< Jobi 22 >

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:
Le hoe ty natoi’ i Elifaze nte-Temane:
2 “A mundet vallë njeriu t’i sigurojë ndonjë përfitim Perëndisë? Me siguri i urti i sjell të mirë vetvetes.
Mahasoa an’Andrianañahare hao t’indaty? mahafitoloñ’aze hao t’ie bey moko?
3 Çfarë kënaqësie ka prej saj i Plotfuqishmi, në rast se ti je i drejtë, ose çfarë përfitimi ka në qoftë se ti ke një sjellje të ndershme?
Mahafale i El-Sadai hao t’ie vantañe? aman-tambe’e hao te fonire’o tsy aman-kila o sata’oo?
4 Mos vallë nga frika që ka prej teje ai ndëshkon dhe hyn në gjyq me ty?
Ty fañeveña’o ama’e hao ty añendaha’e azo hizaka’e?
5 Apo ka gjasë më shumë se kjo ka si shkak ligësinë tënde të madhe dhe fajet e tua të shumta?
Tsy mitoabotse hao o tahi’oo? Tsi-vatse o hakeo’oo!
6 Pa arsye në fakt ti merrje pengje nga vëllezërit e tu dhe i zhvishje të zhveshurit nga rrobat e tyre.
Nangala’o tsoake ami’ty tsy vente’e i rahalahi’oy, vaho hinoli’o hiboridañe.
7 Nuk i jepje ujë të lodhurit dhe i refuzoje bukën të uriturit.
Tsy nanjotsoa’o rano ty taliñiereñe hinoma’e, vaho nitana’o amy salikoeñey ty mahakama.
8 Toka i përkiste njeriut të fuqishëm dhe banonte në të njeriu i nderuar.
Tompo’ ty tane toy ty fanalolahy; vaho mpioneñe ao ty aman-kasy.
9 E ktheje gruan e ve me duar bosh, dhe krahët e jetimëve ishin të këputur.
Nampolie’o hara’e o vantotseo, vaho navitso’o ty taña’ o bode-raeo.
10 Ja pse je rrethuar kudo nga leqe dhe drithma të papritura të turbullojnë,
Toly t’ie arikoboñem-pandrike, naho itsoborean-ka’endrahañe;
11 ose një errësirë nuk të lejon të shikosh dhe një vërshim uji të përmbyt.
an-kamoromoroñañe tsy hahaisaha’o, vaho mandipots’azo ty rano bey.
12 A nuk është Perëndia lart në qiejt? Shiko yjet e larta, sa lart ndodhen!
Tsy andindin-dikerañe ao hao t’i Andrianañahare? Isaho ka ty haabo’ o vasiañeo, t’ie an-tiotiots’ eñe.
13 Dhe ti thua: “Çfarë di Perëndia? A mund të gjykojë nëpërmjet territ të dendur?
Hoe rehe: Ino ty arofoanan’ Añahare? hahafiranga o ieñe milodolodoo hao ty fizakà’e?
14 Re të dendura e mbulojnë dhe kështu nuk mund të shikojë, dhe shëtit mbi kupën e qiejve”.
Mañibok’ aze o rahoñe mikopokeo tsy hahavazohoa’e, vaho an-kivoho’ i likerañey ty fidraidraita’e.
15 A dëshiron ti të ndjekësh rrugën e lashtë të përshkruar prej kohe nga njerëzit e këqij,
Horihe’o hao i lalañe haehae nilià’ ondaty tsereheñeoy?
16 që e çuan larg para kohe, dhe themelin e të cilëve e mori një lum që vërshonte?
O sinintoñe aolo’ ty andro’eo; ie sinaon-drano-vohitse o faha’eo,
17 Ata i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne! Çfarë mund të na bëjë i Plotfuqishmi?”.
ie nanao ty hoe aman’ Añahare: Ihankaño zahay; naho, Ino ty mete hanoa’ i El-Sadai?
18 Megjithatë Perëndia ua kishte mbushur shtëpitë me të mira. Por unë u rri larg këshillave të të pabesëve.
Mbe natsafe’e hasoa avao ty anjomba’e. Fe lavits’ ahy ty famerea’ o tsivokatseo.
19 Të drejtët e shohin këtë dhe gëzohen, dhe i pafajmi tallet me ta;
Oni’ o vañoñeo zay, le fale, iankahafa’ o malioo añ’ inje,
20 po, me siguri, armiqtë tanë po shkatërrohen, dhe zjarri po përpin atë që mbetet.
[ami’ty hoe]: Toe naitoeñe o malaiñe anaio, niforototoe’ ty afo o vara’ iareoo.
21 Pajtohu, pra, me Perëndinë dhe do të kesh siguri; kështu do të kesh mirëqënie.
Aa le mifampilongoa ama’e, hanintsiña’o, hitotsaha’ ty soa.
22 Prano udhëzime nga goja e tij dhe shtjeri fjalët e tij në zemrën tënde.
Ehe, rambeso am-palie’e ty Hake, vaho ahajao añ’arofo’o ao o tsara’eo.
23 Në rast se kthehesh tek i Plotfuqishmi, do të rimëkëmbesh; në qoftë se largon paudhësinë nga çadrat e tua
Mimpolia amy El-Sadai le ho vaoen-drehe, ampisitaho lavitse i kiboho’oy ty tsy to.
24 dhe u hedh arin në pluhur dhe arin e Ofirit ndër gurët e përroit,
Ahajao an-debok’ ao ty vara, ty volamena’ i Ofire amo vato an-torahañeo.
25 atëherë i Plotfuqishmi do të jetë ari yt, thesari yt prej argjendi.
Le i El-Sadai ty ho vara’o, ie ty volafoty ki’e ama’o,
26 Sepse atëherë do të gjesh kënaqësinë tënde tek i Plotfuqishmi dhe do të ngresh fytyrën në drejtim të Perëndisë.
vaho hifalea’o t’i El-Sadai, le hampiandrae’o aman’ Añahare ty lahara’o.
27 Do t’i lutesh dhe ai do të të plotësojë dëshirën dhe ti do të realizosh kushtet që ke lidhur.
Hihalaly ama’e rehe, le hijanjiña’e, ie havaha’o o nifantà’oo.
28 Do të vendosësh një gjë dhe ajo do të dalë mbarë, dhe mbi udhën tënde do të shkëlqejë drita.
Hisafiry rehe, le ho tafetetse vaho hireandreañe amo lala’oo ty hazavàñe.
29 Kur do të poshtërojnë, ti do të thuash: “Ngritja do të vijë”. Ai do të përkrahë të përulurin
Naho eo ty areke, le hanoa’o ty hoe: tsiringèvotse! ty mirè-batañe ro haha.
30 dhe do të çlirojë edhe atë që nuk është i pafajmë; po, ai do të çlirohet nga shkaku i pastëtisë së duarve të tua”.
Havotso’e hao ty tsy malio tahiñe, hañaha azo ty faliom-pità’o.

< Jobi 22 >