Jobi 21
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
Alors Job prit la parole et dit:
2 “Dëgjoni me kujdes atë që kam për të thënë, dhe kjo të jetë kënaqësia që më jepni.
Ecoutez, écoutez mes paroles, que j'aie, du moins, cette consolation de vous.
3 Kini durim me mua dhe më lini të flas dhe, kur të kem folur, edhe talluni me mua.
Permettez-moi de parler à mon tour, et, quand j'aurai parlé, vous pourrez vous moquer.
4 A ankohem vallë për një njeri? Dhe pse fryma ime nuk duhet të trishtohet?
Est-ce contre un homme que se porte ma plainte? Comment donc la patience ne m'échapperait elle pas?
5 Shikomëni dhe habituni, dhe vini dorën mbi gojë.
Regardez-moi et soyez dans la stupeur, et mettez la main sur votre bouche.
6 Kur e mendoj, më zë frika dhe mishi im fillon të dridhet.
Quand j'y pense, je frémis; et un frissonnement saisit ma chair.
7 Pse, pra, jetojnë të pabesët dhe pse plaken dhe shtojnë pasuritë e tyre?
Pourquoi les méchants vivent-ils, et vieillissent-ils, accroissant leur force?
8 Pasardhësit e tyre fuqizohen bashkë me ta nën vështrimet e tyre dhe fëmijët e tyre lulëzojnë në sytë e tyre.
Leur postérité s'affermit autour d'eux, leurs rejetons fleurissent à leurs yeux.
9 Shtëpitë e tyre janë në siguri, pa tmerre, dhe fshikulli i Perëndisë nuk rëndon mbi ta.
Leur maison est en paix, à l'abri de la crainte; la verge de Dieu ne les touche pas.
10 Demi i tyre mbars dhe nuk gabon, lopa e tyre pjell pa dështuar.
Leur taureau est toujours fécond, leur génisse enfante et n'avorte pas.
11 Dërgojnë jashtë si një kope të vegjlit e tyre dhe bijtë e tyre hedhin valle.
Ils laissent courir leurs enfants comme un troupeau, leurs nouveau-nés bondissent autour d'eux.
12 Këndojnë në tingujt e timpanit dhe të qestes dhe kënaqen me zërin e flautit.
Ils chantent au son du tambourin et de la cithare, ils se divertissent au son du chalumeau.
Ils passent leurs jours dans le bonheur, et ils descendent en un instant au schéol. (Sheol h7585)
14 Megjithatë i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne, sepse nuk dëshirojmë aspak të njohim rrugët e tua.
Pourtant ils disaient à Dieu: « Retire-toi de nous; nous ne désirons pas connaître tes voies.
15 Kush është i Plotfuqishmi të cilit duhet t’i shërbejmë? Ç’përfitojmë veç kësaj kur e lusim?”.
Qu'est-ce que le Tout-Puissant, pour que nous le servions? Que gagnerions-nous à le prier? »
16 Ja, begatia e tyre a nuk është vallë në duart e tyre? Këshilla e të pabesëve është mjaft larg meje.
Leur prospérité n'est-elle pas dans leur main? — Toutefois, loin de moi le conseil de l'impie! —
17 Sa herë shuhet llamba e të këqijve ose shkatërrimi bie mbi ta, vuajtjet që Perëndia cakton në zemërimin e tij?
Voit-on souvent s'éteindre la lampe des impies, la ruine fondre sur eux, et Dieu leur assigner un lot dans sa colère?
18 A janë ata si kashta përpara erës ose si byku që e merr me vete stuhia?
Les voit-on comme la paille emportée par le vent, comme la glume enlevée par le tourbillon?
19 Ju thoni se Perëndia ruan dënimin e paudhësisë së dikujt për bijtë e tij. Ta shpaguajë Perëndia, që ai të mund ta kuptojë.
« Dieu, dites-vous, réserve à ses enfants son châtiment!... » Mais que Dieu le punisse lui-même pour qu'il le sente,
20 Të shohë me sytë e tij shkatërrimin e vet dhe të pijë nga zemërimi i të Plotfuqishmit!
qu'il voie de ses yeux sa ruine, qu'il boive lui-même la colère du Tout-Puissant!
21 Çfarë i hyn në punë në fakt shtëpia e tij mbas vdekjes, kur numri i muajve të tij është mbushur?
Que lui importe, en effet, sa maison après lui, une fois que le nombre de ses mois est tranché?
22 A mundet ndokush t’i mësojë Perëndisë njohuri, atij që gjykon ata që ndodhen atje lart?
Est-ce à Dieu qu'on apprendra la sagesse, à lui qui juge les êtres les plus élevés?
23 Dikush vdes kur ka plot fuqi, i qetë dhe i sigurt;
L'un meurt au sein de sa prospérité, parfaitement heureux et tranquille,
24 ka kovat plot me qumësht dhe palca e kockave të tij është e freskët.
les flancs chargés de graisse, et la moelle des os remplie de sève.
25 Një tjetër përkundrazi vdes me shpirt të hidhëruar, pa pasë shijuar kurrë të mirën.
L'autre meurt, l'amertume dans l'âme, sans avoir goûté le bonheur.
26 Që të dy dergjen bashkë në pluhur dhe krimbat i mbulojnë.
Tous deux se couchent également dans la poussière, et les vers les couvrent tous deux.
27 Ja, unë i njoh mendimet tuaja dhe planet me të cilat doni të ushtroni dhunën kundër meje.
Ah! Je sais bien quelles sont vos pensées, quels jugements iniques vous portez sur moi.
28 Në fakt ju thoni: “Ku është shtëpia e princit, dhe ku është çadra, banesa e njerëzve të këqij?”.
Vous dites: « Où est la maison de l'oppresseur! Qu'est devenue la tente qu'habitaient les impies? »
29 Nuk i keni pyetur ata që udhëtojnë dhe nuk i njihni shenjat e tyre?
N'avez-vous donc jamais interrogé les voyageurs, et ignorez-vous leurs remarques?
30 Njerëzit e këqij në fakt shpëtojnë ditën e shkatërrimit dhe çohen në shpëtim ditën e zemërimit.
Au jour du malheur, le méchant est épargné; au jour de la colère, il échappe au châtiment.
31 Kush e qorton për sjelljen e tij dhe kush i jep shpagim për atë që ka bërë?
Qui blâme devant lui sa conduite? Qui lui demande compte de ce qu'il a fait?
32 Atë e çojnë në varr dhe i bëjnë roje varrit të tij.
On le porte honorablement au tombeau; et on veille sur son mausolée.
33 Plisat e luginës do të jenë të ëmbël për të; tërë njerëzia do ta ndjekë, ndërsa një mori pa fund i shkon para.
les glèbes de la vallée lui sont légères, et tous les hommes y vont à sa suite, comme des générations sans nombre l'y ont précédé.
34 Si mund të më ngushëlloni pra, me fjalë të kota, kur nga fjalët tuaja nuk mbetet veçse gënjeshtra?”.
Que signifient donc vos vaines consolations? De vos réponses il ne reste que perfidie.
