Jobi 21
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
Отвещав же Иов, рече:
2 “Dëgjoni me kujdes atë që kam për të thënë, dhe kjo të jetë kënaqësia që më jepni.
послушайте, послушайте словес моих, да не будет ми от вас сие утешение:
3 Kini durim me mua dhe më lini të flas dhe, kur të kem folur, edhe talluni me mua.
потерпите ми, аз же возглаголю, таже не посмеетемися.
4 A ankohem vallë për një njeri? Dhe pse fryma ime nuk duhet të trishtohet?
Что бо? Еда человеческо ми обличение? Или почто не возярюся?
5 Shikomëni dhe habituni, dhe vini dorën mbi gojë.
Воззревшии на мя удивитеся, руку положше на ланите.
6 Kur e mendoj, më zë frika dhe mishi im fillon të dridhet.
Аще бо воспомяну, ужаснуся: обдержат бо плоть мою болезни.
7 Pse, pra, jetojnë të pabesët dhe pse plaken dhe shtojnë pasuritë e tyre?
Почто нечестивии живут, обетшаша же в богатстве?
8 Pasardhësit e tyre fuqizohen bashkë me ta nën vështrimet e tyre dhe fëmijët e tyre lulëzojnë në sytë e tyre.
Семя их по души, чада же их пред очима.
9 Shtëpitë e tyre janë në siguri, pa tmerre, dhe fshikulli i Perëndisë nuk rëndon mbi ta.
Домове их обилнии суть, страх же нигде, раны же от Господа несть на них.
10 Demi i tyre mbars dhe nuk gabon, lopa e tyre pjell pa dështuar.
Говядо их не изверже: спасена же бысть их имущая во чреве и не лишися.
11 Dërgojnë jashtë si një kope të vegjlit e tyre dhe bijtë e tyre hedhin valle.
Пребывают же яко овцы вечныя, дети же их предиграют,
12 Këndojnë në tingujt e timpanit dhe të qestes dhe kënaqen me zërin e flautit.
вземше псалтирь и гусли, и веселятся гласом песни.
Скончаша во благих житие свое, в покои же адове успоша. (Sheol h7585)
14 Megjithatë i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne, sepse nuk dëshirojmë aspak të njohim rrugët e tua.
Глаголют же Господеви: отступи от нас, путий Твоих ведети не хощем:
15 Kush është i Plotfuqishmi të cilit duhet t’i shërbejmë? Ç’përfitojmë veç kësaj kur e lusim?”.
что достоин, яко да поработаем Ему? И кая польза, яко да взыщем Его?
16 Ja, begatia e tyre a nuk është vallë në duart e tyre? Këshilla e të pabesëve është mjaft larg meje.
В руках бо их бяху благая, дел же нечестивых не надзирает.
17 Sa herë shuhet llamba e të këqijve ose shkatërrimi bie mbi ta, vuajtjet që Perëndia cakton në zemërimin e tij?
Обаче же и нечестивых светилник угаснет, найдет же им развращение, болезни же их оымут от гнева:
18 A janë ata si kashta përpara erës ose si byku që e merr me vete stuhia?
будут же аки плевы пред ветром, или якоже прах, егоже взя вихр.
19 Ju thoni se Perëndia ruan dënimin e paudhësisë së dikujt për bijtë e tij. Ta shpaguajë Perëndia, që ai të mund ta kuptojë.
Да оскудеют сыном имения его: воздаст противу ему, и уразумеет.
20 Të shohë me sytë e tij shkatërrimin e vet dhe të pijë nga zemërimi i të Plotfuqishmit!
Да узрят очи его свое убиение, от Господа же да не спасется.
21 Çfarë i hyn në punë në fakt shtëpia e tij mbas vdekjes, kur numri i muajve të tij është mbushur?
Яко воля его с ним в дому его, и числа месяцей его разделишася.
22 A mundet ndokush t’i mësojë Perëndisë njohuri, atij që gjykon ata që ndodhen atje lart?
Не Господь ли есть научаяй разуму и хитрости? Тойже мудрых разсуждает.
23 Dikush vdes kur ka plot fuqi, i qetë dhe i sigurt;
Той умрет в силе простоты своея, всецел же благодушествуяй и благоуспеваяй,
24 ka kovat plot me qumësht dhe palca e kockave të tij është e freskët.
утроба же его исполнена тука, мозг же его разливается.
25 Një tjetër përkundrazi vdes me shpirt të hidhëruar, pa pasë shijuar kurrë të mirën.
Ов же умирает в горести души, не ядый ничтоже блага.
26 Që të dy dergjen bashkë në pluhur dhe krimbat i mbulojnë.
Вкупе же на земли спят, гнилость же их покры.
27 Ja, unë i njoh mendimet tuaja dhe planet me të cilat doni të ushtroni dhunën kundër meje.
Темже вем вас, яко дерзостию належите ми,
28 Në fakt ju thoni: “Ku është shtëpia e princit, dhe ku është çadra, banesa e njerëzve të këqij?”.
яко речете: где есть дом княжь? И где есть покров селений нечестивых?
29 Nuk i keni pyetur ata që udhëtojnë dhe nuk i njihni shenjat e tyre?
Вопросите мимоходящих путем, и знамения их не чужда сотворите.
30 Njerëzit e këqij në fakt shpëtojnë ditën e shkatërrimit dhe çohen në shpëtim ditën e zemërimit.
Яко на день пагубы соблюдается нечестивый, и в день гнева Его отведен будет.
31 Kush e qorton për sjelljen e tij dhe kush i jep shpagim për atë që ka bërë?
Кто возвестит пред лицем его путь его, и еже той сотвори, кто воздаст ему?
32 Atë e çojnë në varr dhe i bëjnë roje varrit të tij.
И той во гроб отнесен бысть, и на гробищих побде.
33 Plisat e luginës do të jenë të ëmbël për të; tërë njerëzia do ta ndjekë, ndërsa një mori pa fund i shkon para.
Усладися ему дробное камение потока, и вслед его всяк человек отидет, и пред ним безчисленнии.
34 Si mund të më ngushëlloni pra, me fjalë të kota, kur nga fjalët tuaja nuk mbetet veçse gënjeshtra?”.
Како же мя утешаете суетными? А еже бы мне почити от вас, ничтоже.
