Jobi 22

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:

2 “A mundet vallë njeriu t’i sigurojë ndonjë përfitim Perëndisë? Me siguri i urti i sjell të mirë vetvetes.

Numquid Deo potest comparari homo, etiam cum perfectæ fuerit scientiæ?

3 Çfarë kënaqësie ka prej saj i Plotfuqishmi, në rast se ti je i drejtë, ose çfarë përfitimi ka në qoftë se ti ke një sjellje të ndershme?

Qui prodest Deo si iustus fueris? aut quid ei confers si immaculata fuerit via tua?

4 Mos vallë nga frika që ka prej teje ai ndëshkon dhe hyn në gjyq me ty?

Numquid timens arguet te, et veniet tecum in iudicium,

5 Apo ka gjasë më shumë se kjo ka si shkak ligësinë tënde të madhe dhe fajet e tua të shumta?

Et non propter malitiam tuam plurimam, et infinitas iniquitates tuas?

6 Pa arsye në fakt ti merrje pengje nga vëllezërit e tu dhe i zhvishje të zhveshurit nga rrobat e tyre.

Abstulisti enim pignus fratrum tuorum sine causa, et nudos spoliasti vestibus.

7 Nuk i jepje ujë të lodhurit dhe i refuzoje bukën të uriturit.

Aquam lasso non dedisti, et esurienti subtraxisti panem.

8 Toka i përkiste njeriut të fuqishëm dhe banonte në të njeriu i nderuar.

In fortitudine brachii tui possidebas terram, et potentissimus obtinebas eam.

9 E ktheje gruan e ve me duar bosh, dhe krahët e jetimëve ishin të këputur.

Viduas dimisisti vacuas, et lacertos pupillorum comminuisti.

10 Ja pse je rrethuar kudo nga leqe dhe drithma të papritura të turbullojnë,

Propterea circumdatus es laqueis, et conturbat te formido subita.

11 ose një errësirë nuk të lejon të shikosh dhe një vërshim uji të përmbyt.

Et putabas te tenebras non visurum, et impetu aquarum inundantium non oppressum iri?

12 A nuk është Perëndia lart në qiejt? Shiko yjet e larta, sa lart ndodhen!

An non cogitas quod Deus excelsior cælo sit, et super stellarum verticem sublimetur?

13 Dhe ti thua: “Çfarë di Perëndia? A mund të gjykojë nëpërmjet territ të dendur?

Et dicis: Quid enim novit Deus? et quasi per caliginem iudicat,

14 Re të dendura e mbulojnë dhe kështu nuk mund të shikojë, dhe shëtit mbi kupën e qiejve”.

Nubes latibulum eius, nec nostra considerat, et circa cardines cæli perambulat.

15 A dëshiron ti të ndjekësh rrugën e lashtë të përshkruar prej kohe nga njerëzit e këqij,

Numquid semitam sæculorum custodire cupis, quam calcaverunt viri iniqui?

16 që e çuan larg para kohe, dhe themelin e të cilëve e mori një lum që vërshonte?

Qui sublati sunt ante tempus suum, et fluvius subvertit fundamentum eorum:

17 Ata i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne! Çfarë mund të na bëjë i Plotfuqishmi?”.

Qui dicebant Deo: Recede a nobis: et quasi nihil posset facere Omnipotens, æstimabant eum:

18 Megjithatë Perëndia ua kishte mbushur shtëpitë me të mira. Por unë u rri larg këshillave të të pabesëve.

Cum ille implesset domos eorum bonis, quorum sententia procul sit a me.

19 Të drejtët e shohin këtë dhe gëzohen, dhe i pafajmi tallet me ta;

Videbunt iusti, et lætabuntur, et innocens subsannabit eos.

20 po, me siguri, armiqtë tanë po shkatërrohen, dhe zjarri po përpin atë që mbetet.

Nonne succisa est erectio eorum, et reliquias eorum devoravit ignis?

21 Pajtohu, pra, me Perëndinë dhe do të kesh siguri; kështu do të kesh mirëqënie.

Acquiesce igitur ei, et habeto pacem: et per hæc habebis fructus optimos.

22 Prano udhëzime nga goja e tij dhe shtjeri fjalët e tij në zemrën tënde.

Suscipe ex ore illius legem, et pone sermones eius in corde tuo.

23 Në rast se kthehesh tek i Plotfuqishmi, do të rimëkëmbesh; në qoftë se largon paudhësinë nga çadrat e tua

Si reversus fueris ad Omnipotentem, ædificaberis, et longe facies iniquitatem a tabernaculo tuo.

24 dhe u hedh arin në pluhur dhe arin e Ofirit ndër gurët e përroit,

Dabit pro terra silicem, et pro silice torrentes aureos.

25 atëherë i Plotfuqishmi do të jetë ari yt, thesari yt prej argjendi.

Eritque Omnipotens contra hostes tuos, et argentum coacervabitur tibi.

26 Sepse atëherë do të gjesh kënaqësinë tënde tek i Plotfuqishmi dhe do të ngresh fytyrën në drejtim të Perëndisë.

Tunc super Omnipotentem deliciis afflues, et elevabis ad Deum faciem tuam.

27 Do t’i lutesh dhe ai do të të plotësojë dëshirën dhe ti do të realizosh kushtet që ke lidhur.

Rogabis eum, et exaudiet te, et vota tua reddes.

28 Do të vendosësh një gjë dhe ajo do të dalë mbarë, dhe mbi udhën tënde do të shkëlqejë drita.

Decernes rem, et veniet tibi, et in viis tuis splendebit lumen.

29 Kur do të poshtërojnë, ti do të thuash: “Ngritja do të vijë”. Ai do të përkrahë të përulurin

Qui enim humiliatus fuerit, erit in gloria: et qui inclinaverit oculos, ipse salvabitur.

30 dhe do të çlirojë edhe atë që nuk është i pafajmë; po, ai do të çlirohet nga shkaku i pastëtisë së duarve të tua”.

Salvabitur innocens, salvabitur autem in munditia manuum suarum.