Jobi 23

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Job antwoordde, en sprak:

2 “Edhe sot vajtimi im është i dhimbshëm; dora ime është e dobët për shkak të rënkimit tim.

Al weer heet mijn klagen verzet: Maar zijn hand dwingt mij tot zuchten!

3 Ah, sikur të dija ku ta gjeja, që të mund të arrija deri në fronin e tij!

Ach, dat ik Hem vinden kon, En voor zijn troon kon verschijnen!

4 Do ta parashtroja çështjen time para tij, do ta mbushja gojën time me argumente.

Dan zette ik Hem mijn zaak uiteen, En vulde mijn mond met bewijzen;

5 Do të dija fjalët me të cilat do të më përgjigjej, dhe do të kuptoja atë që kishte për të më thënë.

Dan kende ik de woorden, waarmee Hij mij antwoordt, Vernam ik, wat Hij mij zegt.

6 A do të më kundërshtonte me forcë të madhe? Jo, përkundrazi do të më kushtonte vëmendje.

Zou Hij zijn macht in het geding moeten brengen? Neen, als Hij slechts naar mij hoorde!

7 Atje njeriu i drejtë do të mund të diskutonte me të, kështu gjyqtari im do të më shpallte të pafajshëm përjetë.

Dan zou Hij bemerken dat er bij Hem een onschuldige pleit, En ik was voorgoed van mijn Rechter bevrijd!

8 Ja, po shkoj në lindje, por aty nuk është; në perëndim, por nuk e shoh;

Maar ga ik naar het oosten, Hij is er niet, Of naar het westen, ik bespeur Hem niet;

9 vepron në veri, por nuk e shoh; kthehet nga jugu, por nuk arrij ta shikoj.

Ik zoek Hem ten noorden, ik vind Hem niet, Wend mij naar het zuiden, ik zie Hem niet.

10 Por ai e njeh rrugën që unë kam marrë; sikur të më provonte, do të dilja si ari.

Het is, omdat Hij mijn wandel kent Omdat ik als goud te voorschijn zou treden, als Hij mij toetst:

11 Këmba ime ka ndjekur me përpikmëri gjurmët e tij, i jam përmbajtur rrugës së tij pa devijuar;

Want mijn voet bleef steeds in zijn spoor, Ik hield zijn pad, en verliet het nooit!

12 nuk jam larguar nga urdhërimet e buzëve të tij, përfitova shumë nga fjalët që kanë dalë prej gojës së tij më tepër se nga racioni tim i ushqimit.

Van het bevel zijner lippen week ik niet af, Het woord van zijn mond heb ik in mijn boezem bewaard:

13 Por atij nuk i gjendet shoku, kush, pra, mund ta ndryshojë? Atë që do, ai e bën,

Maar wil Hij iets, wie kan Hem beletten, Begeert Hij iets, Hij voert het uit!

14 kështu ai do të realizojë plotësisht atë që ka dekretuar kundër meje, dhe plane të tilla ka mjaft të tjera.

Ja, Hij volbrengt, wat Hij over mij heeft besloten, Met al het andere, wat Hij heeft beschikt:

15 Prandaj në prani të tij e ndjej veten të tmerruar; kur e mendoj këtë, ia kam frikën atij.

En daarom ben ik voor Hem zo bang, Sidder ik, als ik aan Hem denk.

16 Perëndia ma ligështon zemrën, i Plotfuqishmi më tmerron.

Het is God, die mijn hart murw heeft geslagen, De Almachtige, die mij verschrikt;

17 Sepse nuk u asgjësova përpara territ; dhe ai nuk e fshehu terrin e dendur nga fytyra ime”.

Neen, niet door de duisternis ben ik ontsteld Niet door het donker, dat mijn gelaat bedekt!