të kuptoja atë që kishte për të më thënë.

Jeg skulde få vite de ord han vilde svare mig, og merke mig hvad han vilde si til mig.

6 A do të më kundërshtonte me forcë të madhe? Jo, përkundrazi do të më kushtonte vëmendje.

Skulde han da med full kraft stride mot mig? Mon ikke just han skulde akte på mine ord?

7 Atje njeriu i drejtë do të mund të diskutonte me të, kështu gjyqtari im do të më shpallte të pafajshëm përjetë.

Da skulde en rettskaffen mann gå i rette med ham, og jeg skulde slippe fra min dommer for all tid.

8 Ja, po shkoj në lindje, por aty nuk është; në perëndim, por nuk e shoh;

Men går jeg mot øst, så er han ikke der; går jeg mot vest, så blir jeg ikke var ham;

9 vepron në veri, por nuk e shoh; kthehet nga jugu, por nuk arrij ta shikoj.

er han virksom i nord, så ser jeg ham ikke; går han mot syd, så øiner jeg ham ikke.

10 Por ai e njeh rrugën që unë kam marrë; sikur të më provonte, do të dilja si ari.

For han kjenner den vei jeg holder mig til; prøvde han mig, så skulde jeg gå frem av prøven som gullet.

11 Këmba ime ka ndjekur me përpikmëri gjurmët e tij, i jam përmbajtur rrugës së tij pa devijuar;

Min fot holdt sig i hans spor; jeg fulgte hans vei og bøide ikke av.

12 nuk jam larguar nga urdhërimet e buzëve të tij, përfitova shumë nga fjalët që kanë dalë prej gojës së tij më tepër se nga racioni tim i ushqimit.

Fra hans lebers bud vek jeg ikke; fremfor min egen lov aktet jeg på hans munns ord.

13 Por atij nuk i gjendet shoku, kush, pra, mund ta ndryshojë? Atë që do, ai e bën,

Men han er den eneste, og hvem hindrer ham? Hvad hans sjel lyster, det gjør han.

14 kështu ai do të realizojë plotësisht atë që ka dekretuar kundër meje, dhe plane të tilla ka mjaft të tjera.

For han fullbyrder det han har fastsatt for mig, og av sådant er det meget hos ham.

15 Prandaj në prani të tij e ndjej veten të tmerruar; kur e mendoj këtë, ia kam frikën atij.

Derfor reddes jeg for ham; tenker jeg på det, så bever jeg for ham.

16 Perëndia ma ligështon zemrën, i Plotfuqishmi më tmerron.

Og Gud har knekket mitt mot, og den Allmektige har forferdet mig,

17 Sepse nuk u asgjësova përpara territ; dhe ai nuk e fshehu terrin e dendur nga fytyra ime”.

fordi jeg ikke blev rykket bort før mørket kom, og fordi han ikke skjulte ulykkens natt for mig.