Jobi 22

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

Éliphaz de Théman prit la parole et dit:

2 “A mundet vallë njeriu t’i sigurojë ndonjë përfitim Perëndisë? Me siguri i urti i sjell të mirë vetvetes.

Un homme peut-il être utile à Dieu? Non; le sage n’est utile qu’à lui-même.

3 Çfarë kënaqësie ka prej saj i Plotfuqishmi, në rast se ti je i drejtë, ose çfarë përfitimi ka në qoftë se ti ke një sjellje të ndershme?

Si tu es juste, est-ce à l’avantage du Tout-Puissant? Si tu es intègre dans tes voies, qu’y gagne-t-il?

4 Mos vallë nga frika që ka prej teje ai ndëshkon dhe hyn në gjyq me ty?

Est-ce par crainte de toi qu’il te châtie, Qu’il entre en jugement avec toi?

5 Apo ka gjasë më shumë se kjo ka si shkak ligësinë tënde të madhe dhe fajet e tua të shumta?

Ta méchanceté n’est-elle pas grande? Tes iniquités ne sont-elles pas infinies?

6 Pa arsye në fakt ti merrje pengje nga vëllezërit e tu dhe i zhvishje të zhveshurit nga rrobat e tyre.

Tu enlevais sans motif des gages à tes frères, Tu privais de leurs vêtements ceux qui étaient nus;

7 Nuk i jepje ujë të lodhurit dhe i refuzoje bukën të uriturit.

Tu ne donnais point d’eau à l’homme altéré, Tu refusais du pain à l’homme affamé.

8 Toka i përkiste njeriut të fuqishëm dhe banonte në të njeriu i nderuar.

Le pays était au plus fort, Et le puissant s’y établissait.

9 E ktheje gruan e ve me duar bosh, dhe krahët e jetimëve ishin të këputur.

Tu renvoyais les veuves à vide; Les bras des orphelins étaient brisés.

10 Ja pse je rrethuar kudo nga leqe dhe drithma të papritura të turbullojnë,

C’est pour cela que tu es entouré de pièges, Et que la terreur t’a saisi tout à coup.

11 ose një errësirë nuk të lejon të shikosh dhe një vërshim uji të përmbyt.

Ne vois-tu donc pas ces ténèbres, Ces eaux débordées qui t’envahissent?

12 A nuk është Perëndia lart në qiejt? Shiko yjet e larta, sa lart ndodhen!

Dieu n’est-il pas en haut dans les cieux? Regarde le sommet des étoiles, comme il est élevé!

13 Dhe ti thua: “Çfarë di Perëndia? A mund të gjykojë nëpërmjet territ të dendur?

Et tu dis: Qu’est-ce que Dieu sait? Peut-il juger à travers l’obscurité?

14 Re të dendura e mbulojnë dhe kështu nuk mund të shikojë, dhe shëtit mbi kupën e qiejve”.

Les nuées l’enveloppent, et il ne voit rien; Il ne parcourt que la voûte des cieux.

15 A dëshiron ti të ndjekësh rrugën e lashtë të përshkruar prej kohe nga njerëzit e këqij,

Eh quoi! Tu voudrais prendre l’ancienne route Qu’ont suivie les hommes d’iniquité?

16 që e çuan larg para kohe, dhe themelin e të cilëve e mori një lum që vërshonte?

Ils ont été emportés avant le temps, Ils ont eu la durée d’un torrent qui s’écoule.

17 Ata i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne! Çfarë mund të na bëjë i Plotfuqishmi?”.

Ils disaient à Dieu: Retire-toi de nous; Que peut faire pour nous le Tout-Puissant?

18 Megjithatë Perëndia ua kishte mbushur shtëpitë me të mira. Por unë u rri larg këshillave të të pabesëve.

Dieu cependant avait rempli de biens leurs maisons. Loin de moi le conseil des méchants!

19 Të drejtët e shohin këtë dhe gëzohen, dhe i pafajmi tallet me ta;

Les justes, témoins de leur chute, se réjouiront, Et l’innocent se moquera d’eux:

20 po, me siguri, armiqtë tanë po shkatërrohen, dhe zjarri po përpin atë që mbetet.

Voilà nos adversaires anéantis! Voilà leurs richesses dévorées par le feu!

21 Pajtohu, pra, me Perëndinë dhe do të kesh siguri; kështu do të kesh mirëqënie.

Attache-toi donc à Dieu, et tu auras la paix; Tu jouiras ainsi du bonheur.

22 Prano udhëzime nga goja e tij dhe shtjeri fjalët e tij në zemrën tënde.

Reçois de sa bouche l’instruction, Et mets dans ton cœur ses paroles.

23 Në rast se kthehesh tek i Plotfuqishmi, do të rimëkëmbesh; në qoftë se largon paudhësinë nga çadrat e tua

Tu seras rétabli, si tu reviens au Tout-Puissant, Si tu éloignes l’iniquité de ta tente.

24 dhe u hedh arin në pluhur dhe arin e Ofirit ndër gurët e përroit,

Jette l’or dans la poussière, L’or d’Ophir parmi les cailloux des torrents;

25 atëherë i Plotfuqishmi do të jetë ari yt, thesari yt prej argjendi.

Et le Tout-Puissant sera ton or, Ton argent, ta richesse.

26 Sepse atëherë do të gjesh kënaqësinë tënde tek i Plotfuqishmi dhe do të ngresh fytyrën në drejtim të Perëndisë.

Alors tu feras du Tout-Puissant tes délices, Tu élèveras vers Dieu ta face;

27 Do t’i lutesh dhe ai do të të plotësojë dëshirën dhe ti do të realizosh kushtet që ke lidhur.

Tu le prieras, et il t’exaucera, Et tu accompliras tes vœux.

28 Do të vendosësh një gjë dhe ajo do të dalë mbarë, dhe mbi udhën tënde do të shkëlqejë drita.

A tes résolutions répondra le succès; Sur tes sentiers brillera la lumière.

29 Kur do të poshtërojnë, ti do të thuash: “Ngritja do të vijë”. Ai do të përkrahë të përulurin

Vienne l’humiliation, tu prieras pour ton relèvement: Dieu secourt celui dont le regard est abattu.

30 dhe do të çlirojë edhe atë që nuk është i pafajmë; po, ai do të çlirohet nga shkaku i pastëtisë së duarve të tua”.

Il délivrera même le coupable, Qui devra son salut à la pureté de tes mains.