Jobi 22

1 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

Then responded Eliphaz the Temanite, and said: —

2 “A mundet vallë njeriu t’i sigurojë ndonjë përfitim Perëndisë? Me siguri i urti i sjell të mirë vetvetes.

Unto GOD, can a man act as friend? Surely a discreet man befriendeth himself!

3 Çfarë kënaqësie ka prej saj i Plotfuqishmi, në rast se ti je i drejtë, ose çfarë përfitimi ka në qoftë se ti ke një sjellje të ndershme?

Is it a pleasure to the Almighty, that thou shouldst be righteous? or any profit, that thou shouldst be blameless in thy ways?

4 Mos vallë nga frika që ka prej teje ai ndëshkon dhe hyn në gjyq me ty?

Is it, for thy reverence, that he will accuse thee? will enter with thee into judgment?

5 Apo ka gjasë më shumë se kjo ka si shkak ligësinë tënde të madhe dhe fajet e tua të shumta?

Is not, thy wickedness, great? and, without end, [are not] thine iniquities?

6 Pa arsye në fakt ti merrje pengje nga vëllezërit e tu dhe i zhvishje të zhveshurit nga rrobat e tyre.

Surely then hast been wont to put thy brother in pledge, for nothing, and, the garments of the ill-clad, hast thou stripped off:

7 Nuk i jepje ujë të lodhurit dhe i refuzoje bukën të uriturit.

No water—to the weary, hast thou given to drink, and, from the hungry, thou hast withheld bread:

8 Toka i përkiste njeriut të fuqishëm dhe banonte në të njeriu i nderuar.

A man of might, to him, pertaineth the land, and, the favorite, dwelleth therein:

9 E ktheje gruan e ve me duar bosh, dhe krahët e jetimëve ishin të këputur.

Widows, thou hast sent away empty, and, the arms of the fatherless, thou dost crush.

10 Ja pse je rrethuar kudo nga leqe dhe drithma të papritura të turbullojnë,

For this cause, round about thee, are snares, and a dread startleth thee suddenly;

11 ose një errësirë nuk të lejon të shikosh dhe një vërshim uji të përmbyt.

Or darkness—thou canst not see, and, a flood of waters, covereth thee.

12 A nuk është Perëndia lart në qiejt? Shiko yjet e larta, sa lart ndodhen!

Is not, GOD, [in] the height of the heavens? Behold, then, the head of the stars, that they are high.

13 Dhe ti thua: “Çfarë di Perëndia? A mund të gjykojë nëpërmjet territ të dendur?

Wilt thou say then, What doth GOD know? Out through a thick cloud, can he judge?

14 Re të dendura e mbulojnë dhe kështu nuk mund të shikojë, dhe shëtit mbi kupën e qiejve”.

Dark clouds, are a veil to him, and he cannot see, or, the vault of the heavens, doth he walk?

15 A dëshiron ti të ndjekësh rrugën e lashtë të përshkruar prej kohe nga njerëzit e këqij,

The path of the ancient time, wilt thou mark, which the men of iniquity trod?

16 që e çuan larg para kohe, dhe themelin e të cilëve e mori një lum që vërshonte?

Who were snatched away before the time, and, a stream, washed away their foundation?

17 Ata i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne! Çfarë mund të na bëjë i Plotfuqishmi?”.

Who had been saying unto GOD, Depart from us! and—What can the Almighty do for himself?

18 Megjithatë Perëndia ua kishte mbushur shtëpitë me të mira. Por unë u rri larg këshillave të të pabesëve.

Yet, he, had filled their houses with good! The counsel of the lawless, then, is far from me:

19 Të drejtët e shohin këtë dhe gëzohen, dhe i pafajmi tallet me ta;

The righteous shall see and rejoice, and, the innocent, shall laugh them to scorn:

20 po, me siguri, armiqtë tanë po shkatërrohen, dhe zjarri po përpin atë që mbetet.

If our assailants do not vanish, then, their abundance, a fire consumeth!

21 Pajtohu, pra, me Perëndinë dhe do të kesh siguri; kështu do të kesh mirëqënie.

Shew thyself to be one with him—I pray thee—and prosper, thereby, shall there come on thee blessing.

22 Prano udhëzime nga goja e tij dhe shtjeri fjalët e tij në zemrën tënde.

Accept, I beseech thee, from his mouth—instruction, —and lay up his sayings in thy heart.

23 Në rast se kthehesh tek i Plotfuqishmi, do të rimëkëmbesh; në qoftë se largon paudhësinë nga çadrat e tua

If thou return unto the Almighty and submit thyself, if thou far remove perversity from thy tent,

24 dhe u hedh arin në pluhur dhe arin e Ofirit ndër gurët e përroit,

Then lay up, in the dust, precious ore, and, among the stones of the torrent-beds, fine gold:

25 atëherë i Plotfuqishmi do të jetë ari yt, thesari yt prej argjendi.

So shall, the Almighty, become, thy precious ores, yea glittering silver unto thee!

26 Sepse atëherë do të gjesh kënaqësinë tënde tek i Plotfuqishmi dhe do të ngresh fytyrën në drejtim të Perëndisë.

For, then, in the Almighty, shalt thou take exquisite delight, and shalt lift up—unto GOD—thy face;

27 Do t’i lutesh dhe ai do të të plotësojë dëshirën dhe ti do të realizosh kushtet që ke lidhur.

Thou shalt make entreaty unto him, and he will hear thee, and, thy vows, shalt thou pay;

28 Do të vendosësh një gjë dhe ajo do të dalë mbarë, dhe mbi udhën tënde do të shkëlqejë drita.

And thou shalt decree a purpose, and it shall be fulfilled unto thee, and, upon thy ways, shall have shone a light;

29 Kur do të poshtërojnë, ti do të thuash: “Ngritja do të vijë”. Ai do të përkrahë të përulurin

When men cast themselves down, then thou shalt say: Up! And, him that is of downcast eyes, shall he save;

30 dhe do të çlirojë edhe atë që nuk është i pafajmë; po, ai do të çlirohet nga shkaku i pastëtisë së duarve të tua”.

He shall deliver the innocent, and thou shalt escape by the pureness of thy hands.