Jobi 19

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Y Job respondió y dijo:

2 “Deri kur do të hidhëroni shpirtin tim dhe do të më mundoni me ligjëratat tuaja?

¿Cuánto tiempo harás mi vida amarga, y me quebrantas con palabras?

3 U bënë dhjetë herë që më përqeshni dhe nuk keni turp që më fyeni.

Diez veces me has escarnecido; no te da vergüenza de hacerme mal.

4 Edhe sikur të ishte e vërtetë që kam gabuar, gabimi im më përket vetëm mua.

Y, en verdad, si he estado en error, el efecto de mi error es solo en mí.

5 Por në rast se doni pikërisht të bëheni kryelartë me mua duke më qortuar për objektin e turpit tim,

Si se Han engrandecido contra mí, usando mi castigo como un argumento en mi contra,

6 mësoni atëherë që Perëndia më ka trajtuar në mënyrë të padrejtë dhe më ka zënë në rrjetat e tij.

Asegúrate de que es Dios quien me hizo mal y me tomó en su red.

7 Ja, unë bërtas: “Dhunë!”, por nuk kam asnjë përgjigje; bërtas për ndihmë, por drejtësi nuk ka!

En verdad, hago un clamor contra el hombre violento, pero no hay respuesta: grito pidiendo ayuda, pero nadie toma mi causa.

8 Më ka prerë rrugën dhe kështu nuk mund të kaloj; përhapi terrin në rrugën time.

Mi camino está amurallado por él para que no pueda pasar, ha oscurecido mis caminos.

9 Më ka zhveshur nga nderi im dhe më ka hequr nga koka kurorën.

Él ha quitado mi gloria de mí, y ha quitado la corona de mi cabeza.

10 Më ka shkatërruar nga të gjitha anët dhe unë po shkoj; e ka shkulur si një dru shpresën time.

Estoy destruido por él por todos lados, y me he ido; Mi esperanza es arrancada como un árbol.

11 Zemërimi i tij kundër meje është, ndezur dhe më konsideron si armik të tij.

Su ira arde contra mí, y yo soy para él como uno de sus enemigos.

12 Ushtarët e tij kanë ardhur të gjithë së bashku dhe kanë ndërtuar rrugën e tyre kundër meje; kanë ngritur kampin e tyre rreth çadrës sime.

Sus ejércitos se juntan, hacen su camino alto contra mí y levantan sus tiendas alrededor de la mía.

13 Ai ka larguar nga unë vëllezërit e mi, dhe të njohurit e mi janë bërë plotësisht të huaj me mua.

Él ha alejado a mis hermanos de mí; Han visto mi destino y se han vuelto extraños para mí.

14 Farefisi im më ka braktisur dhe miqtë e mi të ngushtë më kanë harruar.

Mis relaciones y mis amigos cercanos me han abandonado, y los que viven en mi casa me sacaron de la cabeza.

15 Shërbëtorët dhe shërbëtoret e mi më trajtojnë si një njeri të huaj, në sytë e tyre jam një i huaj.

Soy extraño para mis sirvientas, y me parece que son de otro país.

16 Thërras shërbëtorin tim, por ai nuk përgjigjet; duhet t’i lutem me gojën time.

Ante mi clamor, mi siervo no me responde y tengo que rogarle.

17 Fryma ime është e neveritshme për gruan time, dhe jam i neveritshëm edhe për fëmijët e barkut tim.

Mi aliento es extraño para mi esposa, y desagradable para la descendencia del cuerpo de mi madre.

18 Edhe fëmijët më përçmojnë; në rast se provoj të ngrihem, flasin kundër meje.

Incluso los niños pequeños no me tienen ningún respeto; cuando me levanto me dan la espalda.

19 Tërë miqtë më të ngushtë kanë lemeri prej meje, edhe ata që doja janë ngritur kundër meje.

Todos los hombres de mi círculo se alejan de mí; y los que me son queridos se vuelven contra mí.

20 Kockat e mia i ngjiten lëkurës sime dhe mishit tim dhe nuk më ka mbetur veç se lëkura e dhëmbëve.

Mis huesos están unidos a mi piel, y me he salido con la carne entre los dientes.

21 Mëshiromëni, mëshiromëni, të paktën ju, miqtë e mi, sepse dora e Perëndisë më ka goditur.

¡Ten piedad de mí, ten piedad de mí, mis amigos! porque la mano de Dios está sobre mí.

22 Pse më persekutoni si bën Perëndia dhe nuk ngopeni kurrë me mishin tim?

¿Por qué eres cruel conmigo, como Dios, porque siempre has dicho mal contra mí?

23 Ah sikur fjalët e mia të ishin të shkruara; ah sikur të kishin zënë vend në një libër;

¡Si tan solo mis palabras pudieran ser grabadas! ¡Si pudieran ponerse por escrito en un libro!

24 sikur të ishin të gdhendura përjetë mbi një shkëmb me një stil prej hekuri dhe me plumb!

¡Y con una pluma de hierro y plomo córtate para siempre en la roca!

25 Por unë e di që Shpëtimtari im jeton dhe që në fund do të ngrihet mbi tokë.

Pero estoy seguro de que mi redentor está vivo, y que, en el futuro, tomará su lugar en la tierra;

26 Mbas shkatërrimit të lëkurës sime, në mishin tim do të shoh Perëndinë.

Después de que los gusanos destruyan mi piel, aun en mi propia carne veré a Dios;

27 Do ta shoh unë vetë; sytë e mi do ta sodisin, dhe jo një tjetër. Po më shkrihet zemra.

A quien veré de mi lado, y no como a nadie extraño. Mi corazón se rompe con el deseo.

28 Në rast se thoni: “Pse e persekutojmë?”; kur rrënja e këtyre të këqijave ndodhet tek unë,

Si dicen: ¡Como lo perseguiremos! porque la raíz del pecado está claramente en él.

29 ju druani për veten tuaj shpatën, sepse zemërimi sjell ndëshkimin e shpatës, me qëllim që të dini që ekziston një gjykim”.

Teme por la espada, porque la espada es el castigo por tales cosas, para que puedas estar seguro de que hay un juez.