Jobi 21
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
Men Job svarede og sagde:
2 “Dëgjoni me kujdes atë që kam për të thënë, dhe kjo të jetë kënaqësia që më jepni.
hører, ja hører min Tale, og lader dette være den Trøst, I yde!
3 Kini durim me mua dhe më lini të flas dhe, kur të kem folur, edhe talluni me mua.
Fordrager mig, og jeg vil tale, og naar jeg har talt, da kan du spotte!
4 A ankohem vallë për një njeri? Dhe pse fryma ime nuk duhet të trishtohet?
Mon min Klage gælder Mennesker? og om saa er, hvorfor skulde ikke min Aand blive utaalmodig?
5 Shikomëni dhe habituni, dhe vini dorën mbi gojë.
Vender eder til mig, og gruer og lægger Haanden paa Munden!
6 Kur e mendoj, më zë frika dhe mishi im fillon të dridhet.
Thi kommer jeg det i Hu, da forfærdes jeg, og Bævelse betager mit Kød.
7 Pse, pra, jetojnë të pabesët dhe pse plaken dhe shtojnë pasuritë e tyre?
Hvorfor blive de ugudelige i Live, blive gamle, ja vældige i Kraft?
8 Pasardhësit e tyre fuqizohen bashkë me ta nën vështrimet e tyre dhe fëmijët e tyre lulëzojnë në sytë e tyre.
Deres Sæd staar fast for deres Ansigt om dem og deres Afkom for deres Øjne.
9 Shtëpitë e tyre janë në siguri, pa tmerre, dhe fshikulli i Perëndisë nuk rëndon mbi ta.
Deres Huse have Fred, uden Frygt, og Guds Ris er ikke over dem.
10 Demi i tyre mbars dhe nuk gabon, lopa e tyre pjell pa dështuar.
Deres Tyr springer og ej forgæves; deres Ko kalver og er ikke ufrugtbar.
11 Dërgojnë jashtë si një kope të vegjlit e tyre dhe bijtë e tyre hedhin valle.
De lade deres Børn løbe som en Faarehjord, og deres Drenge springe.
12 Këndojnë në tingujt e timpanit dhe të qestes dhe kënaqen me zërin e flautit.
De opløfte deres Røst til Tromme og Harpe og glæde sig ved Fløjtens Lyd.
De slide deres Dage hen i Lykke, og i et Øjeblik synke de ned i de dødes Rige. (Sheol h7585)
14 Megjithatë i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne, sepse nuk dëshirojmë aspak të njohim rrugët e tua.
Og dog sagde de til Gud: Vig fra os! thi vi have ikke Lyst til Kundskab om dine Veje.
15 Kush është i Plotfuqishmi të cilit duhet t’i shërbejmë? Ç’përfitojmë veç kësaj kur e lusim?”.
Hvad er den Almægtige, at vi skulde tjene ham? eller hvad Gavn skulde vi have af at bønfalde ham?
16 Ja, begatia e tyre a nuk është vallë në duart e tyre? Këshilla e të pabesëve është mjaft larg meje.
Se, deres Lykke hviler dog ikke i deres egen Haand! De ugudeliges Raad er langt fra mig.
17 Sa herë shuhet llamba e të këqijve ose shkatërrimi bie mbi ta, vuajtjet që Perëndia cakton në zemërimin e tij?
Hvor tit udslukkes vel de ugudeliges Lampe og kommer deres Ulykke over dem? hvor tit uddeler Gud Smerter til dem i sin Vrede?
18 A janë ata si kashta përpara erës ose si byku që e merr me vete stuhia?
Blive de som Straa for Vejr og som Avner, hvilke Hvirvelvind bortstjæler?
19 Ju thoni se Perëndia ruan dënimin e paudhësisë së dikujt për bijtë e tij. Ta shpaguajë Perëndia, që ai të mund ta kuptojë.
„Gud gemmer hans Uret til hans Børn.‟ Han skulde betale ham selv, at han fornemmer det.
20 Të shohë me sytë e tij shkatërrimin e vet dhe të pijë nga zemërimi i të Plotfuqishmit!
Hans egne Øjne skulle se hans Fordærvelse, og han skulde drikke af den Almægtiges Vrede.
21 Çfarë i hyn në punë në fakt shtëpia e tij mbas vdekjes, kur numri i muajve të tij është mbushur?
Thi hvad bekymrer han sig om sit Hus efter sig, naar hans Maaneders Tal er ude?
22 A mundet ndokush t’i mësojë Perëndisë njohuri, atij që gjykon ata që ndodhen atje lart?
Mon nogen vil lære Gud Kundskab, ham, som dømmer de høje?
23 Dikush vdes kur ka plot fuqi, i qetë dhe i sigurt;
Den ene dør i sin fulde Styrke, ganske rolig og tryg;
24 ka kovat plot me qumësht dhe palca e kockave të tij është e freskët.
hans Kar vare fulde af Mælk, og Marven i hans Ben var vædskefuld.
25 Një tjetër përkundrazi vdes me shpirt të hidhëruar, pa pasë shijuar kurrë të mirën.
Men den anden maa dø med en beskelig bedrøvet Sjæl og har ikke nydt noget godt.
26 Që të dy dergjen bashkë në pluhur dhe krimbat i mbulojnë.
De skulle ligge med hinanden i Støvet, og Ormene skulle bedække dem.
27 Ja, unë i njoh mendimet tuaja dhe planet me të cilat doni të ushtroni dhunën kundër meje.
Se, jeg kender eders Tanker, ja eders Rænker, med hvilke I gøre Vold imod mig;
28 Në fakt ju thoni: “Ku është shtëpia e princit, dhe ku është çadra, banesa e njerëzve të këqij?”.
thi I sige: Hvor er Voldsmandens Hus? og hvor er Teltet, hvor de ugudelige boede?
29 Nuk i keni pyetur ata që udhëtojnë dhe nuk i njihni shenjat e tyre?
Have I ikke adspurgt de vejfarende, og erkende I ikke deres Vidnesbyrd,
30 Njerëzit e këqij në fakt shpëtojnë ditën e shkatërrimit dhe çohen në shpëtim ditën e zemërimit.
at den onde skulde spares til Ulykkens Dag, skulde føres frem til Vredens Dag?
31 Kush e qorton për sjelljen e tij dhe kush i jep shpagim për atë që ka bërë?
„Hvo vil forholde ham hans Vej? naar han gør noget, hvo vil betale ham?
32 Atë e çojnë në varr dhe i bëjnë roje varrit të tij.
Og han føres hen til Gravene, og ved Gravhøjen lever hans Minde.
33 Plisat e luginës do të jenë të ëmbël për të; tërë njerëzia do ta ndjekë, ndërsa një mori pa fund i shkon para.
I Dalens Muld hviler han sødt, og han drager hvert Menneske efter sig, og paa dem foran ham er ikke Tal.‟
34 Si mund të më ngushëlloni pra, me fjalë të kota, kur nga fjalët tuaja nuk mbetet veçse gënjeshtra?”.
Hvorledes trøste I mig da med Forfængelighed? og hvad der bliver tilbage af eders Svar, er Troløshed.
