Jobi 22

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

Елифаз дин Теман а луат кувынтул ши а зис:

2 “A mundet vallë njeriu t’i sigurojë ndonjë përfitim Perëndisë? Me siguri i urti i sjell të mirë vetvetes.

„Поате ун ом сэ адукэ вреун фолос луй Думнезеу? Ну, чи ынцелептул ну-шь фолосеште декыт луй.

3 Çfarë kënaqësie ka prej saj i Plotfuqishmi, në rast se ti je i drejtë, ose çfarë përfitimi ka në qoftë se ti ke një sjellje të ndershme?

Дакэ ешть фэрэ приханэ, аре Чел Атотпутерник вреун фолос? Ши дакэ трэешть фэрэ винэ, че ва кыштига Ел?

4 Mos vallë nga frika që ka prej teje ai ndëshkon dhe hyn në gjyq me ty?

Пентру евлавия та те педепсеште Ел оаре ши интрэ ла жудекатэ ку тине?

5 Apo ka gjasë më shumë se kjo ka si shkak ligësinë tënde të madhe dhe fajet e tua të shumta?

Ну-й маре рэутатя та? Ши фэрэделеӂиле тале, фэрэ нумэр?

6 Pa arsye në fakt ti merrje pengje nga vëllezërit e tu dhe i zhvishje të zhveshurit nga rrobat e tyre.

Луай фэрэ причинэ зэлоаӂе де ла фраций тэй, лэсай фэрэ хайне пе чей гой.

7 Nuk i jepje ujë të lodhurit dhe i refuzoje bukën të uriturit.

Ну дэдяй апэ омулуй ынсетат, ну вояй сэ дай пыне омулуй флэмынд.

8 Toka i përkiste njeriut të fuqishëm dhe banonte në të njeriu i nderuar.

Цара ера а та фииндкэ ерай май таре, те ашезай ын еа фииндкэ ерай ку вазэ.

9 E ktheje gruan e ve me duar bosh, dhe krahët e jetimëve ishin të këputur.

Дэдяй афарэ пе вэдуве ку мыниле гоале ши брацеле орфанилор ле фрынӂяй.

10 Ja pse je rrethuar kudo nga leqe dhe drithma të papritura të turbullojnë,

Пентру ачея ешть ынконжурат де курсе ши те-а апукат гроаза динтр-одатэ.

11 ose një errësirë nuk të lejon të shikosh dhe një vërshim uji të përmbyt.

Ну везь дар ачест ынтунерик, ачесте апе мулте каре те нэпэдеск?

12 A nuk është Perëndia lart në qiejt? Shiko yjet e larta, sa lart ndodhen!

Ну есте Думнезеу сус ын черурь? Привеште вырфул стелелор. Че ыналт есте!

13 Dhe ti thua: “Çfarë di Perëndia? A mund të gjykojë nëpërmjet territ të dendur?

Ши ту зичь: ‘Че штие Думнезеу? Поате сэ жудече Ел прин ынтунерикул де норь?

14 Re të dendura e mbulojnë dhe kështu nuk mund të shikojë, dhe shëtit mbi kupën e qiejve”.

Ыл ынфэшоарэ норий, ну веде нимик, болта черяскэ абя дакэ о стрэбате!’

15 A dëshiron ti të ndjekësh rrugën e lashtë të përshkruar prej kohe nga njerëzit e këqij,

Че, врей с-апучь пе каля стрэвеке, пе каре ау урмат-о чей нелеӂюиць,

16 që e çuan larg para kohe, dhe themelin e të cilëve e mori një lum që vërshonte?

каре ау фост луаць ынаинте де време ши ау цинут кыт цине ун пырыу каре се скурӂе?

17 Ata i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne! Çfarë mund të na bëjë i Plotfuqishmi?”.

Ей зичяу луй Думнезеу: ‘Плякэ де ла ной! Че не поате фаче Чел Атотпутерник?’

18 Megjithatë Perëndia ua kishte mbushur shtëpitë me të mira. Por unë u rri larg këshillave të të pabesëve.

Ши тотушь Думнезеу ле умплусе каселе де бунэтэць. – Департе де мине сфатул челор рэй! –

19 Të drejtët e shohin këtë dhe gëzohen, dhe i pafajmi tallet me ta;

Чей фэрэ приханэ вор фи марторь ай кэдерий лор ши се вор букура, чел невиноват ва рыде де ей

20 po, me siguri, armiqtë tanë po shkatërrohen, dhe zjarri po përpin atë që mbetet.

ши ва зиче: ‘Ятэ пе потривничий ноштри нимичиць! Ятэ-ле богэцииле арсе де фок!’

21 Pajtohu, pra, me Perëndinë dhe do të kesh siguri; kështu do të kesh mirëqënie.

Ымприетенеште-те дар ку Думнезеу, ши вей авя паче; те вей букура астфел ярэшь де феричире.

22 Prano udhëzime nga goja e tij dhe shtjeri fjalët e tij në zemrën tënde.

Примеште ынвэцэтурэ дин гура Луй ши пуне-ць ла инимэ кувинтеле Луй.

23 Në rast se kthehesh tek i Plotfuqishmi, do të rimëkëmbesh; në qoftë se largon paudhësinë nga çadrat e tua

Вей фи ашезат ярэшь ла локул тэу дакэ те вей ынтоарче ла Чел Атотпутерник, дакэ депэртезь фэрэделеӂя дин кортул тэу.

24 dhe u hedh arin në pluhur dhe arin e Ofirit ndër gurët e përroit,

Арункэ дар аурул ын цэрынэ, арункэ аурул дин Офир ын прундул пыраелор!

25 atëherë i Plotfuqishmi do të jetë ari yt, thesari yt prej argjendi.

Ши атунч, Чел Атотпутерник ва фи аурул тэу, арӂинтул тэу, богэция та.

26 Sepse atëherë do të gjesh kënaqësinë tënde tek i Plotfuqishmi dhe do të ngresh fytyrën në drejtim të Perëndisë.

Атунч, Чел Атотпутерник ва фи десфэтаря та, ши ыць вей ридика фаца спре Думнезеу.

27 Do t’i lutesh dhe ai do të të plotësojë dëshirën dhe ti do të realizosh kushtet që ke lidhur.

Ыл вей руга, ши те ва аскулта ши ыць вей путя ымплини журуинцеле.

28 Do të vendosësh një gjë dhe ajo do të dalë mbarë, dhe mbi udhën tënde do të shkëlqejë drita.

Пе че вей пуне мына ыць ва избути, пе кэрэриле тале ва стрэлучи лумина.

29 Kur do të poshtërojnë, ti do të thuash: “Ngritja do të vijë”. Ai do të përkrahë të përulurin

Винэ смериря, ту те вей руга пентру ридикаря та: Думнезеу ажутэ пе чел ку окий плекаць.

30 dhe do të çlirojë edhe atë që nuk është i pafajmë; po, ai do të çlirohet nga shkaku i pastëtisë së duarve të tua”.

Ел ва избэви кяр ши пе чел виноват, каре ышь ва датора скэпаря курэцией мынилор тале.”